Την ώρα που οι Ισραηλινοί σφυροκοπούν τη Νταχίγια, τη γειτονιά-προπύργιο της Χεζμπολάχ στη Βηρυτό, και συνεχίζονται οι εχθροπραξίες στον νότιο Λίβανο, στους αιθέρες πάνω από την πρωτεύουσα του Λιβάνου και πάνω από ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, οι πιλότοι των λίγων αεροπορικών εταιρειών που συνεχίζουν να πετούν στην περιοχή, δίνουν τη δική τους μάχη, εδώ και πολλές ημέρες πλέον, εν μέσω πυραυλικών επιθέσεων και αεροπορικών επιδρομών.

Οπως αναφέρει σε ανταπόκρισή της από τη Βηρυτό η απεσταλμένη της La Repubblica Γκαμπριέλα Κολαρούσο, το στιγμιότυπο που εντυπώθηκε στο μυαλό όλων των Λιβανέζων, καθώς μεταδόθηκε από την τηλεόραση, καταγράφηκε τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου, συγκεκριμένα την 28η, με ένα επιβατικό αεροσκάφος της Μiddle East Airlines, του εθνικού αερομεταφορέα του Λιβάνου, να προσγειώνεται στην πρωτεύουσα, ενώ ένα σύννεφο καπνού υψώνεται στον αέρα από τα νότια προάστια.

Η ιταλίδα δημοσιογράφος κάνει λόγο για «σουρεαλιστικές σκηνές», και, σίγουρα, δεν υπερβάλλει, λαμβάνοντας υπόψη πως το βράδυ της 2ας Οκτωβρίου, μέσα από το αεροπλάνο μιας άλλης αεροπορικής εταιρείας, είτε κάποιος εκ των πιλότων είτε κάποιος από τους επιβάτες, κατέγραψε τους ιρανικούς πυραύλους που κατευθύνονταν προς το Ισραήλ. «Εντυπωσιακό». Ακούγεται να λέει κάποιος.

Και την περασμένη Πέμπτη, μετά τα μεσάνυχτα, η Νταχίγια βομβαρδίστηκε εκ νέου σφοδρά, με τα ισραηλινά μαχητικά να πλήττουν το σιιτικό προάστιο της Βηρυτού με βόμβες συνολικού βάρους άνω των 70 τόνων. Η επίθεση ήταν ισχυρότερη ακόμη και από εκείνη που είχε ως αποτέλεσμα την εξόντωση του Χασάν Νασράλα ενώ στόχος αυτήν τη φορά ήταν ο φερόμενος ως επικρατέστερος αντικαταστάτης του στην ηγεσία της Χεζμπολάχ, ο Χασέμ Σιαφεντίν, ο οποίος έκτοτε αγνοείται.

Περίπου μισή ώρα νωρίτερα από το διεθνές αεροδρόμιο Ραφίκ Χαρίρι είχε απογειωθεί ένα αεροσκάφος που εκτελούσε πτήση τσάρτερ για λογαριασμό του ιταλικού ΥΠΕΞ, μεταφέροντας 180 Ιταλούς και Ιταλολιβανέζους στην Ιταλία. Το αεροπλάνο αναχώρησε με καθυστέρηση περίπου δύο ωρών, λόγω του βομβαρδισμού μιας γειτονιάς κοντά στον δρόμο που οδηγεί στο αεροδρόμιο. «Η θέση μου ήταν δίπλα στο παράθυρο, λίγο μετά από την απογείωση είδα ένα δυνατό κίτρινο φως, διαφορετικό από τα φώτα του αεροπλάνου, κάτι που ερχόταν από κάτω, δεν ξέρω τι, αλλά ήμασταν ήδη μακριά και πήρα μια ανάσα», ανέφερε σχετικά ένας από τους επιβάτες του αεροσκάφους.

Για τους Λιβανέζους το διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού αποτελεί, πλέον, τη μοναδική οδό διαφυγής προς τον έξω κόσμο, μετά από τον βομβαρδισμό των συνοριακών περασμάτων στη μεθόριο με τη Συρία, και το ερώτημα που τρομάζει τους πάντες στον Λίβανο είναι για πόσο ακόμη καιρό θα συνεχίσει να λειτουργεί: «Κάθε ισραηλινή επιδρομή στα πέριξ τρομάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Οι πιλότοι της ΜΕΑ που διασχίζουν πεισματικά τους ουρανούς έχουν τρόπον τινά καταστεί εθνικοί ήρωες», γράφει η δημοσιογράφος της La Repubblica στην ανταπόκρισή της.

«Η Μiddle East Airlines είναι η πιο σκληροτράχηλη αεροπορική εταιρεία στον πλανήτη», δήλωσε περήφανα ένας Λιβανέζος. «Είναι καθήκον προς τη χώρα η συνέχιση της διασφάλισης της αεροπορικής σύνδεσης του Λιβάνου (με το εξωτερικό), παρότι η κατάσταση είναι περίπλοκη», σημείωσε από την πλευρά του διευθυντικό στέλεχος του εθνικού αερομεταφορέα του Λιβάνου, διατηρώντας την ανωνυμία του.

«Οι πιλότοι είναι εκπαιδευμένοι και προετοιμασμένοι, αλλά αυτός ο πόλεμος είναι διαφορετικός από τους άλλους», εξήγησε ο Γιασίν, ένας βετεράνος της λιβανέζικης πολιτικής αεροπορίας, συνταξιούχος πλέον. Hταν ένας νεαρός πιλότος τη νύχτα της 28ης Δεκεμβρίου του 1968, όταν ισραηλινοί καταδρομείς εισέβαλαν στο αεροδρόμιο της Βηρυτού και κατέστρεψαν περίπου δώδεκα αεροπλάνα. Δύο ημέρες νωρίτερα τρομοκράτες του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης είχαν επιτεθεί σε αεροσκάφος της El-Al, του εθνικού αερομεταφορέα του Ισραήλ, που είχε πραγματοποιήσει στάση στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, έχοντας αναχωρήσει νωρίτερα από το Τελ Αβίβ, με προορισμό τη Νέα Υόρκη.

«Εζησα ως πιλότος όλα τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου: τότε ήταν πιο επικίνδυνο να φτάσω από το σπίτι στο αεροδρόμιο γιατί έσκαγαν συνεχώς βόμβες, υπήρχαν πυροβολισμοί, επιθέσεις, αλλά τώρα η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη στους αιθέρες. Οι πιλότοι έχουν μεγάλη ευθύνη, γιατί όσο κι αν ακολουθούνται οι διαδικασίες ασφαλείας, η όποια απόφαση σε μια δεδομένη στιγμή εξαρτάται από εκείνους», εξήγησε ο παλαίμαχος πιλότος.

Το 2006 ισραηλινά μαχητικά βομβάρδισαν την πίστα του Ραφίκ Χαρίρι, με αποτέλεσμα το διεθνές αεροδρόμιο της Βηρυτού να παραμείνει κλειστό επί εβδομάδες, γεγονός το οποίο δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στη χώρα. Οσο για το παρόν, εννοείται πως ο εναέριος χώρος που εκτείνεται πάνω από την επικράτεια του Λιβάνου ελέγχεται από τους Ισραηλινούς, οι οποίοι διέταξαν, μάλιστα, τις αρχές του αεροδρομίου να αποτρέψουν «τη μεταφορά πολεμικού υλικού μέσω του αεροδρομίου, μια πολιτική υποδομή που πρέπει να παραμείνει τέτοια». Τουλάχιστον δύο αεροπλάνα, ένα ιρανικό και ένα ιρακινό, που κατευθύνονταν προς τον Λίβανο και επρόκειτο να προσγειωθούν στη Βηρυτό, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν πίσω την προηγούμενη εβδομάδα.

Επί 24 ώρες παρέμενε αβέβαιη ακόμα και η πρόσφατη επίσκεψη, την περασμένη Παρασκευή, του ιρανού υπουργού Εξωτερικών, Αμπάς Αρακτσί, στην πρωτεύουσα του Λιβάνου. Κάποια στιγμή άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για άφιξή του δια ξηράς, μέσω της Συρίας, παρά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη μεθόριο, ωστόσο, ο ιρανός υπουργός έφτασε, τελικά, στον προορισμό του αεροπορικώς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News