Ο όχλος ήταν ντυμένοι ίδια. Παρατηρήστε την εικόνα. Ούτε σε στρατό τόση ομοιομορφία. Είναι μεγάλη ασφάλεια η κάθε είδους «οικογένεια». Ακόμα και η μόδα, ένα είδος «οικογένειας». Οι δύο άνθρωποι που έβαλε σημάδι ο όχλος ήταν διαφορετικοί. Σκανδαλώδης υπόθεση να φέρεις τη διαφορετικότητά σου. Να τους την πετάς κατάμουτρα και αγέρωχα. Ιδίως το αγέρωχα. Οι άνθρωποι σε γουστάρουν φοβισμένο αν φέρεις διαφορετικότητα. Γουστάρουν να μυρίζονται την αγωνία σου, τον φόβο σου ώστε να σε φοβίσουν περισσότερο.

Το μαύρο χρώμα σου, τη σεξουαλικότητά σου, το πάχος, τα μεγάλα αυτιά σου, τη μακριά μύτη σου, τον αυτισμό σου, τον κεκεδισμό σου… Ψάχνω τα συστατικά της «ψυχής» των δύο νέων συνανθρώπων. Τους παρακολουθώ να περπατάνε αγέρωχα, ελπιδοφόρα… Υπάρχει ελπιδοφόρο περπάτημα; Υπάρχει, όταν έχει προσφάτως ψηφιστεί ένα νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο.

Οι άνθρωποι δικαιούνται ελπίδα για το καθετί, ρουφώντας ελπίδα από το καθετί. Σίγουρα η ψυχή τους πήρε αέρα. Δεν τα υπολόγισαν σωστά. Η κοινωνία έχει δικούς της ρυθμούς. Που αν πας να τους πειράξεις, μπορεί και να λειτουργήσουν και ανάποδα. Να γίνουν πιο συντηρητικοί από συντηρητικοί. Μέχρι φασίστες. Αυτό το τρέμω. Για παράδειγμα, φαντάστηκες ποτέ ότι μπορεί σε τούτον τον κόσμο των ημερών μας να μιλάνε ξανά για το δικαίωμα στην έκτρωση;

Ξέρεις τι με μαχαίρωσε βαθύτερα στο τραγικό περιστατικό βίας στην κάθε «Θεσσαλονίκη»; Η φράση «έχουμε συνηθίσει» που είπαν οι δύο συμπολίτες μας. Συνηθίζεται το κράξιμο, η φτήνια των ανθρώπων; Τι συνηθίζεται; Πώς; Πόσος πόνος, πόση απόγνωση, πόση έλλειψη διαφυγής σε κατευθύνει, «στράτα στρατούλα», στο «έχουμε συνηθίσει»;

Αναγκάζεσαι. Ή αλλιώς, εν ζωή πεθαίνεσαι (αυτή είναι η σωστή λέξη, και ας μην υπάρχει). Από την ώρα που γεννιέσαι, αναγκάζεσαι. Και για να αντέξεις, βρίσκεις ιερή παρηγοριά στην παρατηρητικότητα. Αναλύεις εσύ, ο τραγικός διαπομπευθείς, τα σαθρά «υλικά» αυτού που σε διαπομπεύει. Ως τραγικότερος αυτός εσού. Ο καημένος.

Κάνω μια βουτιά σε αναμνήσεις. Θυμάμαι τη Φτερού των παιδικών μου χρόνων. Τον θυμάμαι να περπατάει ανάλαφρος, χαριτωμένος, παιχνιδιάρης. Θυμάμαι όλους αυτούς που έσκαγαν μύτη από τα μαγαζιά τους να κράξουν, να γελάσουν, να τον πειράζουν. Μόνο αυτά; Δεν λαθεύουν τα παιδικά μάτια. Πίσω από το κορόιδεμα, τον ήθελαν. Τους έθελγε. Τους πανικόβαλλε το πόσο τους έθελγε και γι’ αυτό τον κορόιδευαν ως γενναία άμυνα.

Ισως η αμαρτωλή φαντασίωσή τους να τους κατηύθυνε να ξεσπάσουν δανεική χαρά στη γυναίκα τους. Θυμάμαι αργότερα, μια δεκαετία μετά, τα γιαούρτια στη Συγγρού. Ανδροειδή. «Εχουμε κάνει μαζί φαντάροι;» ρωτούσαν και δώσ’ του ένα γιαούρτι στα μούτρα των τότε τραβεστί. «Εχουμε συνηθίσει» έλεγαν. Συνηθίζεται; Αυτά βαθιά πονάνε.

Και βαθιά υποκλίνομαι στην υπερηφάνειά τους, να μην καταδέχονται να αποκαλύψουν τον πόνο της ψυχής τους. Πολλά θυμάμαι… Πολλούς θυμάμαι… Ολους εκείνους τους φίλους και τις φίλες μου… Μικρά παιδιά. Βρήκαν στη ζωή την άκρη, αλλά πόσο πολύ όλοι τους καθυστέρησαν σε πόνους; Αγώνας η ζωή τους. Η μία, όλη κι όλη, γαμώτο, ζωή τού καθενός μας.

Μα φτάσαμε στο 2024. Τι άλλαξε; Μη βιαστείς το «Τίποτα». Ο πόνος σου από τα χθεσινά μιλάει. Πολλά άλλαξαν. Πάρα πολλά. Στρέψτε την κάμερα. Δείτε τον μαγαζάτορα που άνοιξε την πόρτα του. Δείτε το προσωπικό που περιέθαλψε. Δείτε πόσα τηλέφωνα χτύπησαν στην αστυνομία. Δείτε, αυτό κυρίως δείτε, τα υπό εκκόλαψη ανδροειδή που ξεφώνιζαν «πουστ…α» να κλαψουρίζουν στους γονείς τους να έρθουν στο τμήμα να τα σώσουν.

Τα πέη ανάμεσα σε αγέλη σηκώνονται. Μόνα, άσ’ τα, κλάφ’ τα. Ο κόσμος, πιστέψτε μια «παλιά», αλλάζει αργά, αργά, αργά. Αλλά αλλάζει. Ευεργετικά αλλάζει. Βάρδα μην οπισθοδρομήσει! Αυτό γίνεται κρυφά και ύπουλα. Γονείς, την ανατροφή των παιδιών μας και τα μάτια μας!

ΥΓ. Να σας θυμίσω τη φράση του Πάνου Καμμένου, του σχήματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, «Στα τέσσερα εσείς» επί των αντιπάλων του. Τον άκουγαν οι σύντροφοι χάσκοντας. Ο κόσμος θα αλλάξει, αρκεί να βλέπουμε με καθαρά μάτια το παρελθόν, να χτίσουμε αξίες και αρχές και να αντιληφθούμε (και κυρίως να μεταφέρουμε στα παιδιά μας) την ευεργεσία της γνώσης των υποχρεώσεων και των επιπτώσεων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News