Το πανδοχείο Ρόσλι στο μικρό αλπικό χωριό Ούντερμπαχ της Ελβετίας είναι ένας γραφικός ξενώνας με εκπληκτική θέα στα χιονισμένα βουνά και σε έναν καταρράκτη – και ιστορία ενός αιώνα. Η θέα που προσφέρει η πίσω μεριά του ξενοδοχείου που χτίστηκε το 1903, όμως, τράβηξε την προσοχή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Περίπου 100 μέτρα από το πίσω μέρος του ρουστίκ πανδοχείου βρίσκεται ένας αεροδιάδρομος που θα αποτελέσει βάση των F-35, των πιο προηγμένων μαχητικών τζετ στον κόσμο. Εχοντας ελάχιστη περίφραξη, ο διάδρομος είναι εν μέρει προσβάσιμος, με κάποιους κτηνοτρόφους της περιοχής να τον διασχίζουν συχνά με τις αγελάδες τους.

Το ξενοδοχείο, αγοράστηκε το 2018 από ένα ζεύγος Κινέζων. Ο Τζιν Γουάνγκ και η σύζυγός του, Λιν Τζινγκ, έκλεισαν το εστιατόριο του πανδοχείου, προς απογοήτευση των ηλικιωμένων γειτόνων τους. Η Λιν μιλούσε μόνο μανδαρινικά και επικοινωνούσε με χειρονομίες, αλλά ο Τζιν χρησιμοποιούσε αξιοπρεπή γερμανικά, γεγονός που έκανε τους κατοίκους του μικρού χωριού των Αλπεων να τον συμπαθήσουν.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal, ένα πρωινό του περσινού καλοκαιριού η ελβετική ομοσπονδιακή αστυνομία έκανε έφοδο στο Ρόσλι, παίρνοντας το ζεύγος Γουάνγκ και τον 27χρονο γιο τους Νταγουέι για ανάκριση. Κάποιος άφησε ένα σημείωμα στην πόρτα που έγραφε: «Το ξενοδοχείο είναι κλειστό».

Για μήνες, αξιωματούχοι της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ και της Βρετανίας ισχυρίζονταν ότι το γραφικό πανδοχείο ήταν κέντρο των κινεζικών μυστικών υπηρεσιών – ένα ιδανικό απομακρυσμένο φυλάκιο στο μέτωπο του κλιμακούμενου πολέμου κατασκοπείας μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.

Σύμφωνα με τους αμερικανούς αξιωματούχους, οι υπηρεσίες πληροφοριών του κινέζου προέδρου Σι κατέβαλαν τεράστια προσπάθεια για να αποκτήσουν πληροφορίες σχετικά με το υπερηχητικό αεροσκάφος, το οποίο κατασκευάστηκε για να διεισδύει στον εχθρικό εναέριο χώρο απαρατήρητo.

Οι Γουάνγκ, που πλέον βρίσκονται στην Κίνα, αρνούνται κατηγορηματικά ότι το καταφύγιό τους εξυπηρετούσε οποιονδήποτε άλλον πέρα από τους επισκέπτες του μικρού χωριού των 478 κατοίκων, προσφέροντας μονοπάτια πεζοπορίας και βόλτες με ένα κοντινό τελεφερίκ.

Η ιστορικά ουδέτερη Ελβετία, στην προσπάθειά της να κατευνάσει τις δύο υπερδυνάμεις, χρειάστηκε περισσότερο από ένα χρόνο για να σταθμίσει τους αμερικανικούς ισχυρισμούς εναντίον του ξενοδοχείου. Στο τέλος οι Αμερικανοί έθεσαν ως όρο για την παρουσία των F-35 την ασφάλεια της περιοχής – και ανάγκασαν τους Ελβετούς να απελάσουν τους Γουάνγκ.

Η αλήθεια σχετικά με το αν οι Γουάνγκ ήταν μικροεπιχειρηματίες εστίασης, ή το μυστικό όπλο στη δεκαετή προσπάθεια του Πεκίνου να συλλέξει πληροφορίες σχετικά με ένα από τα πιο αυστηρά προστατευμένα στρατιωτικά μυστικά των ΗΠΑ, μπορεί να μην γίνει ποτέ γνωστή. Το τελικό ερώτημα εστιάζεται στο εάν το ενδιαφέρον των Γουάνγκ αφορούσε τη μπροστινή, ή την πίσω θέα του πανδοχείου.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο παγκόσμιος ανταγωνισμός μεταξύ Πεκίνου και Ουάσινγκτον για τα στρατιωτικά μυστικά διαχέεται πλέον σε αναπάντεχα, μακρινά μέρη του πλανήτη. Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι η χώρα έπεσε θύμα προπαγάνδας και ότι πάντα αντιτίθεται σθεναρά στην κατασκοπεία, προσθέτοντας ότι οι «εμπλεκόμενοι φορείς» πρέπει να σταματήσουν τις αβάσιμες συκοφαντίες τους εναντίον της Κίνας.

Ενας εκπρόσωπος της κινεζικής πρεσβείας στην Ουάσινγκτον, παρότι μη εξοικειωμένος με τους ισχυρισμούς γύρω από την ελβετική υπόθεση, θεωρεί ότι είναι μέρος ενός συνηθισμένου σχεδίου που ακολουθεί η αμερικανική πλευρά. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παρουσιάσει συχνά “κινεζικές κατασκοπευτικές δραστηριότητες” προκειμένου να δυσφημήσουν την Κίνα», έγραψε σε ένα email προς την Wall Street Journal.

Για μήνες μετά την επιδρομή στο πανδοχείο του Ούντερμπαχ, οι κάτοικοι του χωριού δυσκολεύονταν να καταλάβουν αν οι μηχανισμοί αντικατασκοπείας των ΗΠΑ είχαν δίκιο να εστιάζουν στους ήσυχους ξενοδόχους γείτονές τους. Παράλληλα αναρωτιόνταν γιατί από όλα τα παλιά ιστορικά ξενοδοχεία στην Ελβετία, ένας κινέζος αγοραστής επέλεξε ένα καταφύγιο που βρίσκεται κοντά σε στρατιωτικό αεροδιάδρομο.

Τα πρώτα F-35 δεν επρόκειτο να καταφτάσουν εκεί μέχρι το 2028, αν και κάποια είχαν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο μόνο μία ή δύο φορές. Είναι, άραγε, τόσο εκτεταμένη η εκστρατεία της Κίνας για την αποκωδικοποίηση του συγκεκριμένου σούπερ τζετ που θα έστελνε μια συνηθισμένη οικογένεια να αγοράσει ένα ξενοδοχείο σχεδόν 10 χρόνια πριν από την άφιξή του;

Πολλοί, αν και όχι όλοι, βλέπουν την εξαφάνιση των Γουάνγκ περισσότερο ως μια ιστορία αμερικανικής υπερβολής, παρά ως απόπειρα κινεζικής κατασκοπείας. «Εάν εμπλέκονταν οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες, αυτή η αγορά ακινήτου θα ήταν πιθανώς μια πολύ αδέξια μέθοδος απόκτησης πληροφοριών κατασκοπείας», ισχυρίζεται μιλώντας στην WSJ ο Κάσπαρ Κέλερ, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του πανδοχείου.

Από την Κίνα, ο γιος των Γουάνγκ, Νταγουέι, λέει στην ελβετική εφημερίδα Tages-Anzeiger ότι το μόνο πρόβλημα του ξενοδοχείου έχει να κάνει με την άδειά του, ισχυριζόμενος ότι η οικογένεια θα επιστρέψει στο Ούντερμπαχ. Απόφοιτος της Ακαδημίας Νέων Ταλέντων του Πεκίνου, με δίδακτρα που ξεπερνούν τα 33.000 ευρώ το χρόνο, ο Νταγουέι αργότερα σπούδασε στην Ελβετική Σχολή Διοίκησης Ξενοδοχείων, στο Μοντρέ της Ελβετίας.

Ενας πρώην συμμαθητής του τον θυμάται να οδηγεί συχνά ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο τα Σαββατοκύριακα με άλλους κινέζους φοιτητές για ταξιδάκια στην Ιταλία. Οι γονείς του, αφού πλήρωσαν σχεδόν 920.000 ευρώ για το ξενοδοχείο, παραπονούνταν για το κόστος της εργασίας στην Ελβετία, την τιμή της επισκευής της καφετιέρας τους και το κρύο – από το οποίο ξέφευγαν, περνώντας αρκετό χρόνο στο σπίτι τους στην Κίνα.

Αντί σχολιασμού, οι Ελβετικές Ομοσπονδιακές Υπηρεσίες Πληροφοριών έστειλαν στην WSJ μια ενότητα από την ετήσια έκθεσή τους με τίτλο «Ασφάλεια της Ελβετίας». Στο σχετικό εδάφιο ισχυρίζονται ότι η Κίνα χρησιμοποιεί περισσότερους «άμαχους ενσωματωμένους στην κοινωνία» κατασκόπους από τη Ρωσία. «Εργάζονται συνήθως υιοθετώντας τα προφίλ επιστημόνων, δημοσιογράφων, ή επιχειρηματιών», αναφέρει η έκθεση.

Η διεύθυνση που παρείχαν οι Γουάνγκ στην ελβετική αστυνομία πριν επαναπατριστούν, είναι στην περιοχή Dragon Villas, μια περιφραγμένη κοινότητα αμερικανικού τύπου κτιστών προαστιακών σπιτιών στην πιο βορεινή συνοικία του Πεκίνου, όπου ζουν νεοφανείς εκατομμυριούχοι από τα χρόνια της οικονομικής ακμής της Κίνας.

Μετά τη φυγή τους από την Ελβετία, τα ίχνη των Γουάνγκ έχουν χαθεί από προσώπου γης. Τα τραπέζια στο πανδοχείο Ρόσλι παραμένουν στρωμένα για το πρωινό, ενώ ένας ηλικιωμένος γείτονας κρατά τη θέρμανση ανοιχτή για να μην παγώσουν οι σωλήνες. Οι μόνοι επισκέπτες τους τελευταίους μήνες ήταν ένας παραδοσιακός χορευτικός θίασος, που έδωσε παραστάσεις κατά τη διάρκεια ενός τοπικού φεστιβάλ.

Λίγους μήνες μετά την αποχώρηση των Γουάνγκ κυκλοφόρησε μια διαδικτυακή αγγελία που περιελάμβανε το ξενοδοχείο προς πώληση για 1,8 εκατομμύρια δολάρια (1,66 εκατ. ευρώ). Τον περασμένο Ιανουάριο, η Επιτροπή Αεροδρομίου του Ούντερμπαχ ειδοποιήθηκε ότι είχε προκύψει αγοραστής του Ρόσλι – ο ελβετικός στρατός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News