Ευτυχώς που κοντεύει η μέρα που θα πάμε στις κάλπες, γιατί διαφορετικά μας βλέπω όλους να πέφτουμε στα ψυχοφάρμακα ή να ψάχνουμε καλοκαιριάτικα για ψυχαναλυτή. Οι σαχλαμάρες που εκτοξεύονται από στόματα πολιτικών αρχηγών αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, τα λεφτόδεντρα αρχίζουν και μετατρέπονται σε ζούγκλα Αμαζονίου.

Ο Κασσελάκης έχει ήδη υποσχεθεί παροχές 45 δισ. ευρώ υποστηρίζοντας ότι θα τα πάρει από τα κέρδη των τραπεζών, των διυλιστηρίων και των εταιρειών ενέργειας. Η χρηματιστηριακή αξία όλων μαζί των ελληνικών τραπεζών, των διυλιστηρίων και των εταιρειών ενέργειας δεν ξεπερνά αθροιστικά τα 10 δισ., αλλά αυτός θα πάρει 4,5 φορές παραπάνω αυτό το ποσό μόνο από τα κέρδη τους. Τύφλα να έχει ο Ιησούς με τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων.

Ο Ανδρουλάκης, κατά τεκμήριο σοβαρότερος από τον Κασσελάκη, εξήγγειλε το χτίσιμο 150.000 διαμερισμάτων που θα δοθούν ως «κοινωνική κατοικία» σε νέα ζευγάρια, ρίχνοντας έτσι το επίπεδο των ενοικίων, που πράγματι είναι αφόρητο. Καλή και ευγενική πρόταση, πλην αρκούν δύο πολλαπλασιασμοί για να αντιληφθούμε το απραγματοποίητο του πράγματος. Αν υποθέσουμε ότι τα νεόδμητα αυτά διαμερίσματα θα είναι κατά μέσο όρο 70 τετραγωνικά έκαστο, τότε ο Ανδρουλάκης θα χτίσει 10,5 εκατομμύρια τ.μ. κατοικιών.

Με τους συντηρητικότερους υπολογισμούς, κάθε τετραγωνικό μέτρο νεόδμητου σπιτιού κοστίζει 1.000 ευρώ (και λίγα λέω), οπότε έχουμε αμέσως-αμέσως 10,5 δισ. ευρώ από το δημόσιο ταμείο. Το τερατώδες αυτό ποσό είναι μόνο για κτίσιμο, όχι για την απόκτηση γης. Πόσο να βάλουμε άραγε για να αποκτηθούν οικόπεδα στις παρυφές των πόλεων (δεν θα τα κτίσει πάνω στα βουνά τα διαμερίσματα, υποθέτω), όπου τα οικόπεδα είναι πανάκριβα; Να το αφήσουμε το συνολικό κόστος στα 12 δισ., για να μην το πολυταλαιπωρούμε; Σιγά το ποσό. Τρεις με τέσσερις ΕΝΦΙΑ (τον οποίον όλοι θα καταργήσουν).

Και να ακούγαμε μόνο για εύκολα λεφτά, καημός δεν θα ‘ταν. Εδώ ακούμε τρελά πράγματα που εκτοξεύονται από (πολιτικά)  μικρούς και μεγάλους, δίχως να μας λυπούνται διόλου. Να, προ ημερών έβλεπα την κυρία Λατινοπούλου στη Ζήνα, η οποία, πλήρης ειλικρινούς συγκίνησης, διηγούνταν τη συνάντησή της στο  σουπερμάρκετ με μια άγνωστη γιαγιά. Η οποία πρώτα την πήγε πίσω από ένα ράφι (διότι φοβόταν να τη δουν να μιλάει μαζί της) και ύστερα την έβαλε, λέει, να ορκιστεί πως όταν αυτή πεθάνει, η Λατινοπούλου δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τα εγγόνια της, καθώς είναι η μόνη που μπορεί να τους δώσει ελπίδα επιβίωσης σε τούτη τη χώρα.

Μα την Παναγία έτσι έλεγε και από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα συγκίνησης. Φανταστείτε τον τρόμο που θα βιώσουν τα εγγονάκια όταν, μετά τον θάνατο της γιαγιάς τους, μάθουν ότι κληροδοτήθηκαν στη σκέπη της Λατινοπούλου. Αμ το άλλο; Πώς το κάνουν και μπορούν να κλαίνε όποτε πιστεύουν ότι τους χρειάζεται; (Είδα και τον Αυτιά βουρκωμένο σε μια άλλη εκπομπή, στην οποία διηγούνταν μια περιπέτεια υγείας που είχε περάσει.)

Ελεος πια, ας έρθει η 9^η Ιουνίου να ξεμπλέξουμε με αυτές τις ανοησίες. Μας προσβάλλουν. Οχι μόνο ως νοήμονες ανθρώπους, αλλά κυρίως αισθητικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News