Η λογική λέει ότι ένας μήνας είναι απλά ένας μήνας, 28, 30, έως 31 ημέρες. Μόνο που ο Ιούλιος δεν είναι απλά ένας μήνας, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο: Είναι τρεις.

Είναι εκ των πραγμάτων ο Ιούλιος. Είναι όμως και ο Αύγουστος διότι ο 8^ος μήνας του χρόνου είναι πρακτικά ανύπαρκτος, καθώς όλα σταματούν, όλοι θα είναι στις παραλίες άρα πρακτικά δεν υπάρχει, εκτός αν εργάζεσαι στον ευρύτερο χώρο του τουρισμού. Ο Ιούλιος είναι όμως και ο Σεπτέμβριος καθώς εάν θέλεις να προγραμματίσεις οτιδήποτε για εκείνη την περίοδο, οφείλεις να το έχεις οργανώσει ήδη από τον Ιούλιο. Άρα αυτόν τον μήνα καλούμαστε να καλύψουμε τις ανάγκες του επομένου και να σχεδιάσουμε τον μεθεπόμενο ενώ ήδη τρέχει ο υφιστάμενος.

Ως αποτέλεσμα, ο Ιούλιος είναι ένας εντελώς συμπυκνωμένος μήνας, που μας βρίσκει πριν τέλος της ουσιαστικής (αν και αδίκως όχι ημερολογιακής) χρονιάς και συνεπώς εξαντλημένους, ειδικά στα μετά covid χρόνια που μοιάζουν πιο εντατικά από ποτέ.

Το ότι κοιτάμε αποκαμωμένοι το τέλος της διαδρομής – σεζόν, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, διότι αισθανόμαστε ότι τα τελευταία χιλιόμετρα του Μαραθωνίου είναι τα πιο δύσκολα. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, στην πίεση του Ιουλίου έρχεται να προστεθεί και η υψηλή προσδοκία των διακοπών. Βεβαίως γνωρίζουμε κατά βάθος ότι η πραγματικότητα σπανίως περνά τον πήχη των υψηλών προσδοκιών, πολύ περισσότερο όταν αυτές αφορούν σε διακοπές. Η προσωπική μας ιστορία έχει χαρακτηριστικά παραδείγματα από διακοπές που ξεκίνησαν με τον αέρα του #FlyManoloFly και κατέληξαν πιο κάτω και από τις χαμηλές πτήσεις του Αρκά. Ως αποτέλεσμα ο Αύγουστος να μοιάζει συχνά με χαράκωμα της Υπρ για σχέσεις, φιλίες και γάμους, καθώς όλοι θέλουμε απλώς να «περάσουμε καλά στις διακοπές μας» και τελικά αυτή η πιεστική ανάγκη τα τινάζει όλα στον αέρα.

Ταυτόχρονα, επειδή όλοι θέλουμε να κλείσουμε τις εκκρεμότητες ώστε να μην μας κυνηγούν στα ιερά μπάνια του λαού φορτώνουμε τον Ιούλιο, κυριολεκτικά σαν να μην υπάρχει αύριο.

Στα παραπάνω έρχεται, ειδικά φέτος, να προστεθεί ότι ζούμε τον πιο ζεστό Ιούλιο όλων των εποχών, όπως ανακοίνωσε η  Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κλιματική Αλλαγή «Copernicus». Ο μακράς διαρκείας καύσωνας, εξατμίζει σχεδόν κάθε ίχνος σωματικής αντοχής και πνευματικής ενάργειας.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, οι περισσότεροι γύρω μας είναι (μαζί με εμένα) κυριολεκτικά στα κάγκελα. Χωρίς κανένα ίχνος αντοχής. Χωρίς κανένα περιθώριο υπομονής. Κυκλοφορούμε στους δρόμους με λυμένο το ζωνάρι, έτοιμοι για καβγά. Αντιδρούμε με την ευαισθησία εγκαυματία, σαν να μας έχει τσουρουφλίσει η σεζόν που πέρασε και κάθε απαλό άγγιγμα το βιώνουμε ως επώδυνο πλήγμα.

Ωστόσο, υπομονή. Αν επιβιώσουμε, θα περάσει και αυτός ο τρισυπόστατος μήνας.

Διότι είσαι σαφές ότι για όλα φταίει ο Ιούλιος, ή τουλάχιστον αυτό μπορεί να μοιάζει μια ικανοποιητική παρηγοριά για να περάσουν οι επόμενες ημέρες που η κάθε μια τους μοιάζει με εβδομάδες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News