Η απαίτηση των αμερικανών διευθυνόντων συμβούλων να μην πατάνε καν τα πόδια τους στο γραφείο είναι η τελευταία μόδα στον επιχειρηματικό κόσμο των ΗΠΑ, καταπώς μας πληροφορεί η Repubblica. Αυτοί οι μάνατζερ αμείβονται με αστρονομικά ποσά, σε πλήρη αντίθεση με τα μεσαία στελέχη και τους απλούς υπαλλήλους κάθε εταιρείας.

Το μέσο της Ρώμης ανέφερε την περίπτωση του Μπράιαν Νίκολ, 50 ετών, από την Καλιφόρνια, ο οποίος είναι ο νέος διευθύνων σύμβουλος της κολοσσού της εστίασης Starbucks. Θα βάζει στην τσέπη του περισσότερα από 113 εκατ. δολάρια σε μισθούς, μπόνους και μετοχές, συνολικά ποσόν τετραπλάσιο από εκείνο του προκατόχου του, όμως θα δουλεύει από το σπίτι του.

Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε μια έπαυλη στις αμερικανικές προαστιακές εξοχές, αλλά και 1.000 μίλια μακριά από το… γραφείο του. Μεταξύ, λοιπόν, μιας απερχομένης επιχειρηματικής ιδέας και μιας καινούργιας και ασφαλώς πιο φαεινής, ο Νίκολ θα δύναται να πλένει τα πόδια του στην πισίνα της βίλας του στο Νιούπορτ της Καλιφόρνιας.

Τον καλιφορνέζο σταρ του μάνατζμεντ η Starbucks τον άρπαξε από την εταιρεία φαστφούντ Chipotle. Από την πρώτη στιγμή ο νέος διευθύνων σύμβουλος ξεκαθάρισε στα μεγάλα αφεντικά του νέου «μαγαζιού» του ότι δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείψει την ηλιόλουστη Καλιφόρνια και να τρέχει στις βροχές, στα χιόνια και στις παγωμάρες του Σιάτλ, όπου εδρεύει η Starbucks. Τα σεμνά δεδομένα φρόντισε να τα περάσει και στο συμβόλαιό του. Εκανε όμως και μεγάλες υποχωρήσεις ο ίδιος, είναι η αλήθεια: θα ταξιδεύει στον Βορρά «το πολύ τρεις φορές την εβδομάδα», όμως η εταιρεία θα του εξασφαλίσει «δικό του διαμέρισμα εκεί και ιδιωτικό τζετ» ώστε να αποφεύγει τον συγχρωτισμό με το πόπολο στα αεροδρόμια.

Τώρα βέβαια, όπως γράφει ο Guardian, o Νίκολ αντιμετωπίζει και την κριτική των οικολογικών οργανώσεων, που διαπιστώνουν τον παραλογισμό αυτού του απίστευτα επιβαρυντικού για το περιβάλλον πηγαινέλα από το σπίτι στο γραφείο. Κάποιοι σημείωσαν και την υποκρισία, η Starbucks να απαγορεύει τα πλαστικά καλαμάκια στα καταστήματά της, αλλά να έχει ένα αφεντικό που μετακινείται τρεις φορές την εβδομάδα με ένα ιδιωτικό τζετ διανύοντας απόσταση 1.600 χλμ.

Η Repubblica σημείωσε ωστόσο: «Αν αναρωτιέστε τι πιστεύουν οι μέτοχοι, η απάντηση είναι η εξής. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει ο Νίκολ, αρκεί να ξαναβάλει σε τάξη τους λογαριασμούς». Και επειδή ο θεός της Αμερικής κάνει ακόμη θαύματα, η μετοχή της Starbucks έκλεισε την περασμένη εβδομάδα στη Wall Street με άνοδο. Ο δε Νίκολ, συνέχισαν οι Ιταλοί, κατέστη το πρότυπο για τους σούπερ μάνατζερ των ΗΠΑ ανεβάζοντας στα ύψη τις προσωπικές του «μετοχές».

Εξάλλου, ο Νίκολ δεν είναι ο μοναδικός «μάγος» σε αυτόν τον τομέα. Ενας άλλος Καλιφορνέζος, ο Ρον Τζόνσον, ανέλαβε να αναζωογονήσει την προβληματικών πωλήσεων αλυσίδα καταστημάτων JC Penney. Αυτός εκλήθη να μετακομίσει στο Τέξας, ώστε να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τον επίφοβο όμιλο, ωστόσο κατάφερε να παραμείνει στην Καλιφόρνια. Και ο νέος επικεφαλής της Boeing, ο Κέλι Ορτμπεργκ, θα ζει στο Σιάτλ, εκεί όπου κατασκευάζονται τα προβληματικά αεροπλάνα 737, και όχι στη Βιρτζίνια όπου εδρεύει η εταιρεία. Ο Σκοτ ​​Κίρμπι, διευθύνων σύμβουλος της United Airlines, μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ της κατοικίας του στο Ντάλας του Τέξας και των κεντρικών γραφείων της εταιρείας στο Σικάγο.

Η Χίλαρι Σούπερ, η οποία από τα εσώρουχα της Ριάνα αναρριχήθηκε στη διαχείριση της γιγάντιας εταιρείας Victoria’s Secret, δεν σκέφτεται να μετακομίσει στο Οχάιο, όπου βρίσκεται η βάση της επιχείρησης. Θα ζει μεταξύ της πατρίδας της, της Καλιφόρνιας, και της Νέας Υόρκης, και μόνο περιστασιακώς θα επιβιβάζεται στο ιδιωτικό τζετ για να πετάγεται μέχρι το Οχάιο. Σύμφωνα με κάποιους οικονομικούς αναλυτές, είναι πιθανόν αυτή η τάση να ξεπεράσει τα χρυσά όρια των σούπερ μάνατζερ και να έχει επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους.

Αν τα «αφεντικά» (οι CEO), πληρωμένα χίλιες φορές καλύτερα από τους υπαλλήλους, μπορούν πλέον να εργάζονται άνετα από τα σπίτια τους, πώς θα πειστούν οι παρακατιανοί να «χτυπούν κάρτα» κάθε μέρα στη δουλειά; Ολα αυτά, κατέληξαν οι Ιταλοί, είναι απότοκα της πανδημίας, αφού από τότε άρχισαν τα αιτήματα περί εξ αποστάσεως εργασίας. Σήμερα αυτά έχουν τετραπλασιαστεί, συνεπώς πρόκειται για ζήτημα που θα επιστρέψει δριμύτερο στις αμερικανικές επιχειρήσεις, ακόμη και σε επίπεδο απλών εργαζομένων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News