Στις 16 Ιανουαρίου ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε την αποστολή 40 επιπλέον πυραύλων κρουζ μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία. Αργότερα εκείνη την ημέρα η Ρωσία βομβάρδισε το Χάρκοβο, στη βορειοανατολική Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι εκεί είχαν την έδρα τους γάλλοι μισθοφόροι. Μάλιστα, η Μόσχα παρείχε και μια λίστα με ονόματα, τα οποία όμως, σύμφωνα με τον γαλλικό στρατό, είναι πλαστά.

Λίγο αργότερα οι Γάλλοι αποκάλυψαν 193 ιστοτόπους που δημιουργήθηκαν για να υπονομεύσουν τη δημόσια υποστήριξη προς την Ουκρανία στη Γαλλία (καθώς επίσης στη Γερμανία και στην Πολωνία), ενώ υπεύθυνη για τη διαχείρισή τους ήταν μια ρωσική εταιρεία στην Κριμαία. Στη συνέχεια, ο γάλλος υπουργός Αμυνας Σεμπαστιάν Λεκόρνου είπε ότι οι ρώσοι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας είχαν απειλήσει με κατάρριψη γαλλικό αεροσκάφος που περιπολούσε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.

Τα παραπάνω γεγονότα θυμίζει ο Economist, εξετάζοντας πώς η Ρωσία έβαλε στο στόχαστρό της τη Γαλλία και ριζοσπαστικοποίησε τον Εμανουέλ Μακρόν, καθιστώντας τον τελικά «γεράκι» εναντίον της. Κάνοντας λόγο για «εντατική ρωσική εκστρατεία» στη Γαλλία με στόχο τη διαίρεση της κοινής γνώμης, τη δυσφήμιση της χώρας και την άσκηση πίεσης στις ένοπλες δυνάμεις της, το βρετανικό έντυπο αναφέρει ενδεικτικά ότι τα αστέρια του Δαβίδ που εμφανίστηκαν στο Παρίσι τον περασμένο Οκτώβριο, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, σύμφωνα με τους Γάλλους ήταν δουλειά των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών με ξεκάθαρο στόχο την πρόκληση διαθρησκευτικών εντάσεων.

Τον προηγούμενο μήνα, κυβερνοεπιθέσεις έθεσαν εκτός λειτουργίας (αν και για σύντομο χρονικό διάστημα) τους ιστοτόπους της γαλλικής κυβέρνησης, ενώ χάκερ κατάφεραν να υποκλέψουν δεδομένα από την υπηρεσία απασχόλησης. Χάρη και στη συμβολή των απολογητών της Ρωσίας στη Γαλλία, ρωσικές «φάρμες» bots ανέδειξαν τρομακτικές ιστορίες για κοριούς στο Παρίσι, χρησιμοποίησαν ένα deepfake ρεπορτάζ για να κατασκευάσουν μια υποτιθέμενη απόπειρα κατά της ζωής του Μακρόν και διέδιδαν κακόβουλες διαδόσεις για τη σύζυγό του, Μπριζίτ Μακρόν.

Οσον αφορά την αντίδραση του γάλλου προέδρου, σύμφωνα με άτομα από το στενό του περιβάλλον «αυτή η συστηματική στόχευση αποτελεί τη βάση μιας αλλαγής που εξακολουθεί να προβληματίζει πολλούς παρατηρητές: τη μετατροπή του Μακρόν από ηγέτη που επιδίωξε να συνεργαστεί με τον Βλαντίμιρ Πούτιν σε μια από τις πιο επιθετικές φωνές της Ευρώπης. Ο πρόεδρος που κάποτε προέτρεπε τους συμμάχους να μην “ταπεινώσουν” τη Ρωσία, απηύθυνε έκκληση τώρα για ήττα της Ρωσίας, προέτρεψε τους συμμάχους να μην είναι “δειλοί” και προειδοποίησε ότι μια ρωσική νίκη θα σήμαινε “το τέλος της ευρωπαϊκής ασφάλειας”. Ο Μακρόν έχει να μιλήσει με τον Πούτιν από τον Σεπτέμβριο του 2022. Στις 26 Φεβρουαρίου αρνήθηκε να αποκλείσει την αποστολή χερσαίων δυνάμεων για τη συνδρομή της Ουκρανίας» συνοψίζεται στο δημοσίευμα του Economist.

Σχολιάζοντας αυτή την αξιοσημείωτη μετάλλαξη του γάλλου προέδρου, ο Μπρουνό Τερτρέ, συνεργάτης της δεξαμενή σκέψης Institut Montaigne, υποστήριξε πως ο Μακρόν «εξαπατήθηκε από την πραγματικότητα», καθώς ο επικεφαλής του Κρεμλίνου τού είπε ψέματα και τον περίπαιξε. Η προπολεμική διπλωματική προσέγγιση του γάλλου προέδρου κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, αν και γνώριζε εκ των προτέρων ότι η στάση του ήταν ριψοκίνδυνη. Η δολοφονία του Αλεξέι Ναβάλνι τον Φεβρουάριο τον κλόνισε περαιτέρω.

Με λίγα λόγια, ο γάλλος ηγέτης αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει στροφή 180 μοιρών εκ των πραγμάτων, «ριζοσπαστικοποιήθηκε από την απογοήτευση», όπως ανέφερε ένας πρώην υπουργός στη Le Monde. Στο να ενταθεί και να καταστεί πιο επείγουσα η αντιπαράθεση με τη Ρωσία συνέβαλαν επίσης οι δυσκολίες της Ουκρανίας στο θέατρο του πολέμου, καθώς και το ενδεχόμενο να επανεκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο γάλλος πρόεδρος άλλαξε απόψεις και όσον αφορά το ενδεχόμενο ένταξης της Ουκρανίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια και στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, έχοντας πάντα στο μυαλό του τη ρωσική απειλή. Οπως είχε επισημάνει ο ίδιος τον περυσινό Μάιο σε ομιλία του στην Μπρατισλάβα, ο Μακρόν θεωρεί πως η ένταξη της εμπόλεμης χώρας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση όσο και στο ΝΑΤΟ, στην πραγματικότητα δεν θα άμβλυνε, αλλά θα ενίσχυε τη φιλοδοξία του για μια συλλογική ευρωπαϊκή άμυνα. Ο Economist σημειώνει σχετικά ότι μια δεκαετής δέσμευση της Γαλλίας για την ασφάλεια της Ουκρανίας κατέληξε σε διμερή συμφωνία (ύψους 3 δισ. ευρώ μόνο για το 2024) που υπεγράφη από τους προέδρους Μακρόν και Ζελένσκι τον περασμένο Φεβρουάριο.

Ωστόσο, όπως δεν παραλείπει να αναφέρει ο Economist, δεν πείθονται όλοι από τη μεταστροφή του Μακρόν. Ορισμένοι, για παράδειγμα, επικαλούνται τις προσπάθειες της γαλλικής κυβέρνησης για περιορισμό των εισαγωγών γεωργικών προϊόντων από την Ουκρανία, ενώ στοιχεία του Ινστιτούτου του Κιέλου καταδεικνύουν ότι η γαλλική στρατιωτική βοήθεια είναι ένα κλάσμα της γερμανικής (αν και αυξάνεται σταθερά από τα μέσα Ιανουαρίου).

Ωστόσο, αποτελεί γεγονός ότι, με το δημοσιονομικό της έλλειμμα να εκτινάσσεται το 2023 στο 5,5% του ΑΕΠ, η Γαλλία στερείται μετρητών, οι ένοπλες δυνάμεις της έχουν περιορισμένα αποθέματα όπλων ώστε να παράσχουν περισσότερα στην Ουκρανία, ενώ και η γαλλική βιομηχανία όπλων δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση.

Υπάρχουν επίσης εκείνοι που απορρίπτουν τη σκληροπυρηνική στάση του Μακρόν ως προεκλογική τακτική, υποστηρίζοντας ότι αποσκοπεί στο να διαφοροποιηθεί από τη Μαρίν Λεπέν, το κόμμα της οποίας (Εθνική Συσπείρωση) είχε χρηματοδοτηθεί στο παρελθόν από μια ρωσική τράπεζα. Παρότι, όμως, εξηγεί ο Economist, το θέμα θα μπορούσε όντως να αναδειχθεί στη διάρκεια μιας προεκλογικής εκστρατείας, στην προκειμένη περίπτωση μάλλον δεν θα προσέφερε πολλά στον Μακρόν, καθώς η Εθνική Συσπείρωση, ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις προηγείται με περισσότερες από δέκα μονάδες διαφορά. Επιπροσθέτως, η ιδέα της αποστολής χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά αντιδημοτική και στη Γαλλία.

Πάντως, τη μεταστροφή του γάλλου προέδρου χαιρετίζουν ηγέτες της άλλοτε επιφυλακτικής Ανατολικής Ευρώπης. «Πιστεύω πως είναι ειλικρινής» ανέφερε ο Νίκου Ποπέσκου, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Μολδαβίας. «Ο Μακρόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ασφάλεια της ΕΕ εξαρτάται από την ασφάλεια των γειτόνων της» πρόσθεσε. Ο γάλλος πρόεδρος υποστηρίζει επίσης (σε αντίθεση με τη φειδωλή Γερμανία) την ιδέα της Εσθονίας για την έκδοση κοινού ευρωπαϊκού χρέους για την αγορά όπλων για την Ουκρανία.

«Πρόσφατα, γάλλοι διπλωμάτες σκιαγράφησαν ανησυχητικά σενάρια σχετικά με τις συνέπειες μιας ρωσικής νίκης. Ο Μακρόν, όπως ανέφερε μια γαλλική στρατιωτική πηγή, δεν τρέφει πλέον καμία αμφιβολία για τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Μόσχας. Εάν η Ρωσία κερδίσει, είπε ο πρόεδρος τον περασμένο μήνα, ο Πούτιν δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία. Τώρα ο Μακρόν πρέπει να ενεργήσει σύμφωνα με τη νέα του αντίληψη» καταλήγει ο Economist.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News