Η πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασαντ έφερε ανακούφιση σε πολλούς Σύρους, αλλά όπως φαίνεται, ταυτόχρονα, πιθανώς θα προκαλέσει και ένα ντόμινο αλλαγών. Στη βόρεια Συρία, ένας παράλληλος εμφύλιος πόλεμος είναι έτοιμος να ξεσπάσει ανάμεσα στον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA) και τις υποστηριζόμενες από την Αμερική Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που αποτελούνται κυρίως από Κούρδους.
Η Τουρκία ομολογεί απροκάλυπτα ότι δεν θα δεχτεί ποτέ να εμφανιστεί κατά μήκος των συνόρων της ένα κουρδικό κράτος που θα κυβερνάται από το κουρδικό κόμμα PYD, το οποίο θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση.
Με την αποχώρηση του Ασαντ, γράφει η Telegraph, οι Τούρκοι αισθάνονται ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να διασφαλίσουν ότι αυτή η κουρδική οντότητα δεν θα μπορέσει ποτέ να αναδυθεί.
Τη στιγμή που ο Ασαντ έφευγε από το παλάτι του στη Δαμασκό, την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου, ο SNA άρχισε να εξαπολύει επιθέσεις σε θέσεις των SDF, εκδιώκοντας τους Κούρδους από πολλές πόλεις κοντά στο Χαλέπι.
Ο SNA κατέλαβε, τελικά, την πόλη Μανμπίτζ, η οποία ελεγχόταν από τις SDF και τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στοχεύουν θέσεις των SDF στη συνοριακή πόλη Κομπάνι.
Το Κομπάνι έγινε παγκοσμίως γνωστό για την ηρωική αντίστασή του εναντίον των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), το 2015. Κατά τη διάρκεια των μαχών, οι δυνάμεις του YPG (κουρδική δύναμη εντός των SDF) αντιστάθηκαν σθεναρά απέναντι στις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις του ISIS, πριν ξεκινήσουν μια ταχεία αντεπίθεση, με την υποστήριξη αεροπορικών επιδρομών του διεθνούς συνασπισμού, που οδήγησε στην απομάκρυνση του ISIS από σχεδόν το ένα τρίτο του εδάφους της Συρίας.
Ο συμβολισμός του Κομπάνι ως σημείου καμπής στον πόλεμο κατά του ISIS δεν μπορεί να υποτιμηθεί, συνεχίζει η Telegraph. Μέχρι σήμερα, οι SDF είναι υπεύθυνες για 20.000 αιχμαλώτους πολέμου του ISIS, οι οποίοι παραμένουν έγκλειστοι σε στρατόπεδα στην ανατολική Συρία, εν μέρει επειδή καμία χώρα δεν θα επιτρέψει σε αυτούς και τις οικογένειές τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Ο ρόλος των SDF στις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους, μαζί με τις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι σημαντικός μέχρι σήμερα.
Ισως επειδή έβλεπαν ότι έρχονται προβλήματα, οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να παραμείνουν στη Συρία και να ολοκληρώσουν τις εκκαθαρίσεις του ISIS, πράγμα που ταυτόχρονα σημαίνει ότι οι SDF παραμένουν προστατευμένες.
Περιπλέκοντας περαιτέρω τα πράγματα, το Ισραήλ ζήτησε τώρα από την Τουρκία να σταματήσει τις επιθέσεις του πληρεξουσίου του, SNA, εναντίον των Κούρδων και άσκησε σιωπηλά πιέσεις στις ΗΠΑ για να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να προστατεύουν τις κουρδικές δυνάμεις.
Για τον Τζο Μπάιντεν και για τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, αυτό αποτελεί σοβαρό στρατηγικό πονοκέφαλο.
Η Τουρκία είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ που αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στην πολεμική προσπάθεια της Δύσης στην Ουκρανία. Οι Τούρκοι έχουν επίσης εύλογες ανησυχίες για την ασφάλειά τους, καθώς πολλοί πολιτικοί του PYD, του κορυφαίου πολιτικού κόμματος των Κούρδων της Συρίας, βρίσκονται κοντά στο παράνομο κουρδικό PKK, που δρα στην Τουρκία και το οποίο έχει αναγνωριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ.
Μπορούν, συνεπώς, οι ΗΠΑ να ρισκάρουν τη σχέση τους με έναν τόσο σημαντικό σύμμαχο, ιδιαίτερα σε αυτήν την ευαίσθητη συγκυρία;
Με την Τουρκία και το Ισραήλ, αμφότερους πολύ στενούς περιφερειακούς συμμάχους των ΗΠΑ, να βρίσκονται τόσο βαθιά αντίθεση μεταξύ τους, δεν υπάρχει πραγματικά καμία καλή επιλογή για την Αμερική.
Ο επόμενος αμερικανός πρόεδρος πρέπει να επιλέξει: ή θα στηρίξει τους Κούρδους και θα αποξενώσει την Τουρκία ή θα εγκαταλείψει τους Κούρδους και θα αναστατώσει το Ισραήλ, αποδυναμώνοντας επίσης τις επιχειρήσεις κατά του ISIS.
Ο,τι και να συμβεί στη συνέχεια, καταλήγει η Telegraph, θα έχει τεράστιες συνέπειες για τη Μέση Ανατολή και όχι μόνο.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News