Μετά τη νίκη του στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) άδραξε τη στιγμή, ζητώντας τον διορισμό ενός Επιτρόπου Μετανάστευσης της ΕΕ που θα επιφορτιστεί με την αναγκαστική επαναπροώθηση μεταναστών, αλλά και πολιτών με μεταναστευτικό υπόβαθρο, στις χώρες προέλευσής τους.

Η σιωπηλή αντίδραση που ακολούθησε ήταν μια έντονη αντίθεση με τη Γερμανία, όπου, λίγους μήνες νωρίτερα, οι ισχυρισμοί ότι μέλη του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) είχαν συμμετάσχει σε συνάντηση στην οποία συζητήθηκαν οι επαναπροωθήσεις, κυριάρχησαν στα πρωτοσέλιδα και ώθησαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώσουν εναντίον του κόμματος.

Ο Φαρίντ Χαφέζ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, σχολιάζει στον Guardian τη διαφορά στις αντιδράσεις των δύο λαών. Στην Αυστρία, «δεν υπήρξε κατακραυγή», είπε. «Αυτή είναι η κανονικοποίηση του ρατσισμού που έχει επιτύχει η Ακροδεξιά, σε βαθμό που αποτελεί μέρος της αυστριακής πολιτικής».

Αυτή η άποψη θα δοκιμαστεί την Κυριακή καθώς οι Αυστριακοί προσέρχονται στις κάλπες για τις εθνικές βουλευτικές εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το αντι-μεταναστευτικό, αντι-ισλαμικό FPÖ, που ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1950 από πρώην Ναζί, θα μπορούσε να αναδειχθεί πρώτο κόμμα για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας.

Η νίκη θα ήταν μια επίδειξη δύναμης για το κόμμα, το οποίο το 2000 εκτοξεύτηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή της Αυστρίας, φέρνοντας τη χώρα αντιμέτωπη με την απομόνωση στην Ευρώπη και τη διεθνή περιφρόνηση, αφού πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα για οποιοδήποτε ακροδεξιό κόμμα στη δυτική Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το μανιφέστο 90 σελίδων του κόμματος καλεί για ομοιογένεια και δεσμεύεται να προχωρήσει σε επαναπροωθήσεις και απελάσεις, να ελαττώσει τις χορηγήσεις ασύλου και να εμποδίσει τις οικογενειακές επανενώσεις για μετανάστες που βρίσκονται ήδη στην Αυστρία.

Ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το FPÖ δεν θα καταφέρει να πάρει την απόλυτη πλειοψηφία, γεγονός που σημαίνει ότι θα εξαρτάται από κάποιον εταίρο για τον σχηματισμό κυβέρνησης, η επί δεκαετίες άνοδός του έχει προκαλέσει αναστάτωση σε μέρος του πληθυσμού της χώρας.

«Το Κόμμα της Ελευθερίας είναι, ιστορικά μιλώντας, ένα κόμμα που ιδρύθηκε από πρώην Ναζί για πρώην Ναζί», είπε ο Χαφέζ, ο οποίος είναι Αυστριακός και συνεργάζεται με το The Bridge Initiative του Georgetown, ένα πολυετές ερευνητικό πρόγραμμα για την Ισλαμοφοβία. «Προσωπικά, ως έγχρωμος πολιτικό επιστήμονας, πιστεύω ότι τελικά δεν πρέπει να υποτιμάται το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι προέρχονται από μια βαθιά ρατσιστική ιδεολογία», είπε στον Guardian.

Στις πρώτες τρεις δεκαετίες του, το κόμμα φυτοζωούσε στο περιθώριο. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υφάρπαξε την αντι-ισλαμική ρητορική για να προσπαθήσει να κερδίσει ψήφους υποκινώντας φόβους.

Καθώς η στρατηγική αποδείχθηκε επιτυχημένη, το συντηρητικό Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP) ακολούθησε το παράδειγμά του, κλείνοντας τζαμιά και προσπαθώντας να απαγορεύσει τις μαντίλες στα σχολεία. «Ετσι, κατά κάποιον τρόπο, αυτό που έχουμε δει από τότε είναι ότι η ισλαμοφοβία έχει γίνει τόσο κυρίαρχη, που δεν περιορίζεται πλέον στην Ακροδεξιά», είπε ο Χαφέζ.

Περίπου 700.000 άνθρωποι στην Αυστρία, από τους εν ενεργεία μουσουλμάνους μέχρι εκείνους με μουσουλμανικό υπόβαθρο, είχαν καταστεί έρμαια αυτής της κατάστασης. «Οι μουσουλμάνοι δεν βρίσκονται σε ασφαλές μέρος όταν είναι στην Αυστρία», είπε ο Χαφέζ.

Το ζήτημα επιδεινώνεται από τους κανόνες ιθαγένειας της Αυστρίας, οι οποίοι κατατάσσονται μεταξύ των πιο περιοριστικών στην ΕΕ, αφήνοντας πολλούς μουσουλμάνους χωρίς δικαίωμα ψήφου. Ουσιαστικά, είπε ο Χαφέζ στον Guardian, είναι «ένας εύκολος στόχος· τους χτυπούν κι εκείνοι δεν μπορούν να αντιδράσουν».

Η αυστριακή ΜΚΟ Civil Courage and Anti-Racism Work, ή Zara, σχολιάζει ότι ο αντίκτυπος αυτού του πολιτικού λόγου είναι «σαφής και αισθητός» από πολλούς στην Αυστρία, αναφέροντας συνέπειες, όπως εμπρηστικές επιθέσεις σε κέντρα ασύλου και αστυνομική βία.

«Αυτός ο πολιτικός λόγος νομιμοποιεί τη ρητορική μίσους, τις διακρίσεις και τη βία, στοχεύοντας συχνά γυναίκες με χιτζάμπ, αιτούντες άσυλο και έγχρωμους», ανέφερε.

Εάν οι εκλογές της Κυριακής αναδείξουν μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του FPÖ, οι οργανώσεις που παρέχουν ζωτική υποστήριξη σε αυτές τις κοινότητες θα μπορούσαν να αποδυναμωθούν, διαβρώνοντας περαιτέρω το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας για αυτές τις ευάλωτες ομάδες, πρόσθεσε.

Ο Μπέρναρντ Βάιντιγκερ, ερευνητής του δεξιού εξτρεμισμού στο Κέντρο Τεκμηρίωσης της Αυστριακής Αντίστασης, είπε ότι το FPÖ προσπαθούσε από καιρό να αναδιατυπώσει τη συζήτηση σε σχέση με το θέμα της μετανάστευσης.

«Εχει δείξει μια ισχυρή τάση να “εθνικοποιεί” οποιαδήποτε πολιτική συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα», είπε στον Guardian. «Είτε μιλάμε για το κοινό έγκλημα είτε για τη στέγαση, το κράτος πρόνοιας ή την αγορά εργασίας, το Κόμμα της Ελευθερίας προσπαθεί πάντα να αποδώσει αυτά τα προβλήματα στους αλλοδαπούς και τη μετανάστευση».

Τα πολλά χρόνια κατά τα οποία εφαρμόζεται αυτή η στρατηγική έχουν πλέον αφήσει ανεξίτηλο σημάδι, πρόσθεσε. «Επηρεάζει το πώς οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Είναι ενδιαφέρον ότι το Κόμμα της Ελευθερίας τα πάει καλά σε περιοχές όπου υπάρχουν πολύ λίγοι ξένοι. Οι άνθρωποι εκεί δεν βιώνουν τη μετανάστευση από πρώτο χέρι. Αλλά διαβάζουν για αυτήν, ακούν για αυτήν και πείθονται».

Ο Λόρεντζ Ενζερ- Γιεντενάστικ, καθηγητής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, είπε στον Guardian ότι σε αντίθεση με μερικά από τα λαϊκιστικά ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα που εμφανίστηκαν σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, τα 70 χρόνια ύπαρξης του FPÖ και οι δύο θητείες του ως μικρότερος εταίρος σε βραχύβιες κυβερνήσεις συνασπισμού, του έχουν δώσει μια σημαντική επιρροή στην αυστριακή πολιτική και «σίγουρα έχει διαμορφώσει τη συζήτηση για τη μετανάστευση σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι τα περισσότερα άλλα κόμματα».

Αυτή η επιρροή έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων, είπε η Βαλερί Μούσα, της Ισλαμικής Θρησκευτικής Κοινότητας στην Αυστρία. «Ο αντιμουσουλμανικός ρατσισμός έχει γίνει πραγματικά μια καθημερινή εμπειρία για πολλούς μουσουλμάνους στην Αυστρία, είτε είναι στον δρόμο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία, στην αγορά κατοικίας και στην αγορά εργασίας. Δεν είναι μόνο οι σωματικές και λεκτικές επιθέσεις ή τα γκραφίτι στα τζαμιά, αλλά υπάρχουν επίσης θεσμικές διακρίσεις και η αύξηση του διαδικτυακού μίσους».

Ως αποτέλεσμα, είπε η Μούσα, πολλοί βλέπουν τις εκλογές της Κυριακής με ανάμεικτα συναισθήματα. «Οι εκλογές μάς προσφέρουν την ευκαιρία να διαμορφώσουμε το μέλλον της χώρας. Υπάρχουν όμως πολλές ανησυχίες για το πώς θα είναι τα επόμενα χρόνια, ποιες πολιτικές θα καθοριστούν, ποια δικαιώματα θα προσπαθήσουν να κόψουν. Δεν ξέρουμε τι θα φέρει το μέλλον».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News