Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της «χρυσής εποχής» του τένις, στην οποία κυριάρχησαν ολοκληρωτικά, ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Ράφα Ναδάλ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, άρχισε πριν από (σχεδόν) δυο χρόνια: τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν ο Ελβετός έδωσε την τελευταία παράσταση της μυθικής του καριέρας στο «Λέιβερ Καπ», στο Λονδίνο. Καθώς η Ελι Γκούλντινγκ τραγουδούσε προς τιμήν του, ο Ναδάλ του έπιασε το χέρι και, μαζί, ξέσπασαν σε κλάμματα.

Ο Ισπανός δεν έκλαψε μόνο για τον μεγάλο του αντίπαλο – και φίλο. Ενιωθε πως και ο δικός του χρόνος στα κορτ τελειώνει. Το τρόπαιο που κατέκτησε στο Ρολάν Γκαρός εκείνης της χρονιάς, ήταν ο τελευταίος του θρίαμβος σε γκραν-σλαμ τουρνουά μέχρι σήμερα. Ισως, και για πάντα. Οι αλλεπάλληλοι σοβαροί τραυματισμοί του και οι συχνές απουσίες του από τους αγώνες υπήρξαν τα επόμενα «επεισόδια» αυτής της μακράς μεταβατικής περιόδου που βιώνει το τένις. Και στο εφετινό Ρολάν Γκαρός, που ολοκληρώνεται την Κυριακή, το μέλλον του σπορ έγινε παρόν.

Ο ταλαιπωρημένος Ναδάλ αποκλείστηκε στον πρώτο, κιόλας, γύρο από τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ. Ο Τζόκοβιτς αναγκάστηκε να αποσύρει τη συμμετοχή του στους προημιτελικούς λόγω προβλήματος στο γόνατο, για το οποίο υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Θα επιστρέψει σε μερικές εβδομάδες για να διεκδικήσει το «χρυσό» στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως στα 37 του βλέπει πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά την άμμο στην κλεψύδρα του να αδειάζει. Ακόμη και πριν τραυματιστεί, δεν ήταν στα καλύτερά του: απέτυχε να φτάσει στον τελικό σε πέντε διαδοχικά τουρνουά.

Δυο από τους τρεις «Big-3», που μοιράστηκαν 66 από τα 83 major τρόπαια της τελευταίας εικοσαετίας, βγήκαν νοκ-άουτ από νωρίς. Και ο τρίτος, ο Φέντερερ, είχε ταξιδέψει στο Παρίσι για να εγκαινιάσει ένα κορτ που πήρε το όνομά του σε προάστιο της γαλλικής πρωτεύουσας. Ετσι, για πρώτη φορά μετά το 2004 οι ημιτελικοί του Ρολάν Γκαρός διεξάγονται χωρίς τη συμμετοχή κάποιου από τους τρεις κορυφαίους τενίστες του 21ου αιώνα. Και για πρώτη φορά μετά το 2003, που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Φέντερερ, δυο Γκραν-Σλαμ στη σειρά δεν διεκδικήθηκαν από κάποιον από τους «Big-3». Τα δυο θα γίνουν τρία, καθώς στο Γουίμπλεντον δεν θα αγωνιστούν, ούτε ο Τζόκοβιτς, ούτε ο Ναδάλ. Ούτε ο Φέντερερ, φυσικά.

Στον έναν από τους σημερινούς (Παρασκευή) ημιτελικούς θα αναμετρηθούν, ο Κάσπερ Ρουντ με τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ. Στον άλλον, ο Γιάνικ Σίνερ με τον Κάρλος Αλκαράθ. Ο 22χρονος Ιταλός και ο 21χρονος Ισπανός θεωρούνται από τους «ειδικούς» ως οι πιθανότεροι πρωταγωνιστές της νέας εποχής που χαράζει στο τένις. Είναι και οι νεαρότεροι παίκτες που εμφανίζονται σε ημιτελικό ενός major τουρνουά μετά το 2008, όταν ο 21χρονος (τότε) Αντι Μάρεϊ απέκλεισε τον 22χρονο (τότε) Ράφα Ναδάλ στο Αμερικανικό Οπεν.

Ο Αλκαράθ έχει, ήδη, δυο γκραν-σλαμ τρόπαια στη συλλογή του. Πάτησε την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης όταν ακόμη ήταν 19 ετών – κανείς άλλος δεν το κατόρθωσε σε τόσο νεαρή ηλικία. Ο Σίνερ, ο πρώτος Ιταλός που κατέκτησε τουρνουά του Γκραν Σλαμ (το εφετινό Αυστραλιανό Οπεν) εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, τη Δευτέρα θα ανέβει στο Νο 1 του ranking, όποιος κι αν στεφθεί πρωταθλητής την Κυριακή στο Παρίσι. Πέρα από τον Σίνερ και τον Αλκαράθ, μόνο ο Μάρεϊ και ο Μεντβέντεφ έχουν βρεθεί εκεί όλα αυτά τα χρόνια που κυριαρχούσαν οι «Big-3», οι οποίοι μοιράστηκαν την κορυφή για πάνω από 900 εβδομάδες.

Η στατιστική μαρτυρά το σπάνιο ταλέντο τους. Οι δυο νεαροί έχουν κατακτήσει δυο από τα τρία πιο πρόσφατα Γκραν-Σλαμ. Και έχουν νικήσει τον Τζόκοβιτς στους δυο τελευταίους major τελικούς: ο Σίνερ στη Νέα Υόρκη και ο Αλκαράθ στο Γουίμπλεντον. Οπως τόνισε στους Times ο Ματς Βίλαντερ, παλιά δόξα του αθλήματος και σχολιαστής του Eurosport, «το τένις δεν χρειάζεται μόνο παίκτες – αστέρες. Εχει ανάγκη και από συναρπαστικές αντιπαλότητες. Αυτές είναι, που το κρατούν ζωντανό». Ο Σίνερ και ο Αλκαράθ (φαίνεται πως) πληρούν και αυτό το κριτήριο. Στις οκτώ αναμετρήσεις τους πριν από τη σημερινή, κέρδισαν τέσσερις ο ένας και τέσσερις ο άλλος. Ιδίως η μάχη τους στον προημιτελικό του Αμερικανικού Οπεν το 2022, έχει μείνει αξέχαστη.

Ο Φέντερερ, ο Ναδάλ και ο Τζόκοβιτς δεν θα περάσουν στην Ιστορία, απλώς, ως κυρίαρχοι των κορτ για μια εικοσαετία. Με το ταλέντο και την αντιπαλότητά τους κατάφεραν να επανεφεύρουν το τένις, να αυξήσουν τη δημοφιλία του, να γεμίσουν τα γήπεδα και να απογειώσουν την τηλεθέαση των αγώνων του. Με την προσωπικότητά τους έγιναν παγκόσμια είδωλα και πέρα από τα όρια του αθλήματος. Αν βιαζόμαστε να βρούμε τους «διαδόχους» τους, είναι επειδή ξέρουμε πόσο πολύ θα μας λείψουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News