Στο γραφείο του, ανάμεσα σε μια εικόνα του ως χαρακτήρα των «Simpsons» και μια φωτογραφία του με τον Νέλσον Μαντέλα, ο Τόνι Μπλερ είχε αφημένα δύο αντίτυπα του νέου του βιβλίου, «On Leadership: Lessons for the 21st Century», που προορίζονταν για τον Αλντο Κατσούλο της Corriere della Sera. Ο βρετανός πρώην πρωθυπουργός τού παραχώρησε μια εκτενή συνέντευξη με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου συγγραφικού πονήματός του, περί ηγεσίας, που μόλις κυκλοφόρησε.

Οπως αναφέρει ο ιταλός δημοσιογράφος, σε σύγκριση με τα δέκα χρόνια του στην Ντάουνινγκ Στριτ (1997-2007) και την περίοδο των τριών διαδοχικών εκλογικών νικών του, ο 71χρονος σήμερα Τόνι Μπλερ έχει λιγότερα μαλλιά και είναι πιο αδύνατος. Αλλά εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά δραστήριος (μέσω του Tony Blair Institute for Global Change) και να έχει άποψη για το σύνολο των εξελίξεων που συνταράσσουν τον κόσμο. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις, προέτρεψε τον συνομιλητή του να αρχίσει να τον σφυροκοπά με ερωτήσεις.

Ερωτηθείς για τον λαϊκισμό, που εξακολουθεί να έχει πέραση ανά τον κόσμο, ενώ είναι πιθανό να επικρατήσει εκ νέου στις ΗΠΑ εφόσον καταφέρει να επανεκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Τόνι Μπλερ σημείωσε καταρχάς ότι «υπάρχουν διάφορες μορφές λαϊκισμού. Υπάρχουν εκείνοι που εκμεταλλεύονται τη δυσφορία του κόσμου για να τον θυμώσουν ακόμα περισσότερο, υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να είναι δημοφιλείς. Αλλά η πραγματική ευθύνη είναι δική μας, των κεντρώων, της παραδοσιακής πολιτικής.

»Εστιάζουμε στο στάτους κβο, αντί να επιδιώκουμε την αλλαγή, την εξεύρεση λύσεων, την παραγωγή αποτελεσμάτων. Το ότι ο Τραμπ εξακολουθεί να έχει πέραση, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, οφείλεται στο ότι οι κεντρώοι φαίνονται ανίκανοι να πάρουν ξεκάθαρα θέση για σημαντικά ζητήματα, από τη μετανάστευση μέχρι τους πολιτιστικούς πολέμους». Στην ερώτηση τι θα μπορούσε να συμβεί αν στις εξαιρετικά κρίσιμες προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου επικρατήσει ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Τόνι Μπλερ αρκέστηκε να απαντήσει: «Wait and see».

Ομως ο λαϊκισμός δεν είναι ίδιον μόνο της Δεξιάς. Υπάρχει και ένας αριστερός λαϊκισμός, ο οποίος «έγκειται στην ιδεολογία σύμφωνα με την οποία όσο μεγαλύτερο είναι το κράτος, τόσο πιο δίκαιη είναι η κοινωνία. Αλλά τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Ο σοσιαλισμός που θεωρεί τις επιχειρήσεις εχθρό δεν με ελκύει, όπως ακριβώς και ο δεξιός λαϊκισμός, για τον οποίο εχθρός είναι οι μετανάστες» είπε ο Μπλερ.

Ρωτώντας ο δημοσιογράφος της Corriere della Sera αν οι Δυτικές δημοκρατίες χάνουν τον πόλεμο με τις απολυταρχίες, παραδέχτηκε ότι «κατά τα φαινόμενα, το μοντέλο των αυταρχικών ηγετών βρίσκεται σε πλήρη αναγέννηση». Θύμισε επίσης ότι «πίσω από τη Ρωσία βρίσκεται η Κίνα, και η συμμαχία ενίοτε εμπλέκει τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν». Ο Τόνι Μπλερ θεωρεί, ωστόσο, πως «δεν θα τελειώσει έτσι. Η Αμερική θα παραμείνει η κορυφαία παγκόσμια δύναμη», υπογραμμίζοντας ότι «η συντριπτική πλειονότητα των χωρών όπου οι άνθρωποι ζουν καλύτερα είναι δημοκρατίες».

Αναφέροντας, επ’ αυτού, ο Αλντο Κατσούλο ότι επιφυλακτικοί με τη δημοκρατία είναι πλέον και πολλοί πολίτες αρκετών δημοκρατιών, απάντησε πως «είναι αλήθεια, επειδή η πολιτική μερικές φορές δείχνει στάσιμη, δεν καταφέρνει να διαχειριστεί τις αλλαγές. Αλλά οι άνθρωποι που ζουν σε απολυταρχίες θα ήθελαν να μπορούν να επιλέγουν την κυβέρνησή τους, θα ήθελαν να πάνε σε δημοκρατικές χώρες».

Σημαίνει, λοιπόν, αυτό, πως η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα δεν θα επικρατήσουν στην πολιτική μάχη κατά των δημοκρατιών; «Δεν θα κερδίσουν ποτέ. Οι δημοκρατίες θα επικρατήσουν. Αλλά πρέπει να είμαστε αρκετά δυνατοί ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε προκύψει, ιδιαίτερα από την Κίνα. Πάντα πίστευα, και εξακολουθώ να πιστεύω, στην ανάγκη να έχουμε σχέσεις με την Κίνα, αντί να την απομονώνουμε. Αλλά βλέπω ότι το πολιτικό σύστημα στο Πεκίνο, υπό την τρέχουσα ηγεσία, κινείται με τρόπο εχθρικό προς τη Δύση, γεγονός που δημιούργησε εχθρότητα στις ΗΠΑ για την Κίνα». Ο Μπλερ δεν πιστεύει ότι ΗΠΑ και Κίνα θα εμπλακούν κάποια στιγμή σε σύρραξη, «αλλά μπορεί να κάνω και λάθος» είπε. «Γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε για κάθε ενδεχόμενο».

Αναφορικά με τον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία, «ο Πούτιν έκανε λάθος υπολογισμούς» υποστήριξε – παραλείποντας, όμως, να αναφέρει ότι πριν περισσότερο από μία εικοσαετία ο ίδιος είχε εξάρει τον τρόπο διακυβέρνησης της Ρωσίας από τον Πούτιν. «Θεώρησε πως η Ευρώπη θα αποδεικνυόταν αδύναμη, ότι θα έχανε γρήγορα το θάρρος της, ότι θα παραδινόταν. Αντιθέτως, η Ευρώπη παρέμεινε στο πλευρό της Ουκρανίας» πρόσθεσε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας.

Σχετικά με όσους, πολλούς, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, υποστηρίζουν πως πρέπει να σταματήσει η Δύση να εξοπλίζει το Κίεβο (ούτως ώστε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να αποδεχτεί μια συμφωνία), ο Τόνι Μπλερ υπήρξε κατηγορηματικός: «Το αντίθετο ισχύει: η υποστήριξη της Ουκρανίας είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθεί μια συμφωνία. Ενας από τους λόγους για τους οποίους ο λαϊκισμός κερδίζει έδαφος είναι ότι οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις σκέφτονται βραχυπρόθεσμα, αντί για μακροπρόθεσμα. Η Ουκρανία μάχεται όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά και για να αποτρέψει περαιτέρω επιθετικότητα. Εάν υποχωρούσαμε σήμερα, θα καταλήγαμε να καταβάλουμε ασύγκριτα υψηλότερο τίμημα αύριο».

Ερωτηθείς για το διαρκές αίτημα της Ουκρανίας για χρήση οπλικών συστημάτων που παρέχονται από τη Δύση εναντίον στόχων εντός της ρωσικής επικράτειας, σημείωσε πως «είναι σωστό να υποστηρίξουμε οποιαδήποτε λύση, οποιαδήποτε τακτική που θα εξασφαλίσει ότι ο Πούτιν δεν θα μπορεί να συνεχίσει την επιθετική πολιτική του και θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε την Ουκρανία».

Ο πρώην ηγέτης των εκ νέου (έπειτα από 14 χρόνια) κυβερνώντων στη Βρετανία Εργατικών εμφανίζεται αισιόδοξος και για τη Μέση Ανατολή, κάνοντας λόγο ακόμη και για ειρήνη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. «Ναι, γιατί ο πόλεμος στη Γάζα κατέδειξε σε όλους τους ηγέτες κάτι που ήμουν από τους λίγους που το υποστήριζαν ανέκαθεν: ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος είναι η επίλυσή του» εξήγησε ο Μπλερ.

«Πρέπει να επιστρέψουμε στη λύση των δύο κρατών. Και προϋπόθεση αυτής της λύσης αποτελεί η ενοποίηση της Παλαιστίνης. Η Γάζα δεν μπορεί να ανοικοδομηθεί εάν παραμείνει στα χέρια μιας δύναμης που θέλει να καταστρέψει το Ισραήλ. Η Γάζα θα πρέπει να κυβερνάται από μια άλλη παλαιστινιακή δύναμη. Χωρίς τη Χαμάς, το Ισραήλ έχει κάθε συμφέρον να επιδιώξει την ειρήνη» πρόσθεσε.

Στην παρατήρηση του ιταλού δημοσιογράφου ότι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου «χρειάζεται τον πόλεμο, ώστε να επιβιώσει πολιτικά», ο Τόνι Μπλερ απάντησε ότι «πρέπει να περιοριστούν οι καταστροφές στη Γάζα. Αλλά για να υπάρξει ειρήνη, το Ισραήλ θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλές. Οχι μόνο με τους Παλαιστίνιους, αλλά με όλες τις αραβικές χώρες».

Συμπλήρωσε ακόμη πως «το να επικρίνεται το Ισραήλ είναι θεμιτό –και το λέω αυτό ως μέγας υποστηρικτής του Ισραήλ–, αλλά αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με τον αντισημιτισμό. Ωστόσο το ζήτημα του αντισημιτισμού είναι υπαρκτό. Πρέπει να είμαστε άτεγκτοι στην αντιμετώπισή του. Φυσικά, υπάρχει και ισλαμοφοβία. Η οποία αντιμετωπίζεται όπως και ο αντισημιτισμός», αναφερόμενος, προφανώς, στις  αντιισλαμικές/αντιμεταναστευτικές ταραχές που συντάραξαν πρόσφατα τη Βρετανία, μόλις λίγες εβδομάδες αφότου ο Κιρ Στάρμερ ανέλαβε την πρωθυπουργία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News