—«Τι κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ;»

—«Τσακώνονται»

Αυτό θα απαντούσε πιθανότατα ο μέσος πολίτης αν ένας δημοσιογράφος έβαζε μπροστά του το «μαρκούτσι» στην Ερμού. Και θα το έκανε με την ασφάλεια πως, παρότι δεν είδε ειδήσεις το προηγούμενο βράδυ, δεν θα έχουν αλλάξει και πολλά.

Αυτό συνέβαινε προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 στην Ελλάδα με το σίριαλ «Τόλμη και Γοητεία», το οποίο καθήλωνε τη χώρα με τις περιπέτειες του Ριτζ, της Μπρουκ, της Καρολάιν και του Ερικ Φόρεστερ.

Σταδιακά η πλοκή ξεχείλωνε, ενώ τα πράγματα γίνονταν όλο και πιο απίθανα. Οταν όλοι πια είχαν παντρευτεί/χωρίσει/τσακωθεί/φιλιώσει με όλους, το ενδιαφέρον άρχιζε μοιραία να υποχωρεί. Σηκωνόσουν να βράσεις ένα αβγό ή να απλώσεις τα ρούχα και ήξερες ότι δεν θα χάσεις και πολλά, αφού λίγο-πολύ τα ίδια θα γίνονταν. Και από τους ίδιους χαρακτήρες. Και ότι κυρίως θα τσακώνονταν και θα τα ξαναβρίσκανε μεταξύ τους για να συμμαχήσουν εναντίον κάποιου τρίτου, με τον οποίο προηγουμένως τα είχαν βρει, πριν τα σπάσουν, για τα ξαναβρούν και πάλι στο μέλλον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στη σφαίρα του «Τόλμη και Γοητεία» τον Αύγουστο του 2023, με τον Στέφανο Κασσελάκη να διαθέτει και από τα δύο: και τόλμη και γοητεία. Ρουφούσαμε λαίμαργα πέρυσι τον Σεπτέμβριο τη σαπουνόπερα που έφερε στη ζωή μας αυτός ο νέος και λαμπερός σταρ. Από το πρωινό μας μπροστά στην TV, όπου ο Στέφανος ή ο σύντροφος/θείος/αδερφός/μπαμπάς έβγαζε βόλτα τη Φάρλι, στο δεκατιανό, όταν βλέπαμε τον ίδιο με τον Τάιλερ να πηγαίνουν για φρέντο και γυμναστήριο, αλλά και στη συνέχεια, μέχρι το βράδυ, η μέρα μας κυλούσε με ενδιαφέρον.

Σταδιακά μπήκαμε (που λέει ο λόγος) σε όλα τα σπίτια. Στο ησυχαστήριο της Αμερικής και στο αρχοντικό των Σπετσών, διαλέξαμε τη διακόσμηση στο διαμέρισμα του Κολωνακίου καθώς βαφόταν, μάθαμε για τις κάλτσες, τα αστακο-κάραβα και το νεσεσέρ του φαντάρου, μας παρουσίασε ο Στέφανος Κασσελάκης το πόθεν έσχες του (λέμε τώρα) και τον είδαμε σε όλες τις εκπομπές και σε όλα τα κανάλια, αλλά και εν κινήσει. Σε φουσκωτό για τη Μακρόνησο με τον ναύαρχο Αποστολάκη, σε τρεχαντήρι, αλλά και σε μικρό γιοτ για περιοδεία στα νησιά.

Αλλά και σε ό,τι αφορά τους βασικούς χαρακτήρες, και εκεί τα έχουμε δει όλα. Ο Τσίπρας στην αρχή στήριζε κρυφά τον Κασσελάκη και επένδυε στη νίκη του (για να τιμωρηθούν οι «53»), μετά επιχείρησε να τον ρίξει στο Συνέδριο αλλά απέτυχε, αργότερα πήγε να τον ακούσει να μιλάει στο Σύνταγμα, ενώ προ ημερών στήριζε χωρίς να εκδηλώνεται τους «87» που τον καθαίρεσαν – και του πήραν ακόμη και το πιατάκι της Φάρλι από το γραφείο του στην Κουμουνδούρου.

Τα ίδια και ο Πολάκης. Εφερε τον Κασσελάκη στο κόμμα, τον πήγε στον Τσίπρα να τον εγκρίνει, τον στήριξε για πρόεδρο. Μετά ο Κασσελάκης έβαλε τον Πολάκη υπερσυντονιστή, του έλεγαν δεν ταιριάζει με τον προφίλ σου, τον έβγαλε από υπερσυντονιστή. Ψυχράνθηκαν λιγάκι, τα ξαναβρήκαν. Υστερα ο Κασσελάκης διέγραψε τον Πολάκη (από την Κ.Ο.), πολύ γρήγορα το μετάνιωσε, τρομοκρατήθηκε, τον ξαναπήρε πίσω, του έπλεκε το εγκώμιο από το πρωί ως το βράδυ, αλλά στο μεταξύ ο Πολάκης τα είχε πάρει τόσο γερά στο κρανίο ώστε συμμάχησε με τους εχθρούς του Κασσελάκη για να τον καθαιρέσουν και να τον κλειδώσουν απ’ έξω. Αντίστοιχα στόρι προκύπτουν με άλλα πρόσωπα/χαρακτήρες, όπως ο Νίκος Παππάς και ο πάντα αξιοπρεπής Σωκράτης Φάμελλος.

Μετά από όλα αυτά, ποιος αλήθεια ενδιαφέρεται αν ο Πολάκης, σε περίπτωση που δεν περάσει στον δεύτερο γύρο, θα στηρίξει και πάλι τον Κασσελάκη ή θα συμμαχήσει εναντίον του με τον υποψήφιο των «87» (και τον Τσίπρα); ‘Η αν η Θεοδώρα Τζάκρη θα στηρίξει μέχρι τέλους τον Κασσελάκη ή θα μετακινηθεί στον Πολάκη; Ποιον αφορά πια όλο αυτό;

Το τελευταίο περιστατικό που κράτησε κάπως το ενδιαφέρον πριν την καθαίρεση του Κασσελάκη ήταν η σηπτική δεξαμενή που έγινε πισίνα. Και αυτό μόνο επειδή ήταν «γελαστικό», όπως λένε και οι παλιοί καρατερίστες του θεάτρου.

Με τα πολλά, το κοινό έχασε το ενδιαφέρον του και ώρα με την ώρα, παρότι προστίθενται νέοι χαρακτήρες (ακόμη και κλειδαράς εμφανίστηκε να αλλάξει τις κλειδαριές) ή επανέρχονται άλλοι (όπως ο Δημήτρης Παπανώτας), η θεαματικότητα πέφτει.

Εξ ου και ο ΣΥΡΙΖΑ, για αυτά που έκαναν εντύπωση (ένα αριστερό κόμμα είχε τον κυνισμό να επενδύσει σε έναν περαστικό ελπίζοντας ότι θα ξαναδεί εξουσία), αλλά και για όλα αυτά που δεν κάνουν πια καμία εντύπωση, βρίσκεται δημοσκοπικά στην πέμπτη θέση και στο 9,5% (Metron Analysis). Ενώ και στα social media το ενδιαφέρον ατονεί. Αλλά ακόμη και αυτό δεν κάνει πια σε κανέναν εντύπωση.

ΥΓ: Σύμφωνα με το IMDB, το «Τόλμη και Γοητεία», αισίως στην 38η σεζόν του, συνεχίζεται. Δεν μπορεί, κάποιοι τηλεθεατές θα έχουν απομείνει. Ωστόσο η βαθμολογία των χρηστών της πλατφόρμας είναι χαμηλή: μόλις 3,4 στα 10…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News