Αν ο Νίκος Ανδρουλάκης επανεκλεγεί, όπως δείχνουν οι μετρήσεις, η εκλογική διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ θα θυμίζει ένα ελαφρύ ζεϊμπέκικο. Ο πρόεδρος σηκώθηκε, έφερε τις γύρες του στην πίστα και κάθισε πάλι στη θέση του. Εσβησαν τα φώτα, ο κόσμος πήγε σπίτι του, το γλέντι τελείωσε, δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.

Ενδεχομένως, δε, από όλη αυτή την ιστορία τα κέρδη να μην είναι και τόσο μεγάλα όσο δείχνουν τώρα. Ναι μεν το ΠΑΣΟΚ αύξησε την ορατότητά του και έγινε talk of the town για λίγο καιρό, αλλά από την άλλη μάς θύμισε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι είναι το κόμμα της επαρχίας, με χαμηλή επιρροή στο κέντρο της χώρας, εκεί από όπου ξεκινούν σχεδόν τα πάντα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα διατηρήσει τη θέση του, ο Χάρης Δούκας θα προσπαθήσει να ρίξει κατά πέντε βαθμούς τη θερμοκρασία της Αθήνας, αποκαλύπτοντας και το άγαλμα της οδοκαθαρίστριας. Ταυτοχρόνως, ο Παύλος Γερουλάνος και η Αννα Διαμαντοπούλου αναδείχθηκαν σε συστατικά που είναι απαραίτητα όσο και τα αβγά στο κέικ, αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να πάει δυο βήματα πιο κάτω. Δεν αποκλείεται μάλιστα να μας έδειξαν και το ζευγάρι μιας πιθανής αναμέτρησης το 2027, αν ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν καταφέρει να αγγίξει τις κορυφές της εξουσίας.

Ο Ανδρουλάκης δεν είναι αφελής. Γνωρίζει ότι με τόσο αναιμική παρουσία στην Αττική το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία ελπίδα να δημιουργήσει δυναμική και ρεύμα. Το ερώτημα είναι αν θα επιχειρήσει να προσεγγίσει Γερουλάνο και Διαμαντοπούλου προσφέροντας πρωταγωνιστικούς ρόλους, που ταυτοχρόνως θα τον κάνουν να αισθάνεται ασφαλής. Λέγεται ότι θα ζητήσει από τη Διαμαντοπούλου να συντάξει το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Λογικά κάτι θα προσφέρει και στον Παύλο Γερουλάνο. Διότι το κόμμα έδειξε ότι τους χρειάζεται, τους θέλει στην πρώτη γραμμή και στα τηλεοπτικά πάνελ. Ο Ανδρουλάκης δεν μπορεί να το αρνηθεί, ως κομμάτι της πραγματικότητας. Μένει να δούμε και τι θα πράξει στο πεδίο. Η εξίσωση δεν είναι τόσο εύκολη, έχει πολλές ισορροπίες μέσα της, όπως, ας πούμε, η σχέση Γερουλάνου-Διαμαντοπούλου.

Ο Χάρης Δούκας είπε ότι το 70% των ψηφοφόρων ζήτησαν αλλαγή ηγεσίας. Αφελές και απατηλό. Μεγαλύτερη σημασία έχει το 40% που συγκέντρωσαν ο Γερουλάνος και η Διαμαντοπούλου, ποσοστό συνεπές προς την αναλογία που μας έδωσε το δημοψήφισμα Τσίπρα. Θα είχε ενδιαφέρον μια έρευνα για την εκλογική συμπεριφορά αυτού του ποσοστού στις εθνικές εκλογές. Πόσοι, άραγε, να ψήφισαν Μητσοτάκη το 2019 και το 2023; Και μιλάμε για ένα κοινό που πρέπει να εμφανίζει φλύκταινες όταν ακούει για ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρα και σενάρια συνεργασίας των δύο χώρων.

Ουσιαστικά αυτό το ποσοστό και η γεωγραφική του προέλευση (Αττική) πρέπει να καθορίσει τον χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια. Η επιλογή θα είναι στα χέρια του Ανδρουλάκη. Αλλά αν κοιτάξει προς τη συγκεκριμένη ομάδα, θα είναι σαν να απομακρύνεται από τη δική του βάση. Τίποτα δεν είναι εύκολο από εδώ και πέρα. Οι εκλογές έβγαλαν στην επιφάνεια πράγματα που το ΠΑΣΟΚ παρίστανε ότι δεν βλέπει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News