Με τον Αλέξη Τσίπρα και την πολυσυζητημένη ομιλία του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, δύο πράγματα έχουν κάποιο ξεχωριστό πολιτικό ενδιαφέρον –αφήνουμε απ’ έξω τα θέματα οικονομικής πολιτικής διότι όταν μπαίνουν στην ίδια πρόταση με τον κ. Τσίπρα προκαλούν γέλιο και δεν είναι καιρός για αστεία στον χώρο της Αριστεράς.

Το πρώτο είναι ότι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνουν σαν μάντρα ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να επιστρέψει –«δεν είναι περίπτωση Καραμανλή, δεν τέθηκε θέμα συνταξιοδότησης, μπορεί να επανέλθει», είπε, τελευταίος μιας σειράς στελεχών, την Πέμπτη, ο Γιώργος Τσίπρας, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και εξάδελφος του πρώην Πρωθυπουργού.

Το πρόβλημα σε αυτήν την ευχή είναι ότι ξεκινά από λάθος σημείο εκκίνησης: ο κ. Τσίπρας δεν έφυγε από κάπου για να επιστρέψει, τελευταία φορά που ρωτήσαμε παραμένει βουλευτής Α’ Πειραιώς του ΣΥΡΙΖΑ.

Απλώς και εδώ έχει λάθος ο εξάδελφος. Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει ακριβώς να ακολουθήσει τη στάση του Κώστα Αλ. Καραμανλή, να θεωρείται κάτι σαν Βούδας του κόμματος –όχι της Ραφήνας, ίσως του Σουνίου– ο οποίος θα χρησμοδοτεί από κάθε άλλο βήμα εκτός από αυτό για τον οποίο τον πληρώνει ο ελληνικός λαός, το έδρανο του βουλευτή.

Τώρα, το να επιστρέψει στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιου άλλου σχηματισμού, έχει ένα άλλο πρόβλημα.

Διότι το δεύτερο σφάλμα είναι του ίδιου του κ. Τσίπρα, που νομίζει ότι ο κόσμος τον περιμένει να έρθει και το υπαινίχθηκε στην ομιλία του στον Πειραιά, όταν κάποια στιγμή απεφάνθη ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση, επικαλούμενος το γεγονός ότι το δημοσκοπικό εύρημα «κανένας» στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός επικρατεί (μετά φυσικά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη).

Είπε συγκεκριμένα ο κ. Τσίπρας σε ένα σημείο: «Η σημερινή ανισορροπία του πολιτικού συστήματος, αν δεν αποκατασταθεί από τα αριστερά, ο κίνδυνος είναι να αποκατασταθεί ακόμη δεξιότερα. Από την άνοδο της Ακροδεξιάς, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Το μόνο παρήγορο και ουσιαστικά ελπιδοφόρο είναι ότι κάτι αρχίζει σιγά σιγά να κινείται. Οχι σε επίπεδο πολιτικής αντιπολίτευσης. Εκεί ο “κανένας” συνεχίζει να προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Αλλά σε επίπεδο κοινωνικής αντιπολίτευσης».

Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας, ο οποίος εντέχνως προσπαθεί να μας υποδείξει το κενό της απουσίας του, είναι ότι και όλα τα χρόνια που ο ίδιος ήταν στην αντιπολίτευση, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πάλι ο «κανένας» προηγείτο. Και με τον «κανένα» να προηγείται ζητούσε να τον επανεκλέξουν στην πρωθυπουργία. Και τελικά έγινε ένας κανένας…

Ηταν να τον λυπάσαι λίγο τον Αδωνι Γεωργιάδη, υπουργό Υγείας και αντιπρόεδρο της ΝΔ, που βγήκε το πρωί της Πέμπτης στον ΣΚΑΪ και κλήθηκε να σχολιάσει την αιχμή του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον Αντώνη Σαμαρά και τα χαριεντίσματά του με τον Νίκο Παππά, καθώς και την απάντηση των «συνεργατών» του πρώην Πρωθυπουργού.

Ο κ. Γεωργιάδης επιχείρησε μια εντυπωσιακή ακροβασία λέγοντας στον Δημήτρη Οικονόμου και τον Ακη Παυλόπουλο της εκπομπής «Σήμερα» το εξής καταπληκτικό: «Δεν είπε για τον Σαμαρά ο Μητσοτάκης».

Οταν, μετά από αυτή την απάντηση, του τέθηκε το εύλογο ερώτημα γιατί τότε, αν δεν ήταν η αιχμή του κ. Μηστοτάκη για τον κ. Σαμαρά, έσπευσε να απαντήσει ο πρώην Πρωθυπουργός, ο κ. Γεωργιάδης έκανε άλλη μια πιρουέτα: «Σχολίασαν κάτι κύκλοι Σαμαρά, δεν ξέρω τι κύκλοι»…

Προσπερνώντας το ενδεχόμενο να ενοχληθούν οι «συνεργάτες» του κ. Σαμαρά που τους υποβίβασε σε «κύκλους», ο κ. Γεωργιάδης συνέχισε: «Εάν με ρωτάτε, έχει πραγματικό ζήτημα η ΝΔ; Δεν έχει. Γιατί παραπολιτικά δεν μπορώ να σχολιάσω», προσέθεσε, προσπερνώντας αμήχανα τα σχετικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που του παρουσιάστηκαν.

Στα επίμονα ερωτήματα, ο κ. Γεωργιάδης επέμεινε και αυτός «Εμένα μου αρέσει να μιλάω πολιτικά και όχι παραπολιτικά. “Κύκλους” και αυτά, δεν σχολιάζω».

Οταν τον ρώτησαν πού το πάει ο κ. Σαμαράς ο κ. Γεωργιάδης απάντησε: «Να καλέσετε τον Σαμαρά να τον ρωτήσετε».

[απολαύστε υπεύθυνα]