Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι οι σημαιοφόροι της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Η απόφαση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ήρθε μετά από μια σειρά επιλογών που φανέρωσαν τα αγκάθια της νοοτροπίας μας.

Βάσει του καταστατικού, εκείνοι που προτείνονται είναι οι κορυφαίοι του αθλητισμού της χώρας, που έχουν διακριθεί και στους Ολυμπιακούς. Ο Αντετοκούνμπο δεν έχει Ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά οπωσδήποτε έχει γράψει τεράστια ιστορία στο μπάσκετ και τα μηνύματα που περνάει μέσα από αυτήν είναι συγκινητικά. Δεν είναι μόνο η ανοδική του πορεία ως παιδί μεταναστών που από ένα τερέν δυσκολιών κατάφερε να ανέλθει στην κορυφή. Είναι και πιο Ελληνας στην ψυχή από πολλούς που ονομάζονται Ελληνες σε αυτή τη χώρα.

Βρέθηκαν κάποιοι να σχολιάσουν υποτιμητικά την επιλογή του; Ασφαλώς. Πάντα υπάρχουν οι ρατσιστές που επιμένουν πεισματικά και μονοδιάστατα ότι ένα ελληνικό σύμβολο, όπως η σημαία, δεν μπορεί να το κρατήσει χέρι άλλου χρώματος. Δυστυχώς για αυτούς, ο Μίλτος Τεντόγλου έχει αγώνισμα δέκα μέρες μετά την Τελετή Εναρξης και αρνήθηκε. Ευτυχώς για εμάς τους υπόλοιπους και λογικούς, δέχτηκε ο Γιάννης, ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε και ομόφωνα από την επιτροπή.

Πάμε τώρα στη γυναικεία επιλογή. Η πρωταθλήτρια του βάδην Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι η γυναίκα σημαιοφόρος της αποστολής μας, καθώς υπερίσχυσε στην ψηφοφορία κόντρα σε Μαρία Σάκκαρη, Ευαγγελία Πλατανιώτη και Μαργαρίτα Πλευρίτου. Η Κατερίνα Στεφανίδη αρνήθηκε επίσης λόγω προετοιμασίας.

Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν στα κοινωνικά δίκτυα αν η επιτροπή επέλεγε τελικά τη Μαρία Σάκκαρη. Φαντάζομαι ότι θα ξεκινούσε πόλεμος αντιδικίας και θα εκτοξεύονταν βέλη γεμάτα δηλητήριο. Οχι ότι δεν εκτοξεύτηκαν και πριν. Η υποψηφιότητα και μόνο της Σάκκαρη προκάλεσε έναν οχετό σεξιστικής υπερβολής που ξεχύθηκε στον διαδικτυακό ιστό σαν πύον από σπυρί.

Γιατί είναι κοπέλα του γιου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Φυσικά, τι άλλο; Δεν είναι η Μαρία Σάκκαρη, που έχει φτάσει μέχρι και το νούμερο 3 της παγκόσμιας κατάταξης του τένις και θεωρείται η καλύτερη ελληνίδα τενίστρια όλων των εποχών. Είναι το κορίτσι κάποιου. Η γκόμενα, θα έλεγαν σε μια παρέα στο καφενείο.

Ετεροπροσδιορισμός λέγεται και συνήθως χτυπά τις γυναίκες. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Δεν έχει σημασία τι έχεις καταφέρει μόνη σου για να είσαι εκεί που είσαι, δεν τους ενδιαφέρει, το παραβλέπουν. Βλέπουν μόνο αυτόν που έχεις δίπλα σου. Αν είναι ισχυρός, είναι ο λόγος που καταφέρνεις κάτι, που ανέρχεσαι, που προτείνεσαι, εν προκειμένω, για να κρατήσεις τη σημαία.

Ασφαλώς αυτό δεν σημαίνει ότι η Μαρία Σάκκαρη ήταν η καλύτερη επιλογή για σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στο Παρίσι. Θεωρώ και εγώ προσωπικά ότι σωστά επελέγη η Ντρισμπιώτη έναντι της τενίστριας, αφού η Κατερίνα Στεφανίδη, η όποια θα ήταν μάλλον ιδανική για τη θέση αυτή, δεν δέχτηκε.

Το θέμα είναι το γκελ που έκανε στο κοινό το όνομα Σάκκαρη, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το πώς διαχειρίστηκε η κοινή γνώμη την υποψηφιότητά της. Το γεγονός ότι είδαμε να βγαίνει μέσα από τον μέσο χρήστη του διαδικτύου μια χολή άνευ προηγουμένου. Ενας σχολιασμός μισογυνισμού που ο πυρήνας του ξεκινούσε από το «ποιανού κοπέλα είσαι εσύ;» και έφτασε να μιλάει για απευθείας αναθέσεις, ενώ τα ονόματα ήταν μπροστά του. Τέσσερα ονόματα υποψήφιων αθλητριών με μεγάλα κατορθώματα πίσω τους και φοβερές διακρίσεις.

Για τη Μαρία Σάκκαρη, όμως, το μεγάλο κατόρθωμα για πολλούς είναι μόνο η σχέση της. Τα υπόλοιπα τα σκεπάζει η ομίχλη του σεξιστικού μυαλού τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News