Το «Bracebridge» είναι ένα γοητευτικό εστιατόριο. Δίπλα σε μια λίμνη στο Σάτον Παρκ, λίγο έξω από το Μπέρμιγχαμ, είναι ένα πολυτελές, γαλήνιο καταφύγιο με φρέσκο ​​βρετανικό φαγητό και ένα μικρό μπαρ για τους περιπατητές, που παίρνουν ένα ή δύο ποτά σε πακέτο. Αλλά η ιστορία του κρύβει και μια σκοτεινή παράμετρο.

«Η προηγούμενη ιδιοκτήτρια, Λουίζ, πήρε πολλές ψεύτικες κριτικές πέντε αστέρων σε αυτό το επιχειρηματικό προφίλ» αναφέρει μια κριτική της Μέρεντιθ Ινγκλαντ στο TripAdvisor. «Μην εμπιστεύεστε τη βαθμολογία τους. Αυτό το εστιατόριο είναι απλώς μια απάτη. Να  προσέχετε».

Το πρόβλημα, όπως επισημαίνει ρεπορτάζ των Times του Λονδίνου, είναι ότι η Μέρεντιθ δεν είναι πραγματικό πρόσωπο – ούτε η Λουίζ. Το «Bracebridge» είναι τμήμα μιας μικρής αλυσίδας εστιατορίων στα Μίντλαντς και στη βορειοδυτική Αγγλία που ανήκουν στον σεφ Αντριου Σέρινταν και στον επιχειρηματικό συνεργάτη του Σαμ Μόργκαν – το πιο διάσημο εκ των οποίων είναι το «Restaurant 8» στο Λίβερπουλ.

Πρόσφατα το ζευγάρι άρχισε να λαμβάνει απειλητικά μηνύματα στην εφαρμογή WhatsApp. Ενα άτομο τους ζητούσε χρήματα –2.000 λίρες (2.376 ευρώ) για την ακρίβεια–, διαφορετικά θα πλημμύριζε τα προφίλ των εστιατορίων της αλυσίδας στην Google με ψεύτικες κριτικές του ενός αστεριού.

Οι Σέρινταν και Μόργκαν δεν είναι οι πρώτοι εστιάτορες που δέχονται τέτοιου είδους απειλές. Τα ανεξάρτητα εστιατόρια είναι οι τέλειοι στόχοι για απατεώνες – αρκετά μεγάλα ώστε να μπορούν να πληρώσουν, αλλά όχι υπερβολικά μεγάλα ώστε να αντέχουν οικονομικά τους δικηγόρους και τους συμβούλους που χρειάζονται για να επιλυθεί το πρόβλημα. Παράλληλα, η φήμη τους είναι απόλυτα εξαρτημένη από τις κριτικές που λαμβάνουν στο διαδίκτυο.

Πέρυσι, ο σεφ Ματ Πάουελ, του οποίου το εστιατόριο Annwn στο Πέμπροκσιρ της Ουαλίας έχει ένα αστέρι Michelin, έζησε μια παρόμοια εμπειρία. Εκβιαστές απαίτησαν μέσω WhatsApp 50 λίρες (60 ευρώ), απειλώντας τον ότι θα αναρτούσαν στο διαδίκτυο πάνω από 50 «άθλιες φωτογραφίες σε καθημερινή βάση» αν δεν συμμορφωνόταν. Ο Πάουελ ανέφερε το περιστατικό στην τοπική αστυνομία, η οποία του σύστησε να το αγνοήσει.

Σύντομα, φωτογραφίες νεκρών αρουραίων και τεμαχισμένων κεφαλιών ζώων άρχισαν να εμφανίζονται στο διαδίκτυο, μαζί με κριτικές ενός αστεριού, που ισχυρίζονταν ότι οι εικόνες είχαν τραβηχτεί στο «Annwn». Ο Πάουελ έπεισε την Google να αποσύρει τις κριτικές και τις κατασκευασμένες φωτογραφίες πριν προκληθεί υπερβολική ζημιά στο εστιατόριό του.

Ο Μόργκαν, από την άλλη, που είχε εργαστεί για μια δεκαετία στην αστυνομία πριν ανοίξει το πρώτο του εστιατόριο, ξεκίνησε να συλλέγει αποδεικτικά στοιχεία, αφήνοντας τους εκβιαστές να πιστέψουν ότι θα τους πλήρωνε. Στην πρώτη του κλήση προσποιήθηκε ότι ήταν η Λουίζ, ιδιοκτήτρια του «Bracebridge». Μόλις είδε την κριτική που ανέφερε το όνομα της Λουίζ, κατάλαβε αμέσως με ποιους είχε να κάνει.

Ζητώντας από τους εκβιαστές όλο και περισσότερους τραπεζικούς λογαριασμούς για να τους καταθέσει τα χρήματα (με το πρόσχημα ότι οι προηγούμενοι δεν δέχονταν τη μεταφορά), ο Μόργκαν ανακάλυψε τη σύνδεσή τους με μια γυναίκα στο Μπαγκλαντές. Ακολούθως ανέφερε τα ευρήματά του στο τμήμα κυβερνοεγκλημάτων, αλλά οι βρετανικές αρχές δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα λόγω περιορισμένης δικαιοδοσίας.

Πολλές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας έχουν γίνει επίκεντρα διαδικτυακής και τηλεφωνικής απάτης εξαιτίας ενός χαλαρού ρυθμιστικού περιβάλλοντος. Μερικές από αυτές τις επιχειρήσεις είναι περίπλοκες – σε χώρες όπως η Μιανμάρ και η Καμπότζη υπάρχουν ολόκληρες «φάρμες», συχνά στελεχωμένες από εργάτες-θύματα σωματεμπορίας.

Αυτές οι «φάρμες απάτης» είναι ιδανικές για απατεώνες που θέλουν να βγάλουν γρήγορο κέρδος. Στο σκοτεινό διαδίκτυο υπάρχουν μαθήματα κατάρτισης για επίδοξους εκβιαστές, ώστε να γίνουν μέρος ενός δικτύου ή να μάθουν πώς να το κάνουν μόνοι τους. Τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία βρίσκονται ιδιαίτερα εκτεθειμένα σε τέτοιου είδους κινδύνους. Πολλοί απελπίζονται ακόμα και από μία αρνητική διαδικτυακή κριτική, οπότε αποφασίζουν να μην το ρισκάρουν.

Η εταιρεία KwikChex βοηθάει επιχειρήσεις που πέφτουν θύματα τέτοιας μορφής εκβιασμου. Αναφέρει στους Times ότι έχει αντιμετωπίσει μέχρι και πελάτες ξενοδοχείων που παρουσίαζαν πλαστές φωτογραφίες νεκρών κοριών στα κρεβάτια τους, αρνούμενοι να πληρώσουν και  απειλώντας να δημοσιεύσουν τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο.

Τα περισσότερα θύματα τέτοιας απάτης δεν λαμβάνουν ιδιαίτερη βοήθεια από ιστοσελίδες όπως το TripAdvisor ή η Google, ώστε να μην αναρτούνται οι κατασκευασμένες φωτογραφίες με τις οποίες τους εκβιάζουν. Οι απατεώνες χρησιμοποιούν κινητά μίας χρήσης, που τους καθιστούν ουσιαστικά αόρατους στις Αρχές. Αλλά οι εστιάτορες και οι ξενοδόχοι δεν πέφτουν θύματα μόνο οργανωμένων εκστρατειών εκβιασμού.

Είναι τέτοια η εξάρτηση των εστιατορίων από τις καλές κριτικές στο διαδίκτυο, που τα κάνει ευάλωτα και σε μικροκακοποιούς – άτομα που αναζητούν δωρεάν διαμονές και γεύματα, απειλώντας τους επαγγελματίες με αρνητικές κριτικές αν δεν υποκύψουν στα αιτήματά τους. Συνήθως στέλνουν ένα email με τη φράση: «Πριν δώσω την κριτική μου, αποφάσισα να σας προσφέρω μια ευκαιρία να βελτιώσετε την κατάσταση».

Για την υπόθεση του εστιατορίου «Bracebridge» η Google ανέφερε: «Οι πολιτικές μας αναφέρουν ξεκάθαρα ότι οι κριτικές πρέπει να βασίζονται σε πραγματικές εμπειρίες και πληροφορίες. Εξετάσαμε την υπόθεση και καταργούμε το περιεχόμενο που παραβιάζει αυτή την πολιτική». Πρόσθεσε ότι έχει αφαιρέσει «πάνω από 170 εκατομμύρια κριτικές με παραβίαση της πολιτικής της», αλλά κάθε ημέρα καταφθάνουν όλο και περισσότερες καταγγελίες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News