Με διαπραγματευτή τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εκ μέρους του ΕΛΚ, οι μετριοπαθείς δυνάμεις της ΕΕ πέτυχαν μια σημαντική νίκη την Πέμπτη στο Ευρωκοινοβούλιο μετά το ταρακούνημα (που δεν ήταν πάντως σαρωτικός «σεισμός») από την ενίσχυση της Ακροδεξιάς στις Ευρωεκλογές.

Αυτό ακριβώς σηματοδοτεί κατά το Politico η επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο κορυφαίο πόστο της ΕΕ: Tην επιτυχία των μη ακραίων δυνάμεων της Ευρώπης να επιβάλουν μια «υποψήφια με εμπειρία από τον χώρο του Κέντρου».

Με τη γερμανίδα πολιτικό να αναλαμβάνει για άλλα πέντε χρόνια το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όλοι εστιάζουν τώρα στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη αν υλοποιηθεί το όλο και πιο πιθανό σενάριο της επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Αλλωστε οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι Ευρωβουλευτές που της έδωσαν μια δεύτερη θητεία το έκαναν σε μεγάλο βαθμό για να αποφύγουν το χάος και την αστάθεια στην ΕΕ, εν μέσω μεγάλων γεωπολιτικών προκλήσεων.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος διατηρεί πολιτική φιλία με την φον ντερ Λάιεν πριν ο ίδιος εκλεγεί Πρωθυπουργός (2019) και όταν η γερμανίδα —μετέπειτα πρόεδρος της Κομισιόν— ήταν ακόμη υπουργός Αμυνας της Μέρκελ, φέρεται να έπαιξε ενεργό ρόλο στην επανεκλογή της. Από εδώ και εμπρός, πέρα από το χαρτοφυλάκιο που θα δοθεί στην Ελλάδα και την ονοματολογία γύρω από αυτό, ακόμη πιο σημαντική είναι η μεγάλη εικόνα:

—Η ευθυγράμμιση των ελληνικών προτεραιοτήτων που φέρεται να διαγράφει η νέα Επιτροπή σε θέματα Αμυνας (ευρωπαϊκή, αντι-drone ομπρέλα), Ανταγωνισμού (πολυεθνικές, τιμές προϊόντων), Πολιτικής Προστασίας αλλά και Μετανάστευσης όπου η σύμπλευση είναι σαφής από τον Μάρτιο του 2020 και τα γεγονότα τον Εβρο. Σημαντικές είναι ακόμη για τη χώρα μας οι προτεραιότητες της νέας Κομισιόν για τους αγρότες, τη στέγη και τη Μεσόγειο.

⇒ Διαβάστε: Τι περιμένει η Ελλάδα από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν

Μπορούσε να προβλεφθεί αυτή η εξέλιξη όταν την 1η Ιουλίου, στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα, δύο πρώην πρωθυπουργοί, αυτονοήτως με ευρωπαϊκή εμπειρία, έκαναν τις δικές τους εκτιμήσεις; Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς περιέγραψαν με αφορμή τις Ευρωεκλογές μια στροφή της Ευρώπης προς τα Δεξιά αφήνοντας να εννοηθεί ότι στις νέες συνθήκες ηγέτες με κεντρώο προφίλ όπως ο έλληνας πρωθυπουργός και ο γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, ήταν ήδη εκτός κλίματος.

Οι εκτιμήσεις αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν. Στις 8 Ιουλίου οι Γάλλοι απέκρουσαν στις κάλπες τον κίνδυνο να τους κυβερνήσει η Ακροδεξιά της Λεπέν. Ο Μακρόν διασώθηκε πολιτικά και πέτυχε την Πέμπτη (18/7) την επανεκλογή της Γιαέλ Μπρον-Πιβέ στην προεδρία της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.

Το κυριότερο: Στις 18 Ιουλίου το Ευρωκοινοβούλιο στήριξε όπως προαναφέραμε το πολιτικό Κέντρο και τη σταθερότητα κόντρα στην Ακροδεξιά, στο πρόσωπο της φον ντερ Λάιεν η οποία συνεχίζει στη θέση της «πρωθυπουργού» της Ευρώπης. H νεοσύστατη ακροδεξιά ομάδα των «Πατριωτών» απομονώθηκε από τη σύμπραξη των μετριοπαθών δυνάμεων.

Νωρίτερα, την Πέμπτη 4 Ιουλίου, στην (εκτός ΕΕ) Βρετανία σάρωσαν όπως αναμενόταν οι Εργατικοί. Επιμένουν στο Brexit αλλά ο νέος πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, επιθυμεί πιο στενές σχέσεις με την Ευρώπη όπως φάνηκε και στη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Οξφόρδη. Επομένως ούτε η ΕΕ, ούτε η Δύση έστριψαν τελικά προς τα Δεξιά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News