Οταν βλέπω το ΠΑΣΟΚ στο19% και λιγότερο από 10 μονάδες πίσω από την ΝΔ, αναρωτιέμαι: Βλέπουμε την επαναφορά του παλιού καλού δικομματισμού ή απλώς το ασανσέρ του ΠΑΣΟΚ έφτασε στο τελευταίο του πάτωμα και θα αρχίσει πάλι την κάθοδο;

Οταν διαβάζω ότι ο Τραμπ μάλλον προηγείται της Κάμαλα στις κρίσιμες Πολιτείες που θα κρίνουν τις αμερικάνικες εκλογές, σκέφτομαι. Εκεί στο Αμέρικα, δεν έχουν μεταφράσει τον αρχαίο αθηναίο κωμωδιογράφο Μένανδρο, που έγραψε «δις εξαμαρτείν ταύτόν, ουκ ανδρός σοφού»; 

Οταν παρακολουθώ στην τηλεόραση το καινούργιο φρικιαστικό σίριαλ με τα νεκρά νήπια, αναφωνώ: Όχι πάλι ρε γαμώτο. Πάλι κεταμίνες, πάλι νεκροτομεία, πάλι τηλεοπτικές καριέρες, πάλι ιατροδικαστές Λέοντες, πάλι συνήγοροι Κούγιες; 

Οπως παρακολουθώ την δικαστική αφαίρεση της κουκούλας από τα κεφάλια του Μάξιμου Σαράφη και της Αικατερίνης Κελέση, αναθυμούμαι ένα παράπονο του συγχωρεμένου του παππού μου. Μετά την Κατοχή, δεν βρέθηκε ένας κερατάς δικαστικός να βγάλει τις κουκούλες των δοσίλογων που έδειχναν τους αντιστασιακούς στους Ναζί; 

Οταν διαβάζω ότι πήγε στη Βουλή η δικογραφία για το σκάνδαλο των αεροπλάνων P-3B Orion, που μέσα στην μαύρη κρίση μας στοίχισε 500 εκατομμυριάκια, με εμπλεκόμενους Τσίπρα, Καμμένο, Αποστολάκη και λοιπούς, εκπλήσσομαι: Έλα ρε, γίνονταν και τέτοια πράγματα τον καιρό του ηθικού πλεονεκτήματος;

Οταν παρακολουθούσα τα πλάνα με την έφοδο των ένοπλων Κούρδων στην τούρκικη βάση να πυροβολούν αθώους, βρέθηκα σε δίλημμα: Να τους πω «συμπαραστέκομαι στον πόνο σας» ή να τους φωνάξω «κάτι κολλητοί σας, τα ίδια έκαναν πέρσι σ’ ένα φεστιβάλ μουσικής σε κάποια έρημο»;

Οταν άκουσα για την κοπέλα που την έστειλαν στην εντατική οι σοβάδες που πέσανε στο κεφάλι της, ενώ περπατούσε στον δρόμο, έφριξα. Τι διάολο, κατά τύχη ζούμε σε τούτη την χώρα; Δεν μας έφταναν οι κρατικές κεραμίδες, τώρα θα μας χτυπάνε κατακέφαλα και οι ιδιωτικές; 

Βλέποντας τον Κασσελάκη και τους αντιπάλους του να συνεχίζουν απτόητοι τον αυτοδιασυρμό τους, αναρωτιέμαι: Στο περιβόητο συνέδριο, όπου όλοι δίνουν ραντεβού, ποιο στρατόπεδο θα δώσει την πρώτη μπουνιά; Διότι έτσι θα καταλήξει (και θα λυθεί) το σίριαλ. Με κλωτσομουνίδια.

Μετρώντας πόσες χιλιάδες καζάνια βράζουν αυτή την περίοδο σε όλη την επικράτεια βγάζοντας τσίπουρα και τσικουδιές, είχα μια φαεινή ιδέα. Δεν ποτίζουμε, λέω εγώ, τα διψασμένα δέντρα μας με αποστάγματα; Με τόσα εκατομμύρια γαλόνια που παράγουμε (νόμιμα και παράνομα), θα ξεδιψάσουν όλες οι καλλιέργειες και πάλι θα περισσέψει για να μεθάμε και να σκοτωνόμαστε στους δρόμους.   

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News