Οι Απόκριες έχουν το κιτς και την υπερβολή μέσα τους. Τα ένστικτα πρωτοστατούν στην καρναβαλική έκφραση, που θέλει να ισοπεδώσει μέσα στον εύθυμο και ηδονιστικό χορό της κάθε σοβαροφάνεια και εγκράτεια. Και το κάνει με όχημα την ξέφρενη διασκέδαση, στην οποία το σατιρικό γκροτέσκο δίνει το ρυθμό, ενσωματώνοντας μέσα του την πλάκα, την αθυροστομία και το πείραγμα.

Κανείς δεν έχει πρόβλημα με αυτό. Το πρόβλημα αρχίζει όταν η υπερβολή, πίσω από το πρόσχημα της πλάκας, προσβάλλει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων με χυδαίο τρόπο. Δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι φορές που το βλέπουμε να συμβαίνει στις αποκριάτικες εκδηλώσεις.

Το είδαμε ακόμα μία φορά, στα Μωραΐτικα Κέρκυρας. Μια καρναβαλική εκδήλωση έβαλε στο κέντρο ένα ομοίωμα του Στέφανου Κασσελάκη και το έκαψε. Η σάτιρα των πολιτικών είναι προσφιλές θέμα των καρναβαλιών, αλλά εδώ η πολιτική δεν ήταν το ζητούμενο. Ο στόχος εδώ ήταν η σεξουαλική ταυτότητα. Εκαψαν το ομοίωμα ενός ανθρώπου επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Και έγινε μόλις μία μέρα μετά την επίθεση εναντίον τρανς ατόμων στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη.

Το δρώμενο συνδιοργανώθηκε από τρεις «πολιτιστικούς συλλόγους» και την ένωση Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Μελιτειέων και δικαίως θεωρήθηκε ρατσιστική και ομοφοβική στοχοποίηση ενός ανθρώπου. Ευτυχώς, αρκετοί πολίτες της Κέρκυρας εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, όπως και ο δήμαρχος Νότιας Κέρκυρας, Βασίλης Χειμαριώτης.

Το ίδιο έκανε και η ένωση Γονέων και Κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου εκ των υστέρων, αντιλαμβανόμενη προφανώς ότι το πλακατζίδικο δρώμενο δεν ήταν καθόλου πλάκα, αλλά η έκφραση μιας ρητορικής μίσους που θρέφει επικίνδυνα στερεότυπα. Σε ανακοίνωσή τους υποστήριξαν ότι δεν γνώριζαν καν για το ομοίωμα.

Ασφαλώς, εκείνοι που πήραν μέρος στο κάψιμο του καρνάβαλου γκέι, θα σου πούνε εμείς δεν θέλουμε το κακό κανενός, ένα αστείο κάναμε. Είναι το «ναι μεν αλλά» των ρατσιστών, που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι είναι ρατσιστές. Και που δεν καταλαβαίνουν ότι η νοοτροπία των στερεοτύπων, μέσα από κάτι τέτοια, φαινομενικά αθώα πράγματα, φουσκώνει το τέρας του μίσους μέσα στις συνειδήσεις. Το τέρας αυτό, υπό άλλες συνθήκες, θα εκτοξεύσει δηλητήριο και θα επιτεθεί, σε όσους θεωρεί μη συμβατούς με τα δικά του, αποδεκτά, πρότυπα.

Θα εκφοβίσει το παιδί που διαφέρει στο σχολείο, θα στριμώξει, θα τραμπουκίσει, θα χλευάσει, θα πλακώσει στο ξύλο τον θηλυπρεπή, τον γκέι, την τρανς και μπορεί να φτάσει και στον φόνο. Ολα είναι πιθανά σε μια συνείδηση που έχει μάθει να μη δείχνει ανοχή στο διαφορετικό και να το κυνηγάει όπως τις μάγισσες στο Μεσαίωνα.

Δυστυχώς και πάλι, η νεοελληνική εκδοχή των Αποκριών, επιλέγοντας μια trash αισθητική στην έκφρασή της, ξεφεύγει συχνά και βαδίζει σε μονοπάτια που προσβάλλουν ηθικές αξίες. Το αποκριάτικο άλλοθι που κάνει το θυμικό και το ένστικτο μπροστάρη, βγάζει τα εσώτερα άπλυτά μας σε όλο τους το μεγαλείο. Τα βλέπεις κι αυτά να παρελαύνουν ένα-ένα μαζί με τις ορδές των καρναβαλιστών, σε μια παρέλαση στερεοτύπων, νευρώσεων και πνευματικών αγκυλώσεων, που σε κάνει να ντρέπεσαι βαθιά για τη νοοτροπία της κοινωνίας όπου ζεις.

Γιατί εκεί, μέσα στο ξέφρενο πάρτι, φαίνεται καθαρά ποιοι είμαστε. Εκεί γίνεται η αποκάλυψη. Κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες, ξερνάμε τον αληθινό εαυτό μας.

ΥΓ. Και όλοι αυτοί, οι ρατσιστές και ομοφοβικοί καρναβαλιστές που έκαψαν το ομοίωμα ενός γκέι, θα γλεντήσουν την Καθαρά Δευτέρα που έρχεται και θα υποδεχτούν τη Σαρακοστή σαν καλοί χριστιανοί. Θα προσευχηθούν, θα νηστέψουν και θα περιμένουν το Πάσχα για να νιώσουν την ιερή κατάνυξη μέσα τους. Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στον κόσμο (μας).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News