Την περασμένη Παρασκευή πήγα στα εγκαίνια μιας νέας επιχείρησης. Νέα όχι μόνο ως επιχείρηση, αλλά και ως ιδέα, αφού ήταν ένα κέντρο αναρρίχησης μέσα στην Αθήνα. Ενας τοίχος 18 μέτρων διπλής όψης, με μικρότερο σκεπασμένο χώρο ύψους έξι μέτρων, με κυλικείο, μπουτίκ, αποδυτήρια και όλα τα σχετικά που δικαιολογούν μια επένδυση του 1,5 εκατ. Κοντά στο Νομισματοκοπείο, μια περιοχή όπου, για συγκεκριμένους λόγους, δύσκολα κάποιος επενδύει.
Τέσσερις νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να το φτιάξουν και αξίζουν συγχαρητήρια για την επιχειρηματική τους τόλμη, αλλά και γιατί η αναρρίχηση από το 2020 είναι άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ιδιαίτερα δημοφιλές, αφού αγώνες αναρρίχησης προβάλλονται συχνά στο Eurosport.
Η αναρρίχηση δεν είναι άθλημα που γίνεται μόνο σε πρωταθληματικό επίπεδο. Μπορεί να γίνει περιστασιακά και σε επίπεδο αρχαρίου. Ομολογώ ότι δεν είχα ιδέα, αλλά η Κάλυμνος είναι από τους δημοφιλέστερους αναρριχητικούς προορισμούς, με 90 αναρριχητικά πεδία και 3.900 διαδρομές. Ο αναρριχητής δεν χρειάζεται να μεταφέρει ογκώδες υλικό – κάτι που θα έκανε το αεροπορικό ταξίδι δύσκολο. Επίσης, είναι από τη φύση του μοναχικό άθλημα, οπότε δεν χρειάζεται να οργανωθεί κάποια ομάδα. Ιδανικό, λοιπόν, άθλημα για κάποιον που ζητάει νέες εμπειρίες.
Από την άλλη, η αναρρίχηση απαιτεί σωματικές ικανότητες που αρκετοί δεν έχουν ή άλλοι απώλεσαν λόγω ηλικίας. Για αυτούς υπάρχει το rafting. Το τρέξιμο. Το περπάτημα. Το τένις. Το γκολφ. Κάτι, τέλος πάντων, που μπορεί να τους σηκώσει από τον καναπέ τους για να βγουν έξω. Και εδώ εμφανίζεται στο προσκήνιο το κράτος.
Τον Φεβρουάριο που πέρασε, το υφυπουργείο Αθλητισμού ανακοίνωσε την παροχή ενός voucher 300 ευρώ για μαθητές της Α’ Γυμνασίου, ώστε να γράφονται σε αθλητικούς συλλόγους. Μια κίνηση στη σωστή κατεύθυνση. Την ιδέα του αθλητικού voucher είχαμε συζητήσει στο παρελθόν, όταν υφυπουργός ήταν ο Λευτέρης Αυγενάκης, με τον Γιώργο Μαυρωτά να είναι και τότε και τώρα γενικός γραμματέας του υφυπουργείου. Σε μια διαφορετική όμως λογική. To voucher να μην αφορά μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, αλλά όλες τις ηλικίες. Και να μην είναι απαραίτητο να εξαργυρωθεί στους αθλητικούς συλλόγους, αλλά ακόμα και στα γυμναστήρια. Τέλος πάντων, αν εφαρμοστεί στο τρίτο τρίμηνο του 2024, όπως έχει αναγγελθεί, θα είναι μέτρο στη σωστή κατεύθυνση. Κάτι ανάλογο, όπως γνωρίζω από τον Χάρη Δούκα, πιθανόν να γίνει από τον Δήμο Αθηναίων.
Πριν, επιτέλους, προχωρήσουν κάποια μέτρα για τον μαζικό αθλητισμό, μερικές ευχές και κατάρες.
Πρώτον και κύριο, μακριά από τη δημιουργία αθλητικών χώρων που θα διαχειρίζεται το κράτος. Τα έργα θα καθυστερήσουν, θα έχουν κακοτεχνίες και αμέσως μετά οι εργαζόμενοι θα συνδικαλιστούν και θα κατεβούν σε απεργία.
Δεύτερον, όχι σε εισοδηματικά κριτήρια. Στην ανακοίνωση του υφυπουργείου αναφέρεται ότι τα 300 ευρώ από τους 100.000 θα δικαιούνται 35.000 μαθητές βάση εισοδηματικών κριτηρίων. Μπορεί η πρόθεση να είναι σωστή, αλλά το μήνυμα «για τους φτωχούς» είναι λάθος. Το first come first served είναι σωστότερο και η πιθανότητα οι μαθητές του κολλεγίου και του Μωραΐτη να τρέξουν για να πάρουν τα κουπόνια είναι μικρή.
Τρίτον, όχι σε ηλικιακά κριτήρια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης κάνουν αθλητισμό και ξέρουν πόσο σημαντικός είναι για το σώμα και το μυαλό. Το να προτρέψουν τον κόσμο να κάνει κάτι το ανάλογο είναι επένδυση στην υγεία με πολλαπλές απολαβές – και είχα διαβάσει μια γερμανική μελέτη για το θέμα.
Τέταρτον και κυριότερο, η κυβέρνηση και το υφυπουργείο Αθλητισμού πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται out of the box. Δηλαδή μέχρι πόσο; Μέχρι να κάνουμε αναρρίχηση στο Νομισματοκοπείο; Απίθανο ακούγεται. Αλλά πού ξέρεις, μπορεί και να γίνεται.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News