Φεύγεις για διακοπές και ακούς τον αντίλαλο των κραυγών για την τελετή έναρξης στο Παρίσι, την προσβολή του Μυστικού Δείπνου και τη Lady Gaga που εμφανίστηκε όπως η Λάσκαρη στου Δαλιανίδη. Το δωμάτιο στο Airbnb φωτίζεται από το χαμόγελο του Καραλή και σκοτεινιάζει από την κάπνα των πυρκαγιών. Και επιστρέφοντας βρίσκεις τον Πλεύρη με ένα φίμωτρο στο χέρι και τον Πολάκη να δηλώνει έτοιμος για αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να κόψεις τη συνδρομή στο Netflix. Δεν σου χρειάζεται πλέον. Κράτα τα λεφτά για το ρεύμα.

Ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και πετάξεις τα πολιτικά από την υπόθεση, έχεις έτοιμη μεξικάνικη σειρά με εξωφρενικό τέλος. Λες και τελειώνει η «Λάμψη» με τη Σελήνη στα ηνία της Giant. Το κόμμα είναι πλέον πουλόβερ που ξηλώνεται και από τα δύο μανίκια. Και δεν ευθύνεται για όλα τα δεινά ο Κασσελάκης. Οι «87» καταγγέλλουν την έλλειψη σχεδίου για τα κομματικά μέσα ενημέρωσης. Ο πρόεδρος τους δείχνει το ταμείο. Η επιχορήγηση είναι 4.5 εκατ ευρώ και τα κομματικά μέσα κοστίζουν ετησίως 3.6 εκατομμύρια. «Φέρτε σχέδιο. Βάλτε λεφτά από την τσέπη σας και εγώ θα βάλω τα διπλά» τους λέει ο Κασσελάκης. Και εκείνοι αποχωρούν καταγγέλλοντας.

Αλλά στα αλήθεια, με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να συντηρηθούν τα μέσα χωρίς χρήματα; Στην Αριστερά αυτά είναι λεπτομέρειες. Αρκεί να υπάρχει βούληση.   Τέλος πάντων, ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει κάστρο στην άμμο που το τρώει η θάλασσα. Κάποια στιγμή δεν θα μείνει τίποτα πέρα από την πατημασιά του Πολάκη. Και είναι να απορείς με τον Τσίπρα. Διότι αυτό που υφίσταται δεν είναι πολιτικό. Είναι, απλώς, εξευτελιστικό. Και καμιά φορά αναρωτιέμαι αν, για κάποιους εκεί μέσα, είδαμε τη σκιά τους και τη μετρήσαμε για μπόι.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που, ακόμα και σε αυτήν την ταραγμένη, εσωκομματικά, περίοδο, σεβάστηκε τις βασικές του αξίες. Τα μπάνια του λαού. Διακοπές. Ακόμα και αν στήθηκε κάποια ίντριγκα, αυτό έγινε στη σκιά της ομπρέλας με ένα κλαμπ σάντουιτς και παγωμένη μπύρα από δίπλα. Βέβαια στο περιθώριο κυκλοφορούν κάποια σενάρια για τη μεγάλη συνάντηση της Κεντροαριστεράς με τον Τσίπρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ομως αυτή τη στιγμή, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, όποιος και αν βρεθεί στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να περιμένει, χωρίς να μπλέκει με άλλους στα πόδια του. Το σενάριο συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία δείχνει λογικό. Βέβαια εξίσου λογικό ακούγεται μέχρι το 2027 οι συνθήκες να οδηγήσουν στη δημιουργία Κεντροαριστερού πόλου με προοπτική εξουσίας. Συνεπώς, όποιος και αν νικήσει στο ΠΑΣΟΚ, θα βάλει τα πόδια πάνω στο γραφείο και θα περιμένει. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ο μπαλαντέρ της επόμενης μέρας.

Και για το τέλος η κυβέρνηση. Μία εικόνα που την ξύνεις και φεύγει το χρώμα. Είναι κόπωση; Ελλειψη έμπνευσης ή, απλώς, η αλήθεια όπως είναι; Μπορείς να πεις πολλά, αλλά και σε δύο σημεία να μείνεις, πάλι τα περιγράφεις όλα. Οι πυρκαγιές στην Αττική και οι τιμές στα ράφια. Ερχεται, λένε, «πακέτο της ΔΕΘ». Ε, και; Ο Μητσοτάκης είχε πει σε συνέντευξη του ότι το 41% δεν υπάρχει πλέον. Ομως δεν είπε τι υπάρχει τώρα. Και κάπως έτσι, βρισκόμαστε στην αφετηρία μίας συναρπαστικής σεζόν. Ας υιοθετήσουμε, λοιπόν, την προτροπή του προέδρου της ΑΕΚ Μάριου Ηλιόπουλου. Να βάλουμε τις ζώνες και να το απολαύσουμε. Venga!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News