Για ορισμένες γυναίκες στις ΗΠΑ οι εκλογές της Τρίτης ήταν ένα δημοψήφισμα για τα δικαιώματά τους, με επίκεντρο τις αναπαραγωγικές ελευθερίες τους. Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει καταδικαστεί για σεξουαλική κακοποίηση και παινεύεται για τον ρόλο του στην απαγόρευση των αμβλώσεων από το Ανώτατο Δικαστήριο, οδηγεί ορισμένες γυναίκες να ασπαστούν ένα ριζοσπαστικό κορεατικό φεμινιστικό κίνημα που απορρίπτει τους άνδρες.
Η Washington Post επισημαίνει ότι το κίνημα «4Β» είναι μια περιθωριακή εκδοχή του κορεατικού φεμινισμού, που έχει τραβήξει την προσοχή νεαρών αμερικανίδων στα κοινωνικά δίκτυα. Βασίζεται στη θεωρία των τεσσάρων «όχι»: όχι στα ραντεβού, όχι στο σεξ, όχι στον γάμο, όχι στην τεκνοποίηση. Ενα κίνημα που θυμίζει τη δική μας αριστοφανική «Λυσιστράτη», με τις σχετικές αναζητήσεις στην Google να έχουν αυξηθεί μετά τα αποτελέσματα των εκλογών.
Το νοτιοκορεατικό κίνημα «4B» ριζώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προς τα τέλη της δεκαετίας του 2010 – μια εποχή που η ασιατική χώρα έψαχνε έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών, και άλλων ζητημάτων που άπτονταν της ισότητας των φύλων. Πήρε το όνομά του από το γράμμα B, συντομογραφία της λέξης «όχι» στα κορεατικά.
Το 2016, η δολοφονία μιας 23χρονης γυναίκας σε δημόσια τουαλέτα του πολυσύχναστου σταθμού Γκάνγκναμ της Σεούλ έδωσε νέα πνοή σε ένα πολυετές κίνημα ακτιβιστών με επίκεντρο τα δικαιώματα των γυναικών σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Ο δράστης, ένας 34χρονος άνδρας, φέρεται να ομολόγησε ότι σκότωσε την κοπέλα επειδή οι γυναίκες «πάντα τον αγνοούσαν».
Μέχρι το 2018, αναφέρει η Washington Post, το αμερικανικό κίνημα #MeToo είχε εξαπλωθεί στη Νότια Κορέα, πυροδοτώντας διαμαρτυρίες και κατηγορίες εναντίον ανδρών υψηλού προφίλ για σεξουαλική κακοποίηση. Την ίδια εποχή ένα άλλο διαδικτυακό κίνημα με την ονομασία «Απόδραση από τους Κορσέδες» ενέπνευσε πολλές νεαρές γυναίκες να κόψουν τα μαλλιά τους κοντά, να ντύνονται ανδρόγυνα και να καταστρέφουν τις παλέτες του μακιγιάζ τους σε κοινή θέα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κάποιοι θεωρούν το «4B» παρακλάδι του #MeToo, ή άλλων φεμινιστικών κινημάτων εκείνης της περιόδου – μια προσπάθεια απόρριψης της πατριαρχίας. Σύντομα ξεπέρασε τα όρια ενός απλού hashtag και βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των κορεατικών εφημερίδων, ειδικά μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε στις τάξεις των συντηρητικών διανοούμενων ανδρών.
Ακολούθως εξελίχθηκε σε ψηφιακό τσουνάμι «εξατομικευμένης αντίστασης», χωρίς τα χαρακτηριστικά ενός οργανωμένου φεμινιστικού κινήματος. Η Post αναφέρει ότι τόσο το «4Β», όσο και ο φεμινισμός γενικότερα, είναι θέματα που πολώνουν ακραία τη νοτιοκορεατική κοινωνία. Αλλωστε η χώρα εμφανίζει το μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ενώ έχει και το χαμηλότερο ποσοστό γεννήσεων παγκοσμίως.
Οι αρχές του «4Β» ακούγονται ριζοσπαστικές, αλλά για πολλές νεαρές φιλελεύθερες Αμερικανίδες είναι ένας τρόπος να δείξουν ότι όλες οι ακραίες πράξεις έχουν συνέπειες. Υιοθετείται ως τρόπος αντίδρασης στη μάζα των ανδρών ψηφοφόρων του Ντόναλντ Τραμπ, που του πρόσφεραν τη νίκη στις εκλογές. Οι νέες γυναίκες δεν επιθυμούν πλέον οικειότητες με άνδρες που δεν υποστηρίζουν τα δικαιώματά τους στις αμβλώσεις, δείχνοντας έτσι ότι δεν τις σέβονται.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των exit poll, που επικαλείται η Washington Post, το 55% των ανδρών ψήφισαν Τραμπ στις εκλογές της Τρίτης, ενώ το 53% των γυναικών ψήφισαν την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις. Αμέσως μετά τη νίκη του μεγιστάνα, νεαρές γυναίκες άρχισαν να μοιράζονται αναρτήσεις που εξηγούσαν τους κανόνες του «4Β» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η πρακτική της «σεξουαλικής απεργίας» έχει τις ρίζες της στο αρχαιοελληνικό θέατρο. Στη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη οι γυναίκες δίνουν όρκο αποχής από το σεξ εν είδει διαμαρτυρίας για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Στις ΗΠΑ, η τραγουδίστρια Τζανέλ Μονέ πρότεινε κάτι παρόμοιο το 2017, ενώ η ηθοποιός Τζούλια Φοξ απέχει από το σεξ εδώ και πάνω από δύο χρόνια, ως αντίδραση στην κατάργηση των δικαιωμάτων στις αμβλώσεις από το αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο.
Οι νεαρές γυναίκες δεν θεωρούν πλέον τα αναπαραγωγικά τους δικαιώματα ασφαλή, και στρέφονται σε νέους τρόπους για να διεκδικήσουν τον έλεγχο της σωματικής αυτονομίας τους. Το κίνημα «4Β» αρχίζει να αποκτά δυναμική ως μέθοδος καταπολέμησης των ανδρικών φαντασιώσεων και του αυξημένου μισογυνισμού. Είναι ένας τρόπος γενικότερης άρνησης των Αμερικανίδων να ανταποκριθούν στους παραδοσιακούς ρόλους που έχουν διαμορφωθεί για τα δύο φύλα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News