«Οι πανικόβλητοι Δημοκρατικοί μπορεί να είναι έτοιμοι να παραμερίσουν τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, αλλά χρειάζονται να κάνει εκείνος το πρώτο βήμα» σχολιάζει σε ένα σκληρό κείμενο η αμερικανική έκδοση του Politico. Οι διατυπώσεις αυτές έρχονται λίγες μόνο ώρες μετά το ανησυχητικό για την κατάσταση του αμερικανού προέδρου ντιμπέιτ Μπάιντεν – Τραμπ.

Με βάση αυτές τις εξελίξεις, αναλυτές σημείωναν την Παρασκευή ότι «Ηρθε η ώρα της εξόδου για τον Τζο Μπάιντεν» ωστόσο το πώς αυτό θα μπορούσε να γίνει έχει εκτός από ένα δύσκολο πολιτικό σκέλος, κι ένα περίπλοκο πρακτικό-διαδικαστικό σκέλος.

Επομένως, η απάντηση στο ερώτημα του πώς οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Μπάιντεν, αν το αποφασίσει ο ίδιος, περνάει από μια σειρά κανόνων που ισχύουν στον Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ:

—Πρώτον, δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός βάσει του οποίοι τα άλλα ισχυρά πρόσωπα του Δημοκρατικού Κόμματος θα μπορούσαν να αφαιρέσουν το όνομα του Μπάιντεν από το ψηφοδέλτιο των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ (για αυτό μιλάμε και όχι προφανώς για την ιδιότητα του προέδρου των ΗΠΑ —η πρώτη θητεία του Μπάιντεν λήγει τον Ιανουάριο του 2025).

—Δεύτερον, αν κάποιος πολιτικός του Δημοκρατικού Κόμματος θέλει να αντικαταστήσει τον Μπάιντεν ως υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στο ψηφοδέλτιο του κόμματος (σε περίπτωση απόσυρσής του) αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία στο συνέδριο των Δημοκρατικών που θα γίνει από τις 19 έως τις 22 Αυγούστου στο Σικάγο.

—Τρίτον, διαδικαστικά, προβλέπεται όντως ένα σύστημα για την ανάδειξη ενός νέου υποψηφίου στο συνέδριο των Δημοκρατικών σε περίπτωση που ένας υποψήφιος αρνηθεί την υποψηφιότητα. Ωστόσο το «βιβλίο» για αυτή διαδικασία δεν το έχουν ξεσκονίσει οι Δημοκρατικοί εδώ και δεκαετίες.

Οπως εξηγεί το Politico, o Τζο Μπάιντεν κέρδισε περίπου το 95% των σχεδόν 4.000 αντιπροσώπων στις προκριματικές εκλογές οι οποίοι έχουν αναλάβει τη δέσμευση να τον υποστηρίξουν στο Συνέδριο, τυπικά όμως δεν δεσμεύονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει καταστατική απαίτηση να ψηφίσουν υπέρ του Μπάιντεν στην ονομαστική ψηφοφορία. Παρά ταύτα θεωρούνται «δικοί του».

Ενας από τους λόγους είναι ότι οι άνθρωποι της εκστρατείας του Μπάιντεν έπαιξαν ρόλο στην επιλογή αυτών των αντιπροσώπων στα πολιτειακά συνέδρια που έγιναν σε όλη τη χώρα. Επομένως, σε σημαντικό βαθμό, οι ψήφοι ελέγχονται.

Επίσης, για μην λάβει την υποψηφιότητα ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ στο συνέδριο του Αυγούστου θα πρέπει τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς τους εν πολλοίς ελεγχόμενους αντιπροσώπους να του γυρίζουν την πλάτη και να του αρνηθούν το χρίσμα.

—Τέταρτον, αν ο Μπάιντεν αποφάσιζε να αρνηθεί ο ίδιος το χρίσμα του κόμματός του, ανοίγοντας την κούρσα για τους άλλους στο παρά ένα, τότε αυτό που προβλέπεται από το καταστατικό είναι μια ανοιχτή διαδικασία επιλογής του αντικαταστάτη του.

Στα ονόματα που αναφέρει το Politico ως πιθανούς υποψηφίους (κανένας προφανώς δεν έχει εκφράσει τέτοια πρόθεση αυτή τη στιγμή) περιλαμβάνονται τα παρακάτω:

♦ Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις

♦ Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ

♦ Η κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ

♦ O κυβερνήτης του Ιλινόι, Τζέι Μπι Πρίτζκερ

Αν φτάσουμε εκεί, οι υποψήφιοι θα προσπαθούσαν να πείσουν τους χιλιάδες αντιπροσώπους των Δημοκρατικών να τους υποστηρίξουν στην πρώτη ψηφοφορία του συνεδρίου. Ωστόσο, οι αντιπρόσωποι που υποστηρίζουν έναν υποψήφιο (εν προκειμένω η συντριπτική πλειοψηφία τον Μπάιντεν) δεν είναι οι μόνοι που παίζουν ρόλο στις εξελίξεις.

Διότι, όπως σημειώνει το Politico, στο συνέδριο παίζουν ρόλο και οι «υπερ-εκλέκτορες» (superdelegates) που είναι αξιωματούχοι του κόμματος και εκλεγμένα στελέχη. Παρότι από το 2018 δεν επιτρέπεται να ψηφίζουν στην πρώτη ψηφοφορία, μπορούν ωστόσο να ψηφίσουν στην επόμενη (ή τις επόμενες) αν δεν υπάρξει νικητής στην πρώτη.

Επομένως, θα έχουν και αυτοί τη δυνατότητα να επηρεάσουν το αποτέλεσμα στο συνέδριο του Αυγούστου καθώς θα αποτελούν περίπου το 15% όσων έχουν δικαίωμα ψήφου για την επιλογή του προεδρικού υποψηφίου των Δημοκρατικών. Ο οποίος και θα κληθεί στη συνέχεια να αντιμετωπίσει τον Τραμπ στην εθνική κάλπη της 5ης Νοεμβρίου. «Ενα ανοιχτό, αμφίρροπο συνέδριο θα έδινε σε περισσότερους 700 αξιωματούχους του κόμματος σημαντικό ρόλο στην επιλογή του νέου υποψηφίου» εξηγεί το Politico.

Ο ιστότοπος τονίζει επίσης πως ακόμη κι αν αποσυρθεί ο Μπάιντεν, η δική του προτίμηση για τον/την υποψήφιο θα μπορούσε να αποκτήσει τεράστια σημασία: Για παράδειγμα, «θα μπορούσε να επηρεάσει τη διαδικασία υποστηρίζοντας πχ. την Χάρις, την αντιπρόεδρό του». Εφόσον αυτή τη στιγμή ελέγχει το 95% σχεδόν των αντιπροσώπων για το συνέδριο του Αυγούστου, αν κατά το κοινώς λεγόμενο έδινε γραμμή στηρίζοντας κάποιον, αυτό θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο.

Παράλληλα, ακόμη κι αν η Χάρις έφτανε στην υποψηφιότητα, θα χρειαζόταν έναν δικό της υποψήφιο αντιπρόεδρο και θα άνοιγε ένα νέο πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ των μελλοντικών αστέρων του κόμματος που θα ήθελαν να επιλεγούν ως υποψήφιοι αντιπρόεδροι στο ψηφοδέλτιο μαζί με την Χάρις.

Το Politico εξηγεί, κλείνοντας, πως αν ο Μπάιντεν αποφασίσει να αποσυρθεί, τα πράγματα θα πρέπει κινηθούν γρήγορα. Παρόλο που το συνέδριο των Δημοκρατικών δεν θα αρχίσει πριν από τις 19 Αυγούστου στο Σικάγο, της πολιτείας του Ιλινόι, νομοθεσία της Πολιτείας του Οχάιο ορίζει πως οι υποψήφιοι του κόμματος θα πρέπει να έχουν καθοριστεί έως τις 7 Αυγούστου. Και αυτή η προθεσμία απέχει μόλις 40 ημέρες από σήμερα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News