Αν πιστέψει κάποιος τις δημοσκοπήσεις, που στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις δεν τα πήγαν πάντως και πολύ καλά, τα κυρίαρχα στοιχεία είναι η εξαΰλωση του ΣΥΡΙΖΑ, η εκτίναξη του ΠΑΣΟΚ και το σπριντ της Λατινοπούλου.
Τα δύο πρώτα, που είναι σε μεγάλο βαθμό και αλληλένδετα, δεν προκαλούν έκπληξη. Το τρίτο έχει ένα ενδιαφέρον και υποτίθεται ότι καλλιεργεί ένα κλίμα.
Ο Μητσοτάκης «το έπιασε» γρήγορα και μέσα στην τραμπική παραζάλη έσπευσε να μιλήσει για την τυραννία της μειοψηφίας και να απορρίψει την λεγόμενη κουλτούρα της αφύπνισης. Έχει δίκιο ως προς αυτά και κυρίως ως προς το γεγονός ότι στις ΗΠΑ, η συγκεκριμένη πολιτικοκοινωνική ατζέντα έχει στοιχεία υστερίας, με κατακλυσμιαία όπως φάνηκε, εκλογικά αποτελέσματα.
Είναι γεγονός ότι με την νίκη του Τραμπ αναθάρρησαν πολλοί και έσπευσαν να λάβουν επίκαιρες θέσεις. Η Λατινοπούλου άρχισε να εμφανίζεται στις τηλεοράσεις και να χορεύει α λα Τραμπ, ο Βελόπουλος ήταν ούτως ή άλλως σε ανάλογο μήκος κύματος έστω και χωρίς χορευτικές φιγούρες και διαφαίνεται ότι πολλοί θα προσπαθήσουν να επινοήσουν βαλκανικές τραμπικές εκδοχές και να παίξουν τα ρέστα τους όταν έλθει η ώρα των εκλογών.
Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχουν προβλήματα και ότι η επιφάνεια της οικονομικής ανάπτυξης και των καλών δημοσιονομικών επιδόσεων είναι ρηχή και ενδεχομένως εύκολο να διαταραχθεί αν π.χ. προκύψει μία γενικευμένη κρίση.
Τα διλήμματα ωστόσο πάντα διαμορφώνονται και τίθενται όταν έλθει η ώρα των εκλογών. Από το ποιος είναι ικανότερος στη διαχείριση και τη διακυβέρνηση, έως το ποιος προτείνει πειστικές εναλλακτικές λύσεις στα πεδία που επιμένει ότι όλα πάνε στραβά.
Η κυβέρνηση είναι φανερό ότι έπειτα από έναν βαθύ και μακρύ λήθαργο έχει αρχίσει να θορυβείται από την ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού. Οι τελευταίες παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού είναι σαφείς ενδείξεις για αυτό και είναι βέβαιο ότι δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Αυτά προφανώς και δεν περιορίζονται στα λόγια, παρά απαιτούν συγκεκριμένες ενέργειες, με ορατό αποτέλεσμα.
Η άσκηση δεν είναι εύκολη και οι μεταβλητές τους είναι πολλές.
Το τραμπικό φαινόμενο μπορεί όντως να προσλάβει μορφή χιονοστιβάδας και το θέμα είναι ποιος μπορεί να το αναλύσει και να το εκμεταλλευτεί καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Υπό αυτό το πρίσμα υπάρχει μία κρίσιμη λεπτομέρεια. Όσοι νομίζουν ότι είναι Τραμπ, μάλλον έχουν πάρει πολλή φόρα. Έχουν πολλές εξετάσεις να δώσουν ακόμη.
Προϋπήρξε άλλωστε ένας πρωτοπόρος αυτής της πολιτικής εκδοχής· συγκυβέρνησε με τον Τσίπρα και εξαφανίστηκε σχετικά αθόρυβα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News