Υπήρξαν ανυπέρβλητα είδωλα και αντικείμενα του πόθου εκατομμυρίων ανδρών, στοιχειώνοντας το συλλογικό φαντασιακό επί γενιές ολόκληρες. Η Σοφία Λόρεν και η Μπριζίτ Μπαρντό, δύο από τις κατεξοχήν ντίβες του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου κινηματογράφου, η οποίες έφτασαν αισίως στην ηλικία των 90 ετών, με την Ιταλίδα να έχει γιορτάσει την επέτειο της γέννησής της την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, ενώ η Γαλλίδα το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

Τα κοινά τους στοιχεία είναι καταρχάς το έτος γέννησης, 1934, και το επάγγελμα και, φυσικά, η απίστευτη ομορφιά. Τις ενώνει επίσης το ότι καθιερώθηκαν αμφότερες, χάρη στον χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο τους, το ταλέντο και στο ακαταμάχητο σεξαπίλ, ως σύμβολα πανίσχυρης ομορφιάς. Κατά τα άλλα ήταν πολύ διαφορετικές.

«Οι ζωές της Σοφία Κοστάντσα Μπρίτζιντα Βιλάνι Σικολόνε, που χάρη στον σύζυγό της, τον σπουδαίο παραγωγό Κάρλο Πόντι, έμαθε να πειθαρχεί και να μελετά –“ταλέντο χωρίς πειθαρχία δεν είναι τίποτα”, της έλεγε– και της Μπριζίτ Αν Μαρί Μπαρντό, μιας Παριζιάνας από καλή οικογένεια, που προοριζόταν για τον κλασικό χορό αλλά χάρη σε μια φίλη της μητέρας της άρχισε να ποζάρει ως μοντέλο, δεν επρόκειτο να διασταυρωθούν» γράφει η Σίλβια Φουμαρόλα της Repubblica, κάνοντας, μάλιστα, λόγο για «αιώνια μάχη μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας».

Η ιταλίδα δημοσιογράφος χαρακτηρίζει τη συμπατριώτισσά της «εθνικό μνημείο». Γράφει πως κατάφερε να κατακτήσει τα πλήθη με τον αισθησιασμό και τη συναισθηματική της ευφυΐα. Γεννημένη πρωταγωνίστρια, υποδύθηκε γυναίκες με τις οποίες μπορούσαν να ταυτιστούν πολλές άλλες, καθώς γνώριζε τι σημαίνει πόνος και κούραση. Κατάφερε να κερδίσει ό,τι μπορεί να κερδίσει μια ηθοποιός: Οσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, Κύπελλο Βόλπι στη Βενετία, Φοίνικα στις Κάννες, Μπάφτα, Χρυσή Αρκτο, Γκράμι, Σεζάρ και άλλα, ακόμη και αστέρι στην Hollywood Walk of Fame.

Ομως στην ιδιωτική της ζωή είναι διακριτική, δηλώνει ερωτευμένη με τους γιους της Κάρλο και Εντοάρντο, και θεωρεί πως η ανταμοιβή της ζωής, η αληθινή ευτυχία, είναι η οικογένεια και η μητρότητα – ενδεχομένως επειδή έχει υποδυθεί αρκετές εμβληματικές μητέρες, στην «Ατιμασμένη», στον «Γάμο α λα Ιταλικά», στην «Ξεχωριστή Ημέρα», ενώ και στην τελευταία της ταινία, σε σκηνοθεσία του γιου της Εντοάρντο Πόντι, «Η Ζωή Μπροστά σου», υποδύεται μια μητέρα.

Αντιθέτως, η Μπριζίτ Μπαρντό υπήρξε ατίθαση και αντικομφορμίστρια, το ανεξάρτητο κορίτσι στο οποίο τη δεκαετία του 1960 ήθελαν να μοιάζουν όλα τα κορίτσια. Αφησε το αποτύπωμά της στη μόδα και στα ήθη, με τη δημοσιογράφο της Repubblica να τη χαρακτηρίζει ως την  «πρώτη influencer» (παντελόνια Capri, μπικίνι, μπαλαρίνες, κ.λπ.).

Η Μπε Μπε είχε επίσης, και εξακολουθεί να έχει, το θάρρος να είναι πάντα ο εαυτός της ως το μεδούλι. Είχε άπειρα φλερτ και παντρεύτηκε τέσσερις φορές. Το 1960 απέκτησε (με τον δεύτερο σύζυγό της) έναν γιο, τον Νικολά Σαριέ, για τον οποίο όμως αποφεύγει να μιλάει. Και αν στα νιάτα της δεν επέτρεψε σε κανέναν να της επιβάλει το παραμικρό, ειδικά όσον αφορά το πώς θα ζούσε τη ζωή της, στα στερνά της υπερασπίζεται ακόμη περισσότερο τις επιλογές της.

Από τον κινηματογράφο αποσύρθηκε πριν καν μπει στα 40. Σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, γερνάει χαρούμενη και ατημέλητη, περιτριγυρισμένη από ζώα, που τα λατρεύει. «Κανείς δεν θα της αλλάξει απόψεις» γράφει η Σίλβια Φουμαρόλα.

Τη δεκαετία του 1970 η Λόρεν γύριζε τη μία ταινία μετά από την άλλη, ενώ το 1977, σε ηλικία 43 ετών, πρωταγωνίστησε στο αριστούργημα του Ετορε Σκόλα «Μια Ξεχωριστή Μέρα» μαζί με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Η ιταλίδα ντίβα εξακολουθεί να είναι πρότυπο κομψότητας και τελειότητας, πάντα στην τρίχα, καταρχάς γιατί έτσι της αρέσει ο εαυτός της, αλλά και επειδή αυτό περιμένει το κοινό από εκείνη. Η Μπαρντό, πρώην απόλυτο sex symbol, απολαμβάνει και στα γηρατειά της την ελεύθερη και άγρια πλευρά της.

«Τα γηρατειά», εξήγησε πρόσφατα στη Le Monde, «με κατέβαλλαν μέρα με τη μέρα, χωρίς αυτό να με ανησυχεί. Δεν ξέρω αν είμαι γριά και δεν θέλω να το μάθω. Συνεχίζω να ζω με τις δυνατότητές μου. Δεν μπορώ να σκύψω γιατί σπάνε τα κόκαλά μου. Αυτό είναι ενοχλητικό, αλλά κυρίως δεν είναι πρακτικό. Δεν με νοιάζει όμως, υπάρχουν άλλοι που είναι χειρότερα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τρομακτικά πράγματα, εγώ είμαι τυχερή».

Οσον αφορά το μέλλον, το οποίο πλέον είναι η κάθε μέρα που ξημερώνει, «η απομόνωση για μένα αποτελεί επιλογή, είναι μια πολυτέλεια. Η σιωπή, το να είμαι ήρεμη, με λίγους μόνο ανθρώπους, χωρίς ένα άγριο πλήθος τριγύρω. Η μοναξιά, όπως εγώ την εννοούσα, ήταν πάντα το όνειρό μου» εξήγησε η Μπαρντό.

Οσο για τη Λόρεν, εξακολουθεί να κάνει σχέδια για το μέλλον. «Ο Εντοάρντο (ο γιος της) και εγώ θέλουμε να συνεργαστούμε ξανά, γνωρίζοντας, βεβαίως, πως η εποχή της ομορφιάς και των 30 έχει παρέλθει. Πιστεύω όμως ότι πάντα κάτι απομένει από το παρελθόν. Ενα είναι σίγουρο: δεν σταματάω να ψάχνω, σκεπτόμενη ότι κάπου υπάρχει ένας ρόλος που θα με κρατάει ξύπνια τα βράδια» είπε σε συνέντευξή της στη Repubblica, παραμονή των 90ών γενεθλίων της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News