Δεν ήταν έκπληξη, όμως δεν παύει να είναι ένα σεισμικό γεγονός για το τένις. Για τα σπορ γενικότερα. Με ένα βίντεο τεσσάρων λεπτών και 45 δευτερολέπτων ο Ράφα Ναδάλ ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τα κορτ. Θα εμφανιστεί για τελευταία φορά στο Φάιναλ-8 του Davis Cup (19-24 Νοεμβρίου στη Μάλαγα), όπου θα αγωνιστεί –πιθανότατα δίπλα στον Κάρλος Αλκαράθ– με την εθνική ομάδα της Ισπανίας. Υστερα, από τους «Big-3», που εκτόξευσαν τη δημοφιλία του αθλήματος σε αδιανόητα ύψη, θα έχει απομείνει μόνο ο Νόβακ Τζόκοβιτς.

Οπως ανέφερε και ο ίδιος στο βιντεοσκοπημένο του μήνυμα, η καριέρα του ήταν πιο επιτυχημένη από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Κατέκτησε τα πάντα, πολλές φορές. Του ξέφυγε μόνο ένα τρόπαιο: των ATP Finals. Αλλά δεν είναι οι τίτλοι του που τον έκαναν τόσο σπουδαίο και γοητευτικό. Είναι η μαχητικότητα, η αδάμαστη θέλησή του, η ειλικρινής αγάπη του για το σπορ, όλα αυτά που τον κράτησαν στο Εβερεστ του τένις για σχεδόν μια εικοσαετία, παρά τους περισσότερους από 30 τραυματισμούς σε κάθε σημείο του κορμιού του, που τον ταλαιπώρησαν από την ηλικία των 17 ετών. Η φήμη του Ναδάλ ξεπέρασε τα σύνορα του τένις, όχι μόνο για όσα πέτυχε, αλλά κυρίως για τον τρόπο που τα πέτυχε.

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια οι πόνοι ήταν αβάσταχτοι. Τα δύο τελευταία δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί σχεδόν καθόλου. Εσφιξε τα δόντια, πάλεψε, επέμεινε, προσπάθησε να νικήσει τη φθορά του χρόνου και να συνεχίσει στα κορτ λίγο ακόμη, όμως ο «ταύρος» από τη Μαγιόρκα ήταν βαριά λαβωμένος. Κέρδισε το τελευταίο του γκραν-σλαμ τρόπαιο, το Ρολάν Γκαρός του 2022, παίζοντας… με ένα πόδι. Επειτα από αυτόν τον άθλο το σώμα του δεν υπάκουε στην ψυχή του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ηττήθηκε στον δεύτερο γύρο από τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Εκτοτε δεν τον ξαναείδαμε σε κάποιο τουρνουά.

Το πρώτο του θαύμα το έκανε στα 18. Κέρδισε τον πρώτο ATP τίτλο της καριέρας του στην Πολωνία, αν και βρισκόταν στο Νο 71 της παγκόσμιας κατάταξης. Την επόμενη χρονιά (2005) τον έμαθε όλος ο κόσμος, όταν παρέλαβε από τα χέρια του Ζινεντίν Ζιντάν το πρώτο του Γκραν Σλαμ στο Ρολάν Γκαρός. Το πρώτο από τα 14 που κατέκτησε στο Παρίσι. Στα γαλλικά χώματα δοξάστηκε όσο πουθενά αλλού. Εκεί έχει καταγράψει 112 νίκες σε 116 ματς (97% επιτυχία). Αδιανόητο. Από το 2021 έξω από τις εγκαταστάσεις του Γαλλικού Οπεν υπάρχει ένα μεταλλικό άγαλμα με τη μορφή του.

Το 2008, στον τελικό του Γουΐμπλεντον, νίκησε τον Ρότζερ Φέντερερ, που μετρούσε πέντε διαδοχικά τρόπαια στο Λονδίνο. Το παιχνίδι αυτό, που διήρκεσε 4 ώρες και 48 λεπτά, θεωρείται ένα από τα θεαματικότερα και πιο συναρπαστικά όλων των εποχών στο τένις. Υπήρξε η απαρχή μιας από τις πιο ιστορικές αντιπαλότητες των σπορ, που κράτησε μια 15ετία. Υστερα ήρθε ο Τζόκοβιτς, για να συμπληρωθεί η «αγία τριάδα», που πολλαπλασίασε το παγκόσμιο κοινό του αθλήματος. Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς μοιράστηκαν 66 γκραν-σλαμ τρόπαια, σχεδόν απαγορεύοντας σε οποιονδήποτε άλλον παίκτη να τα ακουμπήσει.

Οι απανταχού φαν του τένις λάτρεψαν τον Ναδάλ για το μεσογειακό του ταμπεραμέντο, για τις αδυναμίες του, που τον έκαναν να δείχνει πιο «γήινος» σε σχέση με τους μεγάλους του αντιπάλους, ακόμη και για τα… τικ που τον χαρακτήριζαν στη διάρκεια της καριέρας του. Πριν από κάθε αγώνα έκανε ένα κρύο ντους. Εμπαινε στο γήπεδο κρατώντας τη ρακέτα πάντα με το αριστερό του χέρι. Ακουμπούσε την τσάντα του σε καρέκλα –ποτέ στο έδαφος– και έβαζε σε σειρά τα μπουκάλια που είχε στον πάγκο. Πριν σερβίρει, κουνούσε τον ώμο του ή έφτιαχνε την κορδέλα που είχε στα μαλλιά του.

Κατέκτησε 22 γκραν-σλαμ τίτλους, 92 σε τουρνουά ATP, 36 σε Masters, τέσσερις στο Davis Cup και δύο χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες: στο απλό το 2008 στο Πεκίνο και στο διπλό το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Βρέθηκε στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης 209 εβδομάδες. Μα, πάνω απ’ όλα, υπήρξε ένας πρωταθλητής-πρότυπο. Η Marca τον ξεχώρισε ως τον καλύτερο ισπανό αθλητή όλων των εποχών.

Στο «αντίο» του Φέντερερ, στο Laver Cup του 2022, ο Ναδάλ ήταν εκεί. Επαιξαν μαζί στο διπλό και ύστερα έκλαψαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Ο Ελβετός θα είναι παρών στην τελευταία παράσταση του 38χρονου Ισπανού – οι δυο τους είναι και καλοί φίλοι. Θα είναι και ο Τζόκοβιτς, με τον οποίο τους χωρίζουν πολλά.

Μόνο ένα όνειρο του Ναδάλ δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη: θέλει, λέει, να αναμετρηθεί με τον Φέντερερ στο ανακαινισμένο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» μπροστά σε 100.000 θεατές. Μπορεί να το δούμε και αυτό. Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, θα έκανε τα πάντα για να ευχαριστήσει έναν από τους πιο διάσημους οπαδούς της ομάδας του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News