Η πρώτη ματιά στα αποτελέσματα πάει στην αποχή. Και αν μείνεις εκεί, τότε δεν ψάχνεις νικητές. Είναι όλοι ηττημένοι. Αλλά ακόμα και με αυτά τα λίγα, τα λειψά, πρέπει πάντα να ανεβάσεις κάποιους στο βάθρο.

Αφήνεις τη Νέα Δημοκρατία στην άκρη. Δεν ανήκει στους νικητές. Μπορεί να μας λένε ότι κατέγραψαν την ιστορικά μεγαλύτερη διαφορά από τον δεύτερο, αλλά αυτό το ξέραμε πριν καν στηθούν οι κάλπες. Αλλωστε η επίδοση του κόμματος βρίσκεται σχεδόν πέντε μονάδες κάτω από τον πήχη που έθεσε ο Πρωθυπουργός. Συνεπώς δεν ανοίγουν σαμπάνιες. Το πολύ μπίρα.

Ο Κασσελάκης; Μα, δεν είναι αυτός που τον είχαμε για νυχτερινή πτήση με προορισμό το Μαϊάμι; Αυτός δεν το πήρε όλο επάνω του, επιτρέποντας στα υπόλοιπα στελέχη να κρυφτούν στις φωλιές τους και να περιμένουν; Είδαμε ξαφνικά την Ολγα Γεροβασίλη και τη Ρένα Δούρου και μας έφυγε αναστεναγμός ανακούφισης. Μια χαρά στην υγεία τους είναι και οι δύο, για άλλο λόγο μας είχαν λείψει. Εδώ λοιπόν μιλάμε για το ποσοστό του Κασσελάκη, όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα καινούργιο κόμμα που χρησιμοποιεί σύμβολα, όνομα και γραφεία ενός παλαιού. Ο Κασσελάκης, λοιπόν, ζυγίστηκε, μετρήθηκε και κέρδισε την παραμονή του στο παιχνίδι. Είναι ο πρώτος στο χωριό της Κεντροαριστεράς. Βέβαια ο χώρος της Κεντροαριστεράς παραμένει καχεκτικός εκλογικά, αλλά και ως προοπτική. Πιστεύει κανείς ότι ο Κασσελάκης μπορεί να οδηγήσει τον χώρο σε νίκη; Δυστυχώς η Κεντροαριστερά δεν είναι Φάρλι.

Ο Ανδρουλάκης; Θα έχει πρόβλημα. Και τώρα που ο Κασσελάκης θα απευθύνει το κάλεσμα του, θα απαντήσει από μειονεκτική θέση. Αλλωστε δεν αποκλείεται κάποιοι από το ΠΑΣΟΚ να κλείνουν από τώρα την αίθουσα στο Ζάππειο…

Να πάμε λίγο πιο κάτω; Προσπερνάμε το ΚΚΕ που ούτως ή άλλως είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση θρησκευτικού χαρακτήρα. Τα κόμματα που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας συγκεντρώνουν ποσοστό κοντά στο 20%. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό; Δεν είναι μόνο ο λογαριασμός από τον γάμο ομοφύλων, αλλά μία ευρύτερη στροφή της κοινωνίας, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει σε αυτό. Θα το δούμε στον ανασχηματισμό, πιθανότατα θα το δούμε και σε πολιτικές συμβολικού χαρακτήρα, απευθυνόμενες σε αυτούς τους ψηφοφόρους. Και βέβαια αυτό το ποσοστό μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι θα συνέβαινε αν υπήρχε μία χαρισματική προσωπικότητα σε αυτόν τον χώρο που θα μπορούσε να ενώσει όλα τα κομμάτια. Ο Βελόπουλος πάντως, όσο και αν κομπάζει, δεν μπορεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News