Η Σελέστ Καέιρο γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1933 και εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 15 Νοεμβρίου 2024, σε ηλικία 91 ετών. Ωστόσο στην Πορτογαλία η μνήμη της θα παραμείνει όντως αιωνία: Στις 25 Απριλίου 1974, όταν ήταν 40 χρόνων και εργαζόταν ως υπεύθυνη βεστιαρίου και καθαρίστρια σε σελφ σέρβις εστιατόριο της Λισαβόνας, έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς είχε μοιράσει γαρύφαλλα σε εξεγερμένους κατά του δικτατορικού καθεστώτος στρατιώτες, έπειτα από 40 και περισσότερα χρόνια κυριαρχίας του στη χώρα.

Οι στρατιώτες έβαλαν τα λουλούδια στις κάνες των όπλων και των κανονιών τους και τα κάρφωσαν στις στολές τους, με αποτέλεσμα το σχεδόν αναίμακτο πραξικόπημα να μείνει στην ιστορία ως Επανάσταση των Γαρυγάλλων και η Καέιρο ως «Σελέστ των Γαρυφάλλων».

Η φτωχή, χωρίς σύζυγο μητέρα πήγε στη δουλειά της εκείνο το πρωί, στο κέντρο της Λισαβόνας, μόνο και μόνο για να ακούσει το αφεντικό να της λέει να επιστρέψει αμέσως στο σπίτι της, επειδή «κάτι τρέχει». Της ζήτησε επίσης να πάρει μαζί της μερικά ματσάκια γαρύφαλλα, τα οποία είχε αγοράσει για να προσφέρει στην πελατεία του με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου λειτουργίας του εστιατορίου του. Την τελευταία στιγμή, ωστόσο, αποφάσισε να το κλείσει «λόγω των εξελίξεων», και δεν ήθελε να πάνε χαμένα τα λουλούδια.

Η Σελέστ Καέιρο δεν είχε παρατηρήσει κάτι το ασυνήθιστο καθώς πήγαινε στη δουλειά της, αλλά το αφεντικό της άκουγε έναν ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό ο οποίος, αποστέλλοντας ένα μήνυμα αλληλεγγύης προς τους επαναστατημένους στρατιώτες, έπαιξε ένα τραγούδι του δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιστή Ζοζέ Αφόνσο, του οποίου η μουσική είχε απαγορευτεί από τη δικτατορία.

Κατευθυνόμενη προς το σπίτι της, με τα γαρύφαλλα στην αγκαλιά, καθώς διέσχιζε έναν κεντρικό δρόμο είδε μια σειρά από άρματα μάχης να κινούνται βρυχώμενα μπροστά της και πολίτες να ξεχύνονται στους δρόμους ζητωκραυγάζοντας και κυματίζοντας την πορτογαλική σημαία.

Κάποια στιγμή ένας νεαρός στρατιώτης τής ζήτησε ένα τσιγάρο. Εκείνη δεν είχε να του δώσει, αφού δεν κάπνιζε. Αντ’ αυτού σκέφτηκε να του προσφέρει ένα από τα γαρύφαλλα που κρατούσε. Ο στρατιώτης το έχωσε στην κάννη του τουφεκιού του, ενώ και άλλοι στρατιώτες έκαναν το ίδιο. Κάπως έτσι η ιδέα διαδόθηκε παντού: οι ανθοπώλες της Λισαβόνας άρχισαν να μοιράζουν λουλούδια στον κόσμο και μέσα σε λίγες ώρες, όλοι στους δρόμους –στρατιώτες και πολίτες– κρατούσαν γαρύφαλλα.

«Ηταν το τέλειο σύμβολο για τη σχεδόν αναίμακτη επανάσταση, η οποία ολοκληρώθηκε εκείνο το βράδυ μετά την παράδοση του πρωθυπουργού Μαρσέλο Καετάνο και των στρατηγών του» συνοψίζει η βρετανική Telegraph στη νεκρολογία της «Σελέστ των Γαρυφάλλων».

Η Σελέστ Μαρτίνς Καέιρο γεννήθηκε τον Μάιο του 1933 σε μια εργατική συνοικία της Λισαβόνας. Ο πατέρας της εγκατέλειψε την οικογένειά του όταν εκείνη ήταν μόλις 18 μηνών και η μητέρα της, με καταγωγή από τη Γαλικία της βόρειας Ισπανίας, αναγκάστηκε, λόγω φτώχειας, να εμπιστευθεί τη θυγατέρα της στην πρόνοια – αν και θα την επισκεπτόταν τακτικά.

Η Σελέστ παρέμεινε φτωχή σε όλη τη ζωή της, εργαζόμενη πάντα με χαμηλές απολαβές, σε εργοστάσια, καταστήματα και καφετέριες. Ενώ εργαζόταν σε ένα καπνοπωλείο ανέπτυξε σχέση με έναν άνδρα με τον οποίο στη συνέχεια απέκτησε μία κόρη. Αποφάσισε, ωστόσο, να τον εγκαταλείψει επειδή ήταν βίαιος.

Την περίοδο της Επανάστασης των Γαρυφάλλων η Σελέστ και η κόρη της ζούσαν σε ένα μονόκλινο δωμάτιο νοικιασμένου σπιτιού σε μια φτωχική γειτονιά της Λισαβόνας. Αφού έγινε κατά τύχη διάσημη στις 25 Απριλίου 1974, η Σελέστ Καέρου, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας, κάθε χρόνο την ίδια μέρα έπαιρνε άδεια από τη δουλειά της ώστε να μπορεί να δίνει συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης.

Το 1988, μια φωτιά σε κοντινό πολυκατάστημα εξαπλώθηκε κατά μήκος του δρόμου καταστρέφοντας το κτίριο όπου διέμενε. Στη συνέχεια το Δημοτικό Συμβούλιο της Λισαβόνας τη βοήθησε να νοικιάσει ένα σπίτι κοντά στη Λεωφόρο της Ελευθερίας (Avenida da Liberdade), όπου κάθε χρόνο γιορτάζεται η επέτειος της Επανάστασης. Στα στερνά της ζούσε με μια σύνταξη μόλις 370 ευρώ, ενώ νωρίτερα φέτος είχε γίνει έρανος ώστε να μπορέσει η γηραιά «Σελέστ των Γαρυφάλλων» να αγοράσει ένα ακουστικό βαρηκοΐας.

Την περασμένη 25η Απριλίου, καθισμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι και κρατώντας ένα μεγάλο μάτσο γαρύφαλλα, συμμετείχε περήφανα στην παρέλαση για την 50ή επέτειο της πτώσης της χούντας, συνοδευόμενη από την κόρη και την εγγονή της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News