Ως επαγγελματίας «αρχιτέκτονας σκηνών», του οποίου η ειδικότητα περιλαμβάνει τη δημιουργία υψηλών κατασκευών για μουσικά φεστιβάλ, ο Τζορτζ Κλαρκ δεν έχει διευθύνει ποτέ στη ζωή του ταχυδρομείο – και σίγουρα ποτέ δεν έχει μετρήσει πιγκουίνους για να βγάλει τα προς το ζην.

Αλλά αυτά και άλλα ιδιότυπα καθήκοντα θα γίνουν μέρος της καθημερινότητάς του μόλις ενταχθεί σε μια μικρή ομάδα νεοσυλλέκτων για «τις πιο κουλ δουλειές στη Γη», η οποία θα στελεχώσει το πιο νότιο μουσείο και ταχυδρομείο του κόσμου στην Ανταρκτική, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Guardian.

Μια ομάδα πέντε εργαζομένων έχει στρατολογηθεί από το Βρετανικό Ταμείο Κληρονομιάς της Ανταρκτικής, μια φιλανθρωπική οργάνωση που φροντίζει τις ιστορικές βρετανικές βάσεις στην ήπειρο. Τον επόμενο μήνα θα ταξιδέψουν σε έναν πρώην ερευνητικό σταθμό μεγέθους γηπέδου ποδοσφαίρου στο νησί Γκούντιερ – στα ανοιχτά της χερσονήσου της Ανταρκτικής, κάτω από τη Νότια Αμερική.

Εκεί, για πέντε μήνες, σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός και με σχεδόν μόνιμο το φως της ημέρας, θα ζήσουν δίπλα στους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους, ενώ θα πραγματοποιούν επισκευές συντήρησης, θα παρακολουθούν την άγρια ​​ζωή και θα υποδέχονται τους καθημερινούς επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων.

Ο 34χρονος Κλαρκ, με έδρα το Μπρίστολ της Αγγλίας, έκανε αίτηση νωρίτερα φέτος, αφού διάβασε ένα άρθρο στον Guardian. «Σκέφτηκα ότι θα ήταν κάτι νέο, κάτι συναρπαστικό, και ότι δεν είχα τίποτα να χάσω» λέει στη βρετανική εφημερίδα. «Ανυπομονώ να ξυπνήσω και να πιω τον πρωινό μου καφέ στην Ανταρκτική – ελπίζω να δω και φάλαινα» προσθέτει. «Απλώς έχω ανοιχτό μυαλό, για να είμαι ειλικρινής».

Παρότι τα λίγα μέλη του πληρώματος θα μοιράζονται τα καθήκοντά τους, η βασική ευθύνη του Κλαρκ θα είναι το ταχυδρομείο, όπου θα επεξεργάζεται τις πολλές επιστολές και καρτ-ποστάλ που αφήνουν όσοι σταματούν στο μικροσκοπικό ξύλινο μουσείο του ερευνητικού σταθμού, από τα έως και δύο κρουαζιερόπλοια που καταφθάνουν καθημερινά.

Ακούγεται «λιγάκι παλαβό» να υπάρχει ένα ταχυδρομείο σε ένα τόσο απομακρυσμένο σημείο, λέει στον Guardian, αλλά για πολλούς επισκέπτες «βασικό κομμάτι της εμπειρίας τους είναι η αποστολή μιας κάρτας ή ενός γράμματος στην πατρίδα τους, από το νοτιότερο ταχυδρομείο της Γης». Ο Κλαρκ θα ταξινομεί τις επιτολές, θα σφραγίζει τα γραμματόσημα και θα τα αποστέλλει μέσω των διερχόμενων κρουαζιερόπλοιων.

Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας θα ηγηθούν της παρακολούθησης της άγριας ζωής, της διαχείρισης του μουσείου και της λειτουργίας ενός μικρού καταστήματος. Στην ομάδα θα ενταχθούν αργότερα μέσα στη σεζόν και δύο ειδικοί ξυλουργοί, για να επισκευάσουν κάποιες από τις εύθραυστες ξύλινες κατασκευές που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν βρετανοί επιστήμονες, οι οποίες απειλούνται ιδιαίτερα από την άνοδο της θερμοκρασίας στην ήπειρο.

Η πενταμελής ομάδα θα έχει την ευθύνη να παρουσιάζει στους επισκέπτες το έργο του Βρετανικού Ταμείου Κληρονομιάς της Ανταρκτικής. Εκτός από τη συντήρηση των τοποθεσιών πολιτιστικής κληρονομιάς, στόχος της φιλανθρωπικής οργάνωσης είναι «να εμπνεύσει τους ανθρώπους να δουν την ήπειρο διαφορετικά, και να προστατεύσει αυτό το υπέροχο μέρος για τις επόμενες γενιές» όπως η ίδια αναφέρει.

Η τελική σύνθεση επιλέχθηκε με βασικό κριτήριο ορισμένες «περίεργες και υπέροχες εργασίες για τις οποίες είναι εκπαιδευμένοι», αποκαλύπτει στον Guardian ο Κλαρκ – όπως το να στήνουν σε ζευγάρια μια σκηνή με δεμένα τα μάτια και φορώντας γάντια φούρνου. «Δεν θέλω να περιαυτολογώ, αλλά με το παρελθόν που έχω στην κατασκευή σκηνών τα έχουμε ήδη καταφέρει δύο φορές» τονίζει με υπερηφάνεια.

Τα μέλη της ομάδας θα μοιραστούν έναν κοινόχρηστο κοιτώνα σε μια «καλύβα Nissen» –προκατασκευασμένη μεταλλική κατασκευή, προορισμένη κυρίως για στρατιωτική χρήση–, με έναν αυστηρά περιορισμένο αριθμό αντικειμένων πολυτελείας για τον καθένα. «Υπάρχει σύνδεση στο διαδίκτυο στη βάση, αλλά αποφασίσαμε ως πλήρωμα να μην το χρησιμοποιούμε πολύ, ώστε να εστιάζουμε περισσότερο σε χειρωνακτικές δουλειές» λέει ο Κλαρκ στον Guardian.

Ο ίδιος ασχολείται με τη ζωγραφική, άλλα μέλη της ομάδας πλέκουν και λύνουν παζλ, ενώ η βάση διαθέτει και βιβλιοθήκη, την οποία θα συμπληρώνουν όλοι με τα αγαπημένα τους βιβλία. «Τμήμα της απόλαυσης της εργασίας σε ένα τόσο απομακρυσμένο περιβάλλον είναι η σχετική απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο» εξηγεί ο Κλαρκ. «Οπότε αμφιβάλλω ότι θα ασχολούμαστε με τα κινητά μας τηλέφωνα κάθε βράδυ».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News