Η (μικρή πλέον) Μεγάλη Βρετανία δεν έχει μόνο το προνόμιο να παίζει στο ευρωπαϊκό και στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο με τέσσερις «εθνικές», οι οποίες στη σούμα βγάζουν θεωρητικώς μία, την… ανύπαρκτη βρετανική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Η Βρετανία βγάζει και πολλούς πρωθυπουργούς, αν και μόνο ένας είναι όντως εθνικός και «παίζει μπάλα» στο Λονδίνο μεν, για όλη την επικράτεια δε.

Τελευταίος στη λίστα των περιφερειακών πρωθυπουργών της Βρετανίας προσετέθη ο μαύρος Βον Γκέθινγκ, 50 ετών, στέλεχος των Εργατικών, ο οποίος εξελέγη πρωθυπουργός στα ποιητικά χωράφια του Ντίλαν Τόμας και στους γερανοφόρους ντόκους του Κάρντιφ, δηλαδή στην Ουαλία. Μάλιστα υπήρξε και υπουργός Υγείας εκεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19.

Τα διεθνή μέσα πανηγύρισαν την εκλογή του Γκέθινγκ διότι είναι μαύρος. «Εγινε ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία του βρετανικού έθνους, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη» έγραψε η Repubblica με «woke» και «black lives mater» οίστρο. «Με την άνοδό του στην εξουσία, οι ηγέτες και των τριών εθνών της Βρετανίας», αυτών δηλαδή που όλος ο κόσμος εκτός γηπέδων αποκαλεί απλώς Βρετανούς, «δεν είναι πια λευκοί».

Το πανηγυρικό συμπέρασμα ακολούθησε: «Είναι άλλη μια πρωτιά για την όλο και πιο ποικιλόμορφη και πολυπολιτισμική χώρα». Διότι ο καθαυτό πρωθυπουργός της χώρας είναι ο Ινδός και ινδουιστής Ρίσι Σούνακ, ενώ και ο σκωτσέζος «ομόλογός του» είναι μειονοτικός, ένας Πακιστανός – «ο πρώτος μουσουλμάνος επικεφαλής ευρωπαϊκού έθνους» (ως φαίνεται, τα Βαλκάνια και η Ιστορία τους ούτε από την Ιταλία διακρίνονται).

Οι Ιταλοί δεν παρέλειψαν να αναφέρουν ότι και στην αιματοβαμμένη περιοχή που κλείνει το καρέ του Ηνωμένου Βασιλείου (και όχι της Βρετανίας), στη Βόρεια Ιρλανδία δηλαδή, η «πρώτη υπουργός» είναι η Μισέλ Ο’Νιλ, «μια δημοκρατική πολιτικός από το Σιν Φέιν – άλλη μια καινοτομία».

Ο πατέρας του Γκέθινγκ, ένας ουαλός επιχειρηματίας γης, συνάντησε μια κτηνοτρόφο, τη μελλοντική σύζυγό του και μητέρα του σημερινού πρωθυπουργού του Κάρντιφ, κατά τη διάρκεια αποστολής του στη Νότια Αφρική πριν από μισόν αιώνα. Ο Γκέθινγκ υιός, βέβαια, δεν μιλάει την ουαλική γλώσσα, για την οποία επαίρονται τόσο οι ντόπιοι, ωστόσο δήλωσε ότι προσπαθεί να τη μάθει.

Προς τιμήν του, ο ίδιος ο Γκέθινγκ δήλωσε στον Guardian ότι η εκλογή του δεν πρέπει να εξετάζεται μόνον υπό το πρίσμα του «πολυπολιτισμού». Πάντως αναφέρθηκε στον ρατσισμό που υπέστη όταν ήταν παιδί.

Κλείνοντας, οι Ιταλοί σημείωσαν ότι το έργο του Γκέθινγκ στο Κάρντιφ δεν θα είναι απλό και εύκολο. «Επειτα από το Brexit και την απώλεια ευρωπαϊκών κονδυλίων η Ουαλία δυσκολεύεται από οικονομικής απόψεως, όμως ο Γκέθινγκ υποσχέθηκε βελτίωση των οικονομικών, των μεταφορών, της εκπαίδευσης και της υγείας».

Ανεπίγνωστα οπωσδήποτε και αθέλητα ειρωνικά για την πολιτική ορθότητα, η Repubblica έγραψε και κάτι δυσάρεστο για τον Γκέθινγκ, ότι η προεκλογική εκστρατεία του «αμαυρώθηκε» («è stata macchiata» στο πρωτότυπο) από μια δωρεά 200.000 λιρών που του έκανε «κάποιος καταδικασθείς για περιβαλλοντικά εγκλήματα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News