Ο Mπρoυς Σπρίνγκστιν παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους σταρ του ροκ-εν-ρολ στον πλανήτη, με μια δύναμη φαινομενικά αναλλοίωτη στον χρόνο. Πρόσφατα έκλεισε τα 75, αλλά δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να γράφει μουσική και να εμφανίζεται σε συναυλίες ή και σε παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ.

Στις 25 Οκτωβρίου θα προβληθεί στο Disney+ το ντοκιμαντέρ «Road Diary: Bruce Springsteen and The E Street Band», το οποίο παρακολουθεί τον Σπρίνγκστιν και το συγκρότημά του, τους E Street Band, στην περιοδεία που πραγματοποίησαν το 2023. Δυόμισι χρόνια νωρίτερα, ο Σπρίνγκστιν είχε βγάλει το άλμπουμ «Letter to You», το οποίο λόγω πανδημίας δεν μπόρεσε να παρουσιάσει ζωντανά στο κοινό. «Κάτι αλλάζει σε ένα τραγούδι όταν το παίζεις μπροστά σε κοινό» εξηγεί ο ίδιος σε συνέντευξή του στην Telegraph. «Αυτό πληρώνει ο κόσμος. Θέλουν να το ακούσουν ζωντανά».

Το ντοκιμαντέρ περιέχει γερές δόσεις νοσταλγίας, τις οποίες παντρεύει με το σήμερα. Περιλαμβάνει πλάνα αρχείου και κλασικές νέες εκτελέσεις τραγουδιών από το πρωτοποριακό άλμπουμ του 1975 «Born to Run», αλλά μιλάει επίσης για την πάροδο του χρόνου και την ανθρώπινη θνητότητα. Η σύζυγος του Σπρίνγκστιν, Πάτι Σκιάλφα, η οποία τραγουδάει με την E Street Band επί 40 χρόνια, μιλάει στην κάμερα για το μυέλωμα σε πρώιμο στάδιο, μια μορφή καρκίνου του αίματος με την οποία διαγνώστηκε και πλέον την εμποδίζει να ανεβαίνει κάθε βράδυ στη σκηνή.

Ο Σπρίνγκστιν λέει ότι είναι μια πολύ δύσκολη ασθένεια και η Σκιάλφα την αντιμετωπίζει εδώ και πέντε χρόνια. «Δεν κάνουμε τίποτα χωρίς να δώσει η Πάτι το “ΟΚ”. Αν δεν ήταν η Πάτι, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε περιοδείες. Η Πάτι και εγώ τα δουλεύουμε όλα μαζί και κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι εντάξει για την οικογένειά μας πρώτα και μετά, φυσικά, σκεφτόμαστε το κοινό και τη μουσική μας. Αλλά η ασθένειά της και αυτό με το οποίο παλεύει είναι η βασική μου προτεραιότητα», λέει στην Telegraph.

O Σπρίνγκστιν έκανε το 2022 μια διασκευή του «Nightshift», του διάσημου τραγουδιού που είχαν γράψει οι Commodores ως φόρο τιμής στον Μάρβιν Γκέι και τον Τζάκι Γουίλσον. Ο μάνατζερ και παραγωγός του Σπρίνγκστον, Τζον Λαντάου, λέει ότι είναι και ένας φόρος τιμής στα εκλιπόντα μέλη της E Street Band, τον σαξοφωνίστα Κλάρενς Κλέμονς και τον κιμπορντίστα Ντάνι Φεντερίτσι.

«Ενα από τα πολύ σημαντικά πράγματα για το συγκρότημά μας είναι η μνήμη» λέει ο Σπρίνγκστιν. «Νομίζω ότι είναι σημαντικό και για μια χώρα, είναι σημαντικό για μια οικογένεια, είναι σημαντικό για ένα συγκρότημα· πρέπει να τιμάς τους ανθρώπους που σου έδωσαν τα πάντα».

Η συνέντευξη γίνεται στον απόηχο του θανάτου του σταρ των One Direction, Λίαμ Πέιν, ο οποίος πέθανε σε ηλικία μόλις 31 ετών. «Αυτό δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στη δουλειά μας» λέει ο Σπρίνγκστιν στην Telegraph. «Είναι μια δουλειά που ασκεί τεράστιες πιέσεις στους νέους. Οι νέοι δεν έχουν ακόμη την εσωτερική δύναμη για να μπορέσουν να προστατεύουν τον εαυτό τους από όσα συνοδεύουν την επιτυχία και τη φήμη. Ετσι, χάνονται είτε στα ναρκωτικά είτε στο αλκοόλ, για να ξεφύγουν λίγο από αυτή την πίεση».

«Είχα και εγώ τη δική μου πάλη με διάφορα πράγματα» προσθέτει. Στην αυτοβιογραφία του, «Born to Run», του 2016, ο Σπρίνγκστιν μιλάει ανοιχτά για την αντιμετώπιση της «μεγάλης μαύρης θάλασσας» της κατάθλιψης, καθώς και για τις πιέσεις από τη δημοσιότητα που ήρθε μετά το άλμπουμ του 1984 «Born Ιn the USA». «Το συγκρότημα έχει να παλέψει με τα δικά του προβλήματα» λέει.

«Και ο Ντάνι (Φεντερίτσι) πάλευε. Υπήρχαν ναρκωτικά στην E Street Band. Υπήρχε ωστόσο ένα όριο· δεν με ένοιαζε τι κάνει ο καθένας, αν όμως ανέβαινε στη σκηνή και έβλεπα ότι δεν ήταν πλήρως ο εαυτός του, θα υπήρχε πρόβλημα».

Ο Λαντάου αναφέρει τον Χέντριξ και την Τζάνις Τζόπλιν. «Και ο Κερτ Κομπέιν», προσθέτει ο Σπρίνγκστιν, «και ο κόσμος συνεχίζει να πέφτει στα ναρκωτικά. Είναι μια λατρεία θανάτου. Είναι κρίμα. Πεθαίνεις νέος, το οποίο είναι καλό για τη δισκογραφική εταιρεία, αλλά τι είναι για σένα;».

Το ντοκιμαντέρ αποτυπώνει την εκπληκτική αίσθηση σύνδεσης που ενώνει τον Σπρίνγκστιν με τους θαυμαστές του. Ο σκηνοθέτης του, Τομ Ζίμνι, ο οποίος συνεργάζεται με τον Σπρίνγκστιν από το 2001, λέει στην Telegraph ότι «διάβαζε τα μάτια του κοινού», και προσπάθησε να αποτυπώσει σε φιλμ αυτό που είδε: «Πραγματικά, συμβαίνει μια μεταμόρφωση» σημειώνει.

Ο Σπρίνγκστιν λέει ότι έχει δει άλλον έναν καλλιτέχνη με ανάλογη σύνδεση με το κοινό του: την Τέιλορ Σουίφτ. Πήγε να τη δει με την κόρη του πριν από μια δεκαετία. «Ημασταν στην πρώτη σειρά, όρθιοι, και ήταν εξαιρετική. Είναι υπέροχη, καλή τραγουδοποιός, ανεξάρτητη και σκληρή».

Αυτή η αίσθηση της σύνδεσης ανάμεσα στον Σπρίνγκστιν ή τη Σουίφτ και το κοινό τους έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον τεράστιο σημερινό πολιτικό διχασμό στις ΗΠΑ. Ο Σπρίνγκστιν υποστηρίζει ανοιχτά την Κάμαλα Χάρις και έχει περιγράψει τον Ντόναλντ Τραμπ σε ένα βίντεο ως τον πιο επικίνδυνο υποψήφιο για την προεδρία που έχει δει στη ζωή του. Πόσο αγχώνεται για το ενδεχόμενο να κερδίσει ο Τραμπ;

«Από τη μία πλευρά δεν είμαι τόσο ανήσυχος, γιατί πιστεύω ότι η Κάμαλα Χάρις θα κερδίσει» απαντά στην Telegraph. «Φυσικά, έχω σφάλει στο παρελθόν σχετικά με αυτό, αλλά νομίζω ότι στις ΗΠΑ υπάρχει μια τεράστια αγωνία αυτή τη στιγμή, ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πιο αγαπημένα μας συστατικά στοιχεία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την ειρηνική μεταβίβαση εξουσίας. Και ο Τραμπ δεν είναι αφοσιωμένος σε τίποτε από αυτά. Είναι ένας στασιαστής. Ηταν επικεφαλής πραξικοπήματος, επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να τον αφήσουν να πλησιάσει το γραφείο της προεδρίας».

«Είναι ψυχικά άρρωστος» προσθέτει. «Στεκόταν και λικνιζόταν επί 40 λεπτά σε προεκλογική συγκέντρωση. Εμένα είναι η δουλειά μου να λικνίζομαι με τη μουσική». Καταλήγει ότι είναι οι πιο σημαντικές εκλογές στην Ιστορία του έθνους: «Θα κοιμηθεί κάποιος από εμάς καλά γνωρίζοντας ότι οι κωδικοί για τα πυρηνικά των ΗΠΑ έχουν δοθεί στον Ντόναλντ Τραμπ; Οχι. Κανείς δεν θα μπορούσε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News