Να παρατηρήσουμε τα πράγματα από ψηλά, όλα μαζί ως ενιαίο σύνολο, για να δούμε που βρισκόμαστε και πού πάμε; Αφήσαμε πίσω την ιστορία Σαμαρά, τελείωσε και το θεσσαλονικιώτικο πανηγύρι για το μετρό, το ΠΑΣΟΚ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε αρχηγό, ο Κασσελάκης έφτιαξε το κόμμα του… Τελικά ο Νοέμβριος ήταν ένας μήνας πυκνός πολιτικών γεγονότων που τακτοποίησαν ένα ανάστατο πολιτικό σκηνικό που κληρονομήσαμε από το καλοκαίρι. Ολα μοιάζουν επιτέλους να έχουν μπει σε μια κάποια σειρά. Καλό είναι αυτό.

Τι περιμένουμε το προσεχές διάστημα; Κατ’ αρχάς μια συνάντηση Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη από την οποία δεν θα προκύψει κάτι συνταρακτικό και μετά τα λαμπιόνια και τα βεγγαλικά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Μέρες γιορτής και πολιτικής ξεγνοιασιάς. Ακολουθεί το (οικονομικά) σκληρό δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου και ο ακόμα σκληρότερος Φλεβάρης. Η μεταγιορτινή κατάθλιψη και το λειψό χρήμα που έμεινε στα οικογενειακά ταμεία, πάντα δημιουργούν ένα αίσθημα λαϊκής δυσφορίας, που κουμπώνει με τη μεγάλη διάρκεια της νύχτας και με τον κρύο (άρα πολυέξοδο) καιρό.

Τότε είναι που θα σκάσει το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αρχές Φλεβάρη. Θα επιλέξει ο Μητσοτάκης ένα πρόσωπο κι έπειτα θα μετρήσουμε αντιδράσεις και βουλευτικές ψήφους. Αν και το θέμα «Πρόεδρος» κανονικά θα έπρεπε να είναι πεδίο ευρύτερων συναινέσεων, όλο το παιχνίδι θα παιχτεί εντός της ΝΔ. Πριν όμως ανακοινωθεί όνομα, προβλέψεις δεν μπορούμε να κάνουμε. Ολα παίζουν. Από μια εύκολη και ανέφελη εκλογή, μέχρι την εκδήλωση μια καινούργιας μίνι ανταρσίας της ενδο-νεοδημοκρατικής λαϊκής Δεξιάς. Τα πέραν της ΝΔ οκτώ κόμματα της αντιπολίτευσης, πρακτικά, είναι αμέτοχα σε αυτή την ιστορία.

Στο ενδιάμεσο, από σήμερα δηλαδή και ως τον Φεβρουάριο, θα ζούμε τις τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις του νέου δικομματισμού (ΝΔ εναντίον ΠΑΣΟΚ και ΠΑΣΟΚ εναντίον ΝΔ), καθώς και την αγωνία των δημοσκοπήσεων αν προηγείται ο Φάμελλος του Κασσελάκη ή αντιστρόφως. Στην κορυφή του δημοσκοπικού πίνακα δεν προβλέπονται αλλαγές, οι 10 μονάδες διαφοράς της ΝΔ από τον δεύτερο παραμένουν επί του παρόντος. Βεβαίως, όλα τούτα τα σχεδόν κανονικά μπορεί να αλλάξουν αν σκάσει στα κεφάλια μας καμιά θεομηνία, που θα κεφαλαιοποιηθεί από την αντιπολίτευση εναντίον του Κυριάκου. Και εδώ όλα είναι πιθανά, κατά το δόγμα «Οταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει».

Μια χαρά ημερολόγιο δεν έφτιαξα; Είναι εμβαπτισμένο σε μια συγκρατημένη αισιοδοξία (που λένε και στα Ελληνοτουρκικά), καθώς βαρεθήκαμε τις εκπλήξεις. Φτάνει πια, κανονικότητα θέλουμε. Ακόμα και στους παγιωμένους από αιώνες καβγάδες μας, θέλουμε κανονικότητα. Για παράδειγμα, προσεχώς έχουμε μπροστά μας τους διαδικτυακούς καβγάδες για το πόσο όμορφα και καλαίσθητα είναι στολισμένη η γιορτινή Αθήνα και το τηλεοπτικό σίριαλ για το κόστος του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού. Μια χαρά είναι αυτά τα θέματα, τα αγαπάμε. Καινούργια δεν θέλουμε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News