Τικ-τακ! Τικ-τακ! «Κυρίες, κύριοι, ο χρόνος σας μετράει από τώρα». Είναι, βλέπετε, αυτά τα κρίσιμα πρώτα λεπτά που οδηγώντας ένα τελείως νέο αυτοκίνητο, όπως το υβριδικό Honda ZR-V e:HEV, μπορείς να εισπράξεις ανόθευτα την πρώτη εντύπωση. Την ακατέργαστη.

Πριν το σώμα σου βολευτεί και συνηθίσει τη φόρμα. Πριν ο εγκέφαλός σου συντονιστεί με την αίσθηση. Πριν καν το φιλτράρεις. Αναφέρομαι στο «ενστικτωδώς», στα πρώτα λεπτά της ώρας, αυτά που μετρούν πολύ στα αυτοκίνητα. Φιλική συμβουλή: όταν κάνετε ένα test drive, σε οποιοδήποτε αυτοκίνητο, ανεξαρτήτως μάρκας και επιτρεπόμενης απόστασης, κάντε ένα zoom in σε ό,τι αντιλαμβάνονται τα αισθητήριά σας. Και, κυρίως, πριν σας περιλάβουν οι πωλητές με πειστικό μπλα-μπα. Επίσης, σημαδέψτε λακούβες και φρεάτια. Κανονικά και στο δόξα πατρί. Χωρίς οίκτο. Τι ακούτε; Διαταράσσονται τα μαλακά σας μόρια; Τρίζει κάτι;

Τέλος πάντων, όλα αυτά είναι αναγκαία γιατί, ακριβώς, ο αρχικός χρόνος επαφής είναι ενδεικτικός. Ο αντίστοιχος δικός μου, με το ολοκαίνουργιο SUV της Honda, ήταν υπό βροχή. Στην αρχική παρουσίαση του Ομίλου Επιχειρήσεων Σαρακάκη, στο Ελληνικό. Πώς λέμε «είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα»; Αυτό.

Με νερά και απόνερα από τα έργα πέριξ του τεράστιου εργοταξίου, με λιμνάζοντα ύδατα στη Λεωφ. Βουλιαγμένης, φρεάτια παντού και όχι τις ιδανικές συνθήκες μιας πρώτης επαφής. Ε, λοιπόν, καθώς το οδηγικό database μετά από μερικές δεκαετίες δοκιμών έχει μπόλικο εύρος, τα πρώτα λεπτά ήρθαν να δώσουν το στίγμα: σωστά ζυγισμένο τιμόνι, αίσθηση χαμηλού βάρους «μπροστά», άψογη συναρμογή υλικών, θέση οδήγησης που, αν θες, κατεβαίνει ιδιαίτερα χαμηλά (ειδικά για SUV), μόνωση από τη χλαπαταγή της λεωφόρου. Όπως επίσης, μηδέν τριγμοί αφού σημάδεψα με ακρίβεια, τύπου Αννας Κορακάκη, τα φρεάτια.

Ναι, ήταν σύντομη η πρώτη επαφή. Πετάχτηκα με το ZR-V μέχρι Λαγονήσι και γύρισα για να προλάβω τα επικοινωνιακά της εκδήλωσης. Εξ ου και προ ολίγων ημερών μου δόθηκε η ευκαιρία να συμβιώσω μαζί του επί μία εβδομάδα. Κοινώς, περισσότερο από τα αρχικά «τικ-τακ». Επίσης κοινώς, να ζήσω μαζί του ως «κανονικός» άνθρωπος αλλά και ως πυροβολημένος που δε διστάζει να πιει το αίμα ενός δημοσιογραφικού. Πιέζοντάς το και αναγκάζοντάς το να ομολογήσει, ξερά και χωρίς comme il faut, τα σημεία που υστερεί.

Τα σχετικά μεγέθη

Σε επίπεδο συστάσεων, με μήκος 4,57 μέτρα, το Honda ZR-V είναι μία τελείως νέα πρόταση. Ανάμεσα στο μικρότερο HR-V και το CR-V που πλέον έχει μεγαλώσει αισθητά. Τη «γέφυρα» εν μέσω της εταιρικής οικογενείας αναλαμβάνει αυτό εδώ το σχετικά κόμπακτ SUV που, τουλάχιστον έτσι όπως έχουν εξελιχθεί οι διαστάσεις του γενικότερου ανταγωνισμού, είναι αυτό που λέμε «τόσο-όσο» σε μέγεθος.

Δεν εξέχει ως όγκος που σου κάνει τη ζωή δύσκολη στης πόλης τα στενά, δεν σου κάνει αλαζονικό ως μενίρ ενώ, ταυτόχρονα, φιλοξενεί τουλάχιστον τέσσερις επιβάτες στην καλοσχεδιασμένη του καμπίνα. Ιδανικά θα ‘θελα να υπάρχει το πρωτοπόρο σύστημα «Magic Seat», ενώ ο χώρος αποσκευών των 380 λίτρων θα μπορούσε ενδεχομένως να ήταν μεγαλύτερος. ΟΚ, θα ζήσω. Αλλωστε, το προβάδισμα στο ZR-V έχει δοθεί σε άλλα σημεία, αυτά που μου κλικάρουν περισσότερο.

Παρόλα αυτά, η πόρτα του πορτμπαγκάζ έχει αισθητήρα για άνοιγμα ή κλείσιμο περνώντας, με την κλασική κίνηση, το πόδι σου κάτω από τον προφυλακτήρα καθώς και η λειτουργία «Walk Away Close» για να πιάνεις σακούλες σούπερ μάρκετ και λοιπά μπαγκάζια και να αποχωρείς με ελαφριά πηδηματάκια χωρίς να χρειάζεται να τεντώνεσαι για πόμολα και άλλα προϊστορικά για να κλείσεις την 5η πόρτα.

Εντός του κόκπιτ

Οπως προαναφέρθηκε, κάθεσαι χαμηλά μέσα στο ZR-V. Πολύ σημαντικό. Ειδικά για SUV όπου το συνολικό ύψος είναι μεγαλύτερο από ένα hatchback και έτσι αντισταθμίζεις κάπως την αίσθηση ότι κάθεσαι «επάνω» στο αυτοκίνητο και όχι «μέσα» σ’ αυτό.

Πέραν αυτού, οι συγκρατημένες σε διαστάσεις κολώνες σού επιτρέπουν πολύ καλή ορατότητα και δεν τίθεται θέμα οπτικής. Όμως η θέση οδήγησης, αυτή η τόσο συχνά παραμελημένη στα SUV, είναι κρίσιμο «ύφασμα». Βοηθά να νιώθεις καλύτερα το σασί, τις αντιδράσεις του και, αν ψάχνεσαι περισσότερο, να αποτελέσεις μέρος του αυτοκινήτου.

Προφανώς το Honda ZR-V δεν είναι προσανατολισμένο για να ισοπεδώνει τα apex των καμπών. Υπάρχουν κι άλλα μοντέλα της γκάμας για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, αν συνυπολογίσεις ότι μέρος της πλατφόρμας βασίζεται στο σασί του νέου Civic, μπορείς να βρεις κοινά στοιχεία.

Πέραν του οδηγικού, στο εσωτερικό απολαμβάνεις τη διακριτική πληρότητα που χαρακτηρίζει γενικώς τη μάρκα. Αδιαμφισβήτητη ποιότητα, μαλακά πλαστικά, αρμοί που κλείνουν με λέιζερ, συμπαγής συναρμογή αλλά και επιπλέον καμπύλες στην κονσόλα βάσης σε σχέση με το Civic.

Οι ραφές (το λεγόμενο «stitching» στα βρυξελλιώτικα) έχουν κεντηθεί με ακρίβεια haute couture, το περιβάλλον είναι καλαίσθητο και ουχί vulgaire. Γενικώς χαίρομαι που ξαναβλέπω τη βασική διάταξη του Civic, ενός αυτοκινήτου το οποίο επίσης οδήγησα προγενέστερα του ZR-V και, χωρίς καμία δόση υπερβολής, εντυπωσιάστηκα. Όσοι παρακολουθούν τη στήλη, το παραπάνω ρήμα το αποφεύγω σε α’ ενικό.

Η βασική διάταξη, λοιπόν, περιλαμβάνει μία οθόνη αφής 10,2 ιντσών, μινιμαλιστικό lay out που δεν σου αποσπά την προσοχή και φυσικά μπουτόν για τα χειριστήρια του κλιματισμού και τα προγράμματα οδήγησης. Να το κάνουμε λιανά: στο ZR-V δεν χρειάζεται να ψάχνεστε σε μενού και υπομενού για να ρυθμίσετε τη ροή αέρα στο clima. Ή για να επιλέξετε μία οδηγική ρύθμιση. Πολύ περισσότερο και για λόγους ασφάλειας, δεν χρειάζεται να αποσπάται η προσοχή σας από το δρόμο. Πολύ σημαντικό.

Το μηχανολογικό βάθος

Η βασική περιγραφή μιλά για έναν δίλιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα που χρησιμεύει ως γεννήτρια και συνδυάζεται με ηλεκτροκινητήρα. Στο σύνολο αποδίδονται 184 ίπποι και 315 Nm ροπής. Στην πράξη επιταχύνουν το βάρους 1.589 κιλών αμάξωμα σε 7,8 δ/λ. Χρόνος, δηλαδή, που κρίνεται κάτι περισσότερο από σβέλτος. Τόσο είχαν τα hot hatch στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, όχι ένα υβριδικό και πολυχρηστικό SUV.

Να σας πω την αλήθεια, θα περίμενα μεγαλύτερη τελική ταχύτητα από τα 173 χλμ/ώ. δεδομένης της εξαιρετικής απόδοσης των κινητήριων μονάδων. Όμως ίσως είναι μέρος της στρατηγικής της εταιρείας για τα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας αναλογιζόμενη τον «οικογενειακό» τους χαρακτήρα. Πιθανόν και της γενικότερης τάσης για περιορισμό της τελικής και σε φουλ ηλεκτρικά.

Οπως και να’ χει, η υπεροχή του Honda ZR-V εντοπίζεται στην εκφορά του. Σε όλα τα επίπεδα. Άμεση ροπή, απουσία κραδασμών, γραμμικότητα και μηδέν ακουστικές παραφωνίες που συνηθίζονται σε ηλεκτρικά παύλα θερμικά όταν σκαρφαλώνεις στο στροφόμετρο ή όταν γίνεται η μετάβαση μεταξύ των δύο συστημάτων. Εδώ χρησιμοποιείται το σύστημα «Linear Shift Control» και είναι όπως το λέει και η λέξη: γραμμικό. Ναι, δεν έχει κλασικό αυτόματο κιβώτιο, αλλά σταθερής σχέσης μετάδοσης, αν και έχει paddles πίσω από το τιμόνι για να προσομοιώνει κατεβάσματα κατά την ανάκτηση ενέργειας. Η ομαλότητα εκπλήσσει.

Θα ορκιζόσουν πως πρόκειται για ένα έξυπνο CVT που προσομοιάζει την εντύπωση της αλλαγής σχέσεων, ωστόσο διαθέτει μία και μόνη σχέση που «παραπλανά» επιτυχημένα την αίσθηση των ενδιάμεσων αλλαγών. Με την ευκαιρία, υπάρχουν 4 προγράμματα χαρτογράφισηςχαρτογράφησης (Normal, Sport, Eco και Snow) με αρκετά ευδιάκριτη μεταξύ τους διαφοροποίηση σε απόκριση. Για την ιστορία, τα μεταλλικά paddles, που λέγαμε, προέρχονται από το υπεραυτοκίνητο της εταιρείας, το NSX.

Ευπειθώς αναφέρω πως οι μεικτές διαδρομές που έκανα μαζί του τα είχαν όλα: κίνηση στο κέντρο, συνεχόμενα πήγαινε-έλα σε σχολεία, βιαστικές προπονήσεις, έντονα περάσματα σε ανοιχτές καμπές και, όπως ακολουθεί παρακάτω (την υπομονή σας, παρακαλώ), γρήγορη εξόρμηση στο νοτιότερο άκρο της πόλης.

Τώρα περιμένετε να διαβάσετε τη ρεαλιστική κατανάλωση;

Εννοώ, αυτήν που θα δείτε στην πράξη, κι όχι σε ένα άλλο θεωρητικό σύμπαν. Λοιπόν: η Honda δίνει ως επίσημη μέση τα 5,8 λίτρα/100 χλμ. Αν σας ακούγονται λίγα, πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις όπου ο ρεαλισμός συμπίπτει με την υπόσχεση.

Μετά από όοοολο αυτό το πήγαινε-έλα, κατέληξα με μία μέση των 6,0 λτ/100 χλμ. Για το μέγεθος του αυτοκινήτου, το σχετικό βάρος ενός SUV και για έναν αντιοικονομικό τύπο που δεν φημίζεται για το ελαφρύ δεξί του πόδι, είναι εξαιρετική. Τέτοια νούμερα τα ζηλεύουν τα υπερμίνι, όχι ένα φορτωμένο με τεχνολογίες και έξτρα εξοπλισμό SUV. Υποκλίνομαι.

Το καθαρά οδηγικό

Μετά το εύστοχο σημάδι στις εργολαβικές ανωμαλίες, ήρθαν οι πρώτες εντυπώσεις για την κύλιση του Honda ZR-V. Η ανάρτηση, ευχάριστη και προς το σφιχτό ρυθμισμένη, απορροφά τις ανωμαλίες με μια, όντως, κοντρολαρισμένη απόσβεση. Ταυτόχρονα, δεν γίνεται κουραστική ή νευρική πάνω από τις ανωμαλίες. Θα τη χαρακτήριζα σωστά ραφιναρισμένη. Χωρίς να δείχνει επουδενί νωθρή.

Το όλον υπενθυμίζει το μελετημένο πλαίσιο και τη δουλειά που έχει στο περιβόητο NVH (Noise, Vibes, Harshness). Οι δε επιβάτες μεταφέρονται μέσα σε ένα περιβάλλον καλά προστατευμένο από κραδασμούς και ενοχλητικούς θορύβους. Ανεβάζοντας ρυθμό, σημαδεύεις με την ηλεκτρική κρεμαγιέρα της οποίας εκτίμησα τη γραμμικότητα και το «self centering», δηλαδή το βαθμό επαναφοράς της. Αρκετές EPS (Electric Power Steering) της πιάτσας συχνά δείχνουν μουδιασμένες γύρω από την ευθεία και καταλήγεις να εισπράττεις μια σχετική, αν μου επιτρέπετε, «φλαταδούρα» στο πώς επανέρχεται στα χέρια σου. Ας πούμε, όταν κινείσαι μέσα στα στενά της πόλης. Εδώ υπάρχει ένα τιμόνι, πιθανόν το καλύτερο της κατηγορίας, με ακρίβεια, σωστό βάρος, χωρίς να χαζεύει, με μια ανάδραση, κάτι σαν ελάχιστο γρέζι, στις απολήξεις των δαχτύλων σου. Εξαιρετικό.

Αθηναϊκή Ριβιέρα, calling

Μια ωραία πρωία που ξημέρωσε κατά την εβδομάδα της συμβίωσής μου, πήγα παραέξω. Προς Σούνιο μεριά. All time classic. «Σιγά την πρωτοτυπία», θα πείτε, και δικαιολογημένα. Όμως, ο συνδυασμός της Αθηναϊκής Ριβιέρας, μιας μεγάλης πανοραμικής οροφής με θέα το ελληνικό μπλε, ποικιλίας καμπών και ελάχιστης κίνησης, είναι στοιχεία προκλητικά προς εξερεύνηση.

Οδηγώντας το ZR-V σε πιο έντονους ρυθμούς, διατηρείται αδιάλειπτα υψηλή ποιότητα κύλισης (παρά τους τροχούς των 18 ιντσών) καθώς και μια σπορτίφ αίσθηση. Λογικό. Με ένα «μπροστινό» δανεισμένο, όπως είπαμε από το Civic (το πίσω μέρος έχει μεταγγιστεί από το CR-V), το αυτοκίνητο μεταφέρει τη φόρτιση στον εξωτερικό τροχό με σαφήνεια και χωρίς αδράνειες. Ακόμα και στο πιεσμένο οδόστρωμα ή σε χασίματα πάνω στην καμπή.

Πιέζοντάς το

Να, έχω ένα τέτοιο σημείο κατά νου, μετά το Θυμάρι προς Σούνιο. Εκεί κόντεψα, μια φορά κι έναν καιρό, να συναντήσω πρόωρα τον Ύψιστο. Πλέον, είναι σημείο-ραντεβού των δημοσιογραφικών που πέφτουν στα χέρια μου προς δοκιμή. Κάτι σαν Λυδία Λίθος του test drive. Έρχεσαι με φορτωμένη 3, ίσως και 4η ανάλογα με την κλιμάκωση, με ορατότητα άπειρη μπροστά. Βλέπεις τα πάντα στο βάθος. Δεξιά, κατηφορική, με μικρό γιαμπ στο κέντρο της.

Ευνόητα, όλα κρίνονται αναλογικά. Εδώ έχουμε ένα SUV. Συμπέρασμα χωρίς πολλά-πολλά: τα υποσυστήματα του ZR-V έλεγξαν σωστά την κατανομή του αδράνειας με ένα EBD (Electronic Brake Distribution) που δούλεψε αθέατα και με ένα ESP που παρενέβη αρκετά διακριτικά χωρίς να σε «κόψει» άγαρμπα ή να γονατίσει τη φόρα. Την επόμενη, θέλω με Type R.

Μη σας κουράζω με περισσότερα…

Αλλωστε, η πληροφορία του Honda ZR-V ελήφθη. Με πλήρη εξοπλισμό, ηλεκτρικά, θερμαινόμενα καθίσματα και τιμόνι (χρήσιμο τις κρύες βραδιές του Μάρτη), ασύρματη φόρτιση κνητού τηλεφώνου, όλη τη σουίτα του Honda Sensing και τα συστήματα υποβοήθησης οδηγού, σφαιρικά μελετημένο, διακριτικό και σπορτίφ ταυτόχρονα, κάτι σαν υπερηψωμένουπερυψωμένο hatchback αλλά με την πρακτικότητα ενός SUV. Η τιμή ξεκινά από τα €44.700.

Τέλος, παραδοσιακό ατού η εργοστασιακή υποστήριξη μιας εταιρείας που σέβεται (χωρίς φανφάρες αλλά με σκληρή δουλειά σε αθέατες λεπτομέρειες) προϊόν και καταναλωτή.

*Μέρος του Honda ZR-V, η εγγύηση των 5 ετών ή 100.000 χιλιομέτρων και τα 5 χρόνια οδικής βοήθειας Honda Assist.

Info / Photo: honda.gr

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News