Φαντάζομαι την ηγεσία του Αρείου Πάγου να βρίσκεται σε μια μεγάλη αίθουσα όπου υπάρχουν πολλές οθόνες, ενώ πάνω στο τραπέζι, που έχει διαστάσεις αντίστοιχες με εκείνες του υπουργικού συμβουλίου, βρίσκονται αποδελτιωμένα δημοσιεύματα από εφημερίδες και sites – κυρίως από αυτά που διαβάζει ο λαός.

Κάθονται, λοιπόν, εξετάζοντας όλες τις επίμαχες «φάσεις» που αφορούν υποθέσεις με τεράστιο κοινωνικό και ειδησεογραφικό ενδιαφέρον. Αφουγκράζονται το κοινό περί δικαίου αίσθημα και παρεμβαίνουν, περίπου ως σούπερ ηρωίδες που μάχονται για την εφαρμογή του Νόμου. Βέβαια, η εφαρμογή του Νόμου συχνά αντίκειται στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά αυτή είναι μια συζήτηση που χρειάζεται ώρες και καφέ.

Ο Απόστολος Λύτρας είναι δικηγόρος του ποινικού δικαίου – αυτό πια διαβάζεται με δύο τρόπους. Ο άγριος ξυλοδαρμός της συζύγου του απασχολεί εδώ και τρεις ημέρες το ειδησεογραφικό ακροατήριο. Οδηγήθηκε, προδικαστικά, ενώπιον της Δικαιοσύνης και αφέθηκε ελεύθερος αφού διαβεβαίωσε ότι δεν θα το κάνει ξανά και θα αναζητήσει ψυχιατρική συνδρομή. Δεν ετέθη, δηλαδή, υπό προσωρινή κράτηση.

Ρώτησα έναν σοβαρό δικηγόρο για το σκεπτικό και μου εξήγησε ότι είτε πήγαινε στον Κορυδαλλό είτε στο σπίτι του, η απόφαση θα είχε βάση. Μπορούσε, δηλαδή, να πάει στη φυλακή αν ανακριτής και εισαγγελέας έκριναν ότι ένας τόσο βίαιος άνθρωπος είναι πιθανό να βιαιοπραγήσει εκ νέου. Από την άλλη, πρόκειται για πρόσωπο γνωστό, εξίσου γνωστής διαμονής, που δεν κρίνεται ύποπτος φυγής, ενώ του απαγορεύτηκε να προσεγγίσει τη σύζυγο του. Βέβαια, στη σύζυγο παραχωρήθηκε αστυνομική προστασία και panic button, γεγονότα που καταδεικνύουν ότι υπάρχει το ενδεχόμενο ανεπιθύμητης επίσκεψης.

Τέλος πάντων, επί τούτου δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύουμε εγώ και εσείς. Σημασία έχει τι έκριναν οι έχοντες τη θεσμική ευθύνη να κρίνουν και να αποφασίζουν. Αλλωστε η απονομή Δικαιοσύνης στηρίζεται στην εξέταση και στον υπολογισμό των ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν κάθε περίπτωση. Αλλιώς θα αναθέταμε τη δουλειά σε έναν υπολογιστή, χωρίς καν τη συνδρομή Τεχνητής Νοημοσύνης. (Αν τώρα υπάρχει κάποιος που πληρώνει ένα σεντ για τη γνώμη μου, θα έλεγα ότι οι άνθρωποι που βιαιοπραγούν πρέπει να περιορίζονται.)

Και ερχόμαστε πάλι στον Αρειο Πάγο, που άνοιξε μέτωπο με την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Τι έκανε ο Αρειος Πάγος; Ασκησε πειθαρχική δίωξη εναντίον των δικαστικών λειτουργών που άφησαν ελεύθερο τον Λύτρα. Είχαν λάβει, στον Αρειο Πάγο, γνώση της δικογραφίας; Οχι. Είχαν την ενημέρωση που λάβαμε όλοι εμείς, από τα μέσα ενημέρωσης. Οι μόνοι που είχαν πλήρη γνώση της δικογραφίας ήταν η ανακρίτρια και ο εισαγγελέας. Ο Αρειος Πάγος διαφώνησε με την απόφασή τους. Επισύρει αυτό την άσκηση πειθαρχικού ελέγχου; Και πάλι όχι.

Οπως επισημαίνει η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων: «Η ανακρίτρια και ο εισαγγελέας που χειρίστηκαν τη δικογραφία σε βάρος κατηγορουμένου δικηγόρου για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης στο πλαίσιο κύριας ανάκρισης είναι οι μόνοι που έχουν πρόσβαση και γνωρίζουν το αποδεικτικό υλικό και οι μόνοι που μπορούν να κρίνουν τα κατάλληλα μέτρα δικονομικού καταναγκασμού σε βάρος του κατηγορουμένου. Η κρίση των δικαστικών λειτουργών είτε είναι ορθή, είτε λανθασμένη, υπόκειται μόνο στους κανόνες του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και όχι σε πειθαρχικό έλεγχο».

Και στη συνέχεια η Ενωση αφήνει κάποιους σαφείς υπαινιγμούς για επικοινωνιακή αντιμετώπιση την απονομής Δικαιοσύνης με κατεύθυνση προς την αυστηροποίηση των ποινών. Αληθές. Εσχάτως ο Αρειος Πάγος παρεμβαίνει όπου νομίζει ότι η παραβατικότητα δεν τιμωρήθηκε στον βαθμό που της αρμόζει ή, πιο σωστά, δεν αντιμετωπίστηκε με τρόπο που εκφράζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Ας μην μπούμε σε μια συζήτηση για το αν η Δικαιοσύνη δύναται να κάνει δημόσιες σχέσεις και να αποφασίζει κατά πώς ορίζει το δελτίο κοινωνικών ανέμων. Και ας δεχθούμε ότι, πράγματι, η ηγεσία του Αρείου Πάγου ενεργεί, ως οφείλει, εν ονόματι του ελληνικού λαού, που επιθυμεί αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή των νόμων. Είναι όμως να απορείς. Δεν εντόπισαν ούτε μία περίπτωση κατά την οποία κάποιος κατηγορούμενος αδικήθηκε από τη Δικαιοσύνη; Δεν άκουσαν για καμία άδικη προφυλάκιση ή για κάποια εξοντωτική ποινή που δεν αντιστοιχούσε στη βαρύτητα του αδικήματος; Γιατί δεν ασκήθηκε ένας πειθαρχικός έλεγχος εναντίον δικαστικού που έστειλε αδίκως, έστω και με προσωρινή κράτηση, έναν πολίτη πίσω από τα κάγκελα;

Βέβαια, το πόπολο στα social media επιχαίρει. Λέει ότι οι νόμοι εφαρμόζονται αυστηρά και οι πονηροί δεν γλιτώνουν. Δεν αντιλαμβάνεται, όμως, ότι αυτή η στάση από την ηγεσία του Αρείου Πάγου δίνει σήμα στους δικαστές ανά τη χώρα. «Κλείστε τους στη φυλακή για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο, μη σας έρθει κανένας πειθαρχικός έλεγχος κατακέφαλα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News