To πολυαναμενόμενο ερωτικό θρίλερ «Babygirl» ανοίγει με την Ρόμι Μάθις (Νικόλ Κίντμαν), διευθύνουσα σύμβουλο μιας εταιρίας ενώ υποκρίνεται ότι έχει έναν έντονο οργασμό την ώρα που κάνει έρωτα με τον σύζυγό της Τζέικομπ (Αντόνιο Μπαντέρας), παραγωγό μιας παράστασης στο Μπρόντγουεϊ με το έργο του  Ιψεν, «Εντα Γκάμπλερ». Σε λίγα λεπτά, ωστόσο,  η Ρόμι τρέχει στο λάπτοπ της και αυτοϊκανοποιείται κοιτάζοντας μια αμφίβολη σαδομαζοχιστική ιστοσελίδα. «Θέλω να βλέπω πορνό ενώ κάνεις σεξ μαζί μου», λέει στον Τζέικομπ, μια ατάκα, που τον κάνει  να νιώσει άβολα,  και η οποία προκάλεσε νευρικό γέλιο στη Βενετία, γράφει το Deadline.

Ο ρόλος της Ρόμι χάρισε στην Κίντμαν το βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, ωστόσο δεν είναι ο μοναδικός της φέτος, μια χρονιά με τέσσερις διαφορετικές ερμηνείες της. Πρόσφατα άρχισε να προβάλλεται στο Netflix η μίνι σειρά μυστηρίου «Το Τέλειο Ζευγάρι» («The Perfect Couple») στην οποία υποδύεται μια διάσημη συγγραφέα, την Γκριρ Γκάρισον Γουινμπέρι, που δεν εγκρίνει τη μέλλουσα σύζυγο του γιου της. Στη μίνι σειρά έξι επεισοδίων του Amazon Prime «Expats», της  Λούλου Γουάνγκ, η Κίντμαν υποδύεται μια εκπατρισμένη Αμερικανίδα στο εξωτικό και εξίσου χαοτικό Χονγκ Κονγκ, ενώ πρωταγωνιστεί και στη νέα ρομαντική κομεντί, του Netflix επίσης, «A Family Affair», στο πλευρό του Ζαν Εφρον, τον οποίο ερωτεύεται στην ταινία.

Εχει δηλώσει, εξάλλου, ότι θέλει να κάνει ακόμα περισσότερα, μεταξύ άλλων να πρωταγωνιστήσει μια μέρα σε μια «σκληροπυρηνική» ταινία τρόμου, γράφει στον Guardian η Λέιλα Λατίφ. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αν εκπληρωθεί ή όχι ο πόθος της για βία και αίμα, δεν έχουν μείνει παρά ελάχιστα για να προσθέσει στο βιογραφικό της η 57χρονη ηθοποιός. Βραβευμένη με Emmy, Χρυσές Σφαίρες, ένα Bafta και ένα Οσκαρ, η Νικόλ Κίντμαν έχει παίξει σε μιούζικαλ, θρίλερ, ταινίες με υπερήρωες και κωμωδίες και έχει μεταμορφωθεί με διάφορα προσθετικά σε πολλές βιογραφικές ταινίες.

Πρωταγωνίστησε και ήταν παραγωγός του «Big Little Lies», ανατρεπτικής σειράς μυστηρίου  του HBO, και μιας από τις καλύτερες τηλεοπτικές παραγωγές, διατηρώντας την αίσθηση της καλλιτεχνικής ακεραιότητας, ενώ  το σύνολο της φιλμογραφίας της δείχνει μια ηθοποιό ασυμβίβαστη καλλιτεχνικά, αντί να επιδιώκει την οσκαρική δικαίωση ή τις ξεδιάντροπα μεγάλες αμοιβές.

Η τελευταία της ταινία, «Babygirl», της ολλανδής Αλίνα Ρέιν, η οποία γράφτηκε στα μέτρα της, παραπέμπει στην εποχή του ερωτικού θρίλερ. Με ματιά, ωστόσο, σταθερά φεμινιστική, παρακολουθεί τη λαμπερή διευθύνουσα σύμβουλο, την οποία υποδύεται η Κίντμαν, ενώ εμπλέκεται σε ένα τολμηρό ερωτικό τρίγωνο με τον Αντόνιο Μπαντέρας και τον Χάρις Ντίκινσον, απεικονίζοντας την εσωτερική αναταραχή και τα μέτρα που απαιτούνται για να διατηρήσει το λαμπερό προσωπείο της.

Φοράει εφαρμοστά ρούχα, κάνει άφθονες ενέσεις μπότοξ και χρησιμοποιεί μια σειρά από πισίνες, φωτοθεραπείες και κρυοθεραπείες για να διατηρήσει την εντύπωση της γαλήνης. Και καθώς η πολύπλοκη δυναμική με τον σύζυγο και τον εραστή της γίνεται όλο και πιο βρώμικη και ωμή, η Κίντμαν αποδεικνύει για άλλη μια φορά γιατί είναι μια από τις καλύτερες και διακριτικά πιο παραβατικές σταρ του Χόλιγουντ.

Η αυστραλή ηθοποιός έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα προς την αναγνώριση με το θρίλερ «Κρουαζιέρα στην άκρη του τρόμου» («Dead Calm», 1989), παγιδευμένη σε ένα γιοτ με τον Σαμ Νιλ και τον Μπίλι Ζέιν στο θρίλερ, και με το «Flirting» (1991), μια ταινία ενηλικίωσης σε ένα οικοτροφείο της δεκαετίας του 1960. Προκάλεσε, δε, ακόμη μεγαλύτερη προσοχή πρωταγωνιστώντας στο πλευρό του μελλοντικού πρώην συζύγου της, Τομ Κρουζ, στις Μέρες Κεραυνού» (1990) εξ αιτίας της οποίας παρ’ ολίγο να χαρακτηριστεί «κυρία Κρουζ».

Ωστόσο, αντί να αρκεστεί στο να υποδύεται το λαμπερό ερωτικό ενδιαφέρον του πρωταγωνιστή -τόσο στην οθόνη όσο και στην προσωπική ζωή-, προτίμησε τη σατιρική μαύρη κωμωδία «To Die For» (1995) του Γκας Βαν Σαντ, όπου ως Σούζαν Στόουν, μια φιλόδοξη νεαρή που φιλοδοξεί να γίνει διάσημη δημοσιογράφος, παντρεύεται τον Λάρι Μαρέτο (Ματ Ντίλον) και αποπλανεί τον έφηβο Τζιμι Εμετ (Χοακίν Φίνιξ), ενώ σχεδιάζει τη δολοφονία του συζύγου της.

Ενας από τους σπουδαιότερους ρόλους της ήταν στο αριστούργημα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Μάτια ερμητικά κλειστά» (1999),  που έγινε πρωτοσέλιδο για τις σκηνές οργίων με μάσκες. Και ο μονόλογος της Κίντμαν για τη δυσαρέσκειά της για τη μονογαμία, ενώ καπνίζει τσιγαριλίκι, είναι ο καλύτερός της σε μια καριέρα γεμάτη από δυνατούς μονολόγους.

Η Κορίνα Αντρομπους, κριτικός κινηματογράφου, ιδρύτρια του φεστιβάλ Bechdel Test και συγγραφέας του «I Love RomComs & I Am A Feminist», λέει στον Guardian: «Αν κοιτάξετε το “Μάτια ερμητικά κλειστά”, είναι το τέλος της δεκαετίας του 1990, μια εποχή γεμάτη παπαράτσι και απαίσια εξαιτίας της αντικειμενοποίησης των γυναικών. Πράγματα όπως το Hello! βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους πουλώντας μας τη φαντασίωση του τέλειου γάμου, όταν πουλούσες το γάμο σου για εκατομμύρια λίρες, αλλά εδώ είχαμε τον Τομ και τη Νικόλ, ένα αληθινό χολιγουντιανό ζευγάρι, που έσπασαν τη φαντασίωση και τόλμησαν να παρουσιάσουν μια γυναίκα με τις δικές της επιθυμίες».

Παρά τις πολλές εντυπωσιακές εμφανίσεις της στο κόκκινο χαλί, την πυκνή φιλμογραφία της, τον πολύκροτο γάμο της με τον Τομ Κρουζ, που έληξε το 2001, τον μετέπειτα γάμο της με τον σταρ της κάντρι Κιθ Ερμπαν, και τις πολλές γοητευτικές εμφανίσεις σε talk show, η Νικόλ Κίντμαν διατηρούσε πάντα μια άγνωστη πλευρά. Ζει πάνω από τον θόρυβο που την ακολουθεί, μια ζωή από την οποία βλέπουμε μόνο πολύ σύντομες ή επιμελημένες στιγμές της.

Σπάνια μιλάει για την ιδιωτική της ζωή, μάλιστα έκρυβε για χρόνια τον αρραβώνα της με τον ροκ σταρ Λένι Κράβιτς. Ωστόσο, οι στιγμές που βλέπουμε είναι συναρπαστικές, γράφει η Λέιλα Λατίφ στον Guardian. Ως ηθοποιός, δε, αποκαλύπτει συνεχώς νέα βάθη.

Η Αντρομπους λέει: «Ολοι γνωρίζουν ότι έχει ικανότητες, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν συνειδητές αποφάσεις για να μην ξεχνάει ο κόσμος πόσο πολύπλευρη είναι. Ενώ είναι κάποια που μπορεί να θεωρηθεί σφιγμένη, αποκαλύπτεται πολύ ερωτικά και όμορφα. Το να βλέπουμε μια γυναίκα να ξετυλίγεται έτσι συνεχώς και να μας σοκάρει και να μας διασκεδάζει και να μας εκπλήσσει είναι, κατά κάποιον τρόπο, το θέμα της».

Βεβαίως η καριέρα της Νικόλ Κίντμαν δεν είναι απαλλαγμένη από λάθη. Τα ριμέικ «Οι γυναίκες του Στέπφορντ» (2004) και «Η Μάγισσα» (2005), στα οποία πρωταγωνίστησε επίσης πήγαν άπατα και δικαίως, αλλά οι περισσότεροι ηθοποιοί μόνο να ονειρευτούν θα μπορούσαν το είδος του πολιτιστικού αντίκτυπου που είναι ικανή να επιτύχει μέσα σε μόλις λίγους μήνες η αυστραλή σταρ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News