Ισως η πιο οδυνηρή πτυχή του πολύ πρωινού ξυπνήματος είναι η αποκάλυψη της ψευδαίσθησης ότι η μεγαλούπολη στην οποία ζεις δεν κοιμάται ποτέ – όπως λέει και το τραγούδι του Φρανκ Σινάτρα «New York, New York». Αυτός, βέβαια, είναι ο τελευταίος λόγος για τον οποίο κάποιος ξυπνάει καθημερινά από τα άγρια χαράματα.

Στο «κλαμπ των 5 π.μ.» περιλαμβάνονται πλούσιοι και διάσημοι, όπως η Τζένιφερ Λόπεζ, η Τζένιφερ Ανιστον, καθώς και οι γκουρού της τεχνολογίας Μαρκ Ζάκερμπεργκ (Facebook), Τιμ Κουκ (Apple) και Τζακ Ντόρσι (ιδρυτής του Twitter). Η τάση δείχνει να εξαπλώνεται διεθνώς, όπως επισημαίνει δημοσίευμα του Guardian.

Και άλλοι επώνυμοι, όπως η Αννα Γουίντουρ και η Μισέλ Ομπάμα, ανήκουν στο κλαμπ των πολύ πρωινών τύπων. Η Γκουίνεθ Πάλτροου είναι μακροχρόνιο μέλος και μοιράζεται στο Instagram ότι σηκώνεται στις 5 π.μ. για ένα ξύσιμο γλώσσας διάρκειας 30 λεπτών, προτού ηρεμήσει με 20 λεπτά υπερβατικού διαλογισμού και με μια άσκηση χορού που επινόησε η φίλη της, η γκουρού του fitness Τρέισι Αντερσον.

Το ακραία πρώιμο ξεκίνημα ως πολιτιστικό φαινόμενο εξερράγη για πρώτη φορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εμπνευσμένο από το βιβλίο του καναδού συγγραφέα Ρόμπιν Σάρμα «The 5 am Club». Η εμβληματική φράση του βιβλίου «Ανάκτησε το πρωινό σου, ανύψωσε τη ζωή σου» ενέπνευσε ορδές πειθαρχημένων –και αυτάρεσκων– ανθρώπων να μοιραστούν τις ρουτίνες τους με το hashtag #5amClub, με 17,5 εκατομμύρια αναρτήσεις στο TikTok μέχρι σήμερα.

Για τους σκεπτικιστές, σε όλο αυτό υπάρχει ένας βαθμός υπερβατικής σκέψης. Η λογική είναι ότι, αν μπορεί κανείς να κάνει μόνο αυτή την αλλαγή στη ζωή του, δηλαδή να σηκώνεται από το κρεβάτι ενώ οι άλλοι κοιμούνται, θα έχει χρόνο να γυμναστεί, να τραφεί υγιεινά και να πετύχει όλους τους στόχους του μακροπρόθεσμα.

Η σχέση πολλών ανθρώπων με τον χρόνο έγινε κάπως σχετική την περίοδο της καραντίνας της Covid. Χωρίς τη δυνατότητα καθημερινών εξόδων, πολλοί άρχισαν να κοιμούνται και να ξυπνούν νωρίτερα, ενώ άλλοι έπεφταν για ύπνο όλο και πιο αργά. Τα μέλη του «κλαμπ των 5 π.μ.» έμαθαν να πέφτουν για ύπνο στις 9 το βράδυ, με το ξυπνητήρι τους να χτυπά στις 4:50 το πρωί.

Σύμφωνα με τις οδηγίες του βιβλίου του Σάρμα, μετά τον πρωινό καφέ, στις 5 τα ξημερώματα, ακολουθούν τρία θεματικά εικοσάλεπτα – μέχρι τις 5:20 μια μορφή έντονης σωματικής άσκησης, από τις 5:20 ως τις 5:40 μια μορφή διαλογισμού και ενδοσκόπησης και από τις 5:40 ως τις 6:00 διάβασμα ή εκμάθηση. Παρά το πλήρες οκτάωρο του βραδινού ύπνου, αυτές οι ασχολίες κάνουν πολλούς να αισθάνονται κουρασμένοι μέχρι να ξημερώσει.

Το πολύ πρωινό ξύπνημα φέρνει συχνά υπνηλία μετά από λίγες ώρες – η αίσθηση που έχει κάποιος που έχει ξυπνήσει αναγκαστικά νωρίς για να προλάβει μια πτήση και στη διάρκειά της κλείνουν τα μάτια του. Παράλληλα, η χρονική μετατόπιση του ξυπνήματος αλλάζει και τις διατροφικές συνήθειες – οι πολύ πρωινοί τύποι πεινούν σαν λύκοι πριν τις 7:30 π.μ. Αυτή η αλλαγή προκαλεί ολοήμερη δυσφορία σε όσους δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιους βιορυθμούς.

Η πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του νέου… ωραρίου συνήθως καταπονεί τον οργανισμό των μη μυημένων. Οι επιστήμονες που ασχολούνται με τους μηχανισμούς του ύπνου το θεωρούν φυσιολογικό, ενώ εκτιμούν ότι η σύνδεση του πολύ πρωινού ξυπνήματος με την αυξημένη παραγωγικότητα είναι ένας μύθος που καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά από την προτεσταντική εργασιακή ηθική του 18ου αιώνα.

Οι νευρολόγοι μιλούν για φετιχιστική τάση ανθρώπων που εκθειάζουν μια από τις πιο γνωστές ρήσεις του πρωτεργάτη του αμερικανικού έθνους Βενιαμίν Φραγκλίνου: «Ο ύπνος νωρίς και το ξύπνημα νωρίς κάνει τον άνθρωπο υγιή, πλούσιο και σοφό». Οι ερευνητές έχουν αποφανθεί ότι η τάση του πολύ πρωινού ξυπνήματος ξεκίνησε από αυτή τη ρήση, και κρύβει την προτεσταντική αρχή ότι ο πολύς ύπνος αρμόζει μόνο σε οκνηρούς ανθρώπους.

Από την άλλη υπάρχουν αρκετές μελέτες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το πολύ πρωινό ξύπνημα φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία και συνοδεύεται από υγιεινότερη διατροφή. Το πρόβλημα είναι ότι για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απαιτείται οκτάωρος ύπνος από τις 9 μ.μ. – κάτι που δεν είναι συμβατό προς τους σύγχρονους αστικούς βιορυθμούς. Παράλληλα, με τους θορύβους της νύχτας ενεργούς, είναι πολύ δύσκολο να βυθιστεί κανείς στις αγκάλες του Μορφέα την ώρα του βραδινού δελτίου ειδήσεων.

Αν εξαιρέσει κανείς τους σελέμπριτι, που εκμεταλλεύονται κάθε νέα τάση για να αυτοπροβληθούν, οι μόνοι άνθρωποι που πραγματικά απολαμβάνουν το πολύ πρωινό ξύπνημα είναι όσοι το έχουν κατ’ ανάγκην συνηθίσει: οι εφημεριδοπώλες, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και όσοι ασχολούνται με την πορεία των χρηματιστηρίων. Οι υπόλοιποι ζορίζονται υπερβολικά να προσαρμοστούν σε ένα τέτοιο ωράριο ύπνου – και σπανίως απολαμβάνουν την ημέρα τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News