«Εχω βαρεθεί να ακούω για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό. Καλά είναι αλλά δεν είναι το ζητούμενο για την καθημερινή επιβίωση του ελληνικού λαού»: αυτό βρήκε να τονίσει ο πρώην Πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς κατά τη συζήτηση που είχε, την Παρασκευή, με τον διευθυντή της «Καθημερινής», Αλέξη Παπαχελά, στο πλαίσιο του συνεδρίου «Μεταπολίτευση: 50 χρόνια μετά». Εξέφρασε, παράλληλα, τις γνωστές ενστάσεις του για τα εθνικά θέματα ενώ αφηγήθηκε ποικίλες ιστορικές στιγμές για τη χώρα, τις οποίες ο ίδιος έζησε ως βουλευτής, υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός.

Ερωτηθείς, αρχικά, για την τοποθέτηση της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία είχε μιλήσει, στο ίδιο συνέδριο, για το ενδεχόμενο συναίνεσης των τριών κομμάτων της Βουλής που έχουν κυβερνήσει για την επίτευξη λύσης στα Ελληνοτουρκικά, ο κ. Σαμαράς σημείωσε: «Αν υπάρχει διάλογος, σε όλα τα επίπεδα, είναι πάντα κάτι γόνιμο και θετικό. Οταν όμως ακούω τη λέξη “συναίνεση” και με τα τρία κόμματα και μέσα στην κυβέρνηση, αυτό μυρίζει διάθεση συνθηκολόγησης και όχι συναίνεσης». Σε επόμενη σχετική ερώτηση είπε πως όταν μιλάς για συναίνεση, ζητάς να κάνεις βήματα παραπάνω, δηλαδή «βήματα υποχώρησης».

Ερωτηθείς για το θέμα των Σκοπίων, ο πρώην Πρωθυπουργός υπενθύμισε τη συζήτηση των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας τον Δεκέβριο του 1991 επί του θέματος, οπότε και τέθηκαν συγκεκριμένοι όροι οι οποίοι έγιναν δεκτοί από το Υπουργικό και το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών. Προσέθεσε ότι ο ίδιος, –υπουργός Εξωτερικών, τότε, της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη– έλαβε συγχαρητήρια και από τον Ανδρέα Παπανδρέου για τον χειρισμό της ονομασίας της πΓΔΜ.

Ωστόσο «αυτό που έγινε από όλους δεκτό, τελικά κατέρρευσε. Εγώ είπα ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για έναν λόγο που τον βλέπουμε και σήμερα ως προς τη μακεδονικότητα, για τους βούλγαρους, της γλώσσας τους. Αυτό τιθεται ως προϋπόθεση εισόδου στην ΕΕ από τους Βούλγαρους, και άρα το θέμα αυτό δεν έχει λήξει», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στα πρώτα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και πώς τα έζησε ως νέος βουλευτής. Εξιστόρησε και την ομιλία του στη Βουλή ως υφυπουργός Οικονομικών το 1978 όταν ήταν 27 ετών, και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του είπε ότι τα πήγε περίφημα.

«Ο Καραμανλής ήταν αυτό που λέει ο Ελύτης, του ολίγου και του ακριβούς» ανέφερε, ενώ για τον Ανδρέα Παπανδρέου είπε πως τον γνώριζε καλά καθώς ήταν συγκάτοικος με το γιο του Γιώργο στις ΗΠΑ. Εξιστόρησε και την εμπειρία που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου όταν τον ενημέρωσε αναλυτικά για όλα τα άρθρα που αφορούσαν τις αμερικανικές βάσεις. «Τσιμπιόμουνα που συμφωνούσε σε όλα. Πήγα απέναντι. Με περίμενε ο Καλαμίδας και μου είπε “έλα να ακούσεις τι σου ρίχνει ο Ανδρέας”. Είχε αυτή την ευκολία της προσαρμογής σε αυτό που πολιτικά του ήταν χρήσιμο. Εχω αντιπάθεια όταν η γραμμή δεν είναι ευθεία αλλά τεθλασμένη. Από την άλλη πλευρά ήταν σίγουρα ένας πανέξυπνος άνθρωπος», σημείωσε.

Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είπε πως η ομάδα που ήταν γύρω από τον Αβέρωφ τον στήριξαν στη διαδοχή. «Είναι δεδομένο όπως και ότι με τίμησε και έγινα πολύ μικρός υπουργός Οικονομικών και μετά Εξωτερικών. Δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα μαζί του ή διαφωνία. Εκείνο που έγινε είναι για αυτό που είπα πριν. Ενώ πέρασε στο Υπουργικό Συμβούλιο, με εισηγητές μάλιστα τον Μίκη Θεοδωράκη και το Θανάση Κανελλόπουλο, ο Μητσοτάκης ξαφνικά ήταν τελείως εναντίον. Εκεί (σ.σ. για το “Σκοπιανό”) έγινε ρήξη», πρόσθεσε.

Ο Αντώνης Σαμαράς αποκάλυψε και μία συζήτηση που είχε με τη Μέρκελ κατά την οποία η τότε καγκελάριος τού παρουσίασε αναλυτικά τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας και του πρότεινε να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να τα βγάλει πέρα. «Νωρίτερα τα είχε ζήσει ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Μου το είπε στα ίσα. Τη σταμάτησα στα ίσα. Είπα “δεν θέλω να ακούσω κουβέντα. Θα μείνουμε και θα κάνουμε αυτό που πρέπει”. Αυτές είναι τραυματικές εμπειρίες, αλλά διεγερτικές να κάνεις αυτό που πρέπει. Μπαίνει μπροστά σου ένα μεγάλο “πρέπει”», συνέχισε.

Είπε, επίσης, ότι ο αντιαμερικανισμός που ζήσαμε έχει αρχίσει σιγά σιγά να σβήνει και τη θέση του έχουν πάρει οι Βρυξέλλες που δίνουν την αίσθηση κράτος εν κράτει, μακριά από τα εθνικά θέλω. «Είναι λαϊκιστής να πει κανείς αυτά τα πράγματα για την Ευρώπη και τις Βρυξέλλες;», αναρωτήθηκε.

Ως κορυφαία στιγμή της Μεταπολίτευσης ανέφερε πως ήταν η είσοδος της χώρας στην ΕΕ, ενώ ως κακές στιγμές ανέφερε τα Ιμια και τις Πρέσπες. «Εγώ αισθάνομαι ότι προδώσαμε γενιές και γενιές αγώνων, και το εννοώ», ανέφερε για την κρίση των Ιμίων και τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Για το μνημόνιο είπε ότι «είχαμε δει ότι οι πολλαπλασιαστές ήταν λάθος και τα μέτρα πιο σκληρά από αυτά που έπρεπε». «Διορθώθηκε αυτό, αλλά δεν σας κρύβω ότι ήταν κάποια στιγμή που φοβήθηκα ότι δεν έβγαινε η Ελλάδα», πρόσθεσε.

«Η δεύτερη φορά που φοβήθηκα ήταν όταν ήξερα ότι ένα κομάτι του ευρωκατεστημένου, η παρέα Σόιμπλε, χαιρότανε που στο α’ εξάμηνο Τσίπρα-Βαρουφάκη είχαν πέσει στην παγίδα. Ηταν ευτύχημα που μετά έκαναν στροφή 180 μοιρών. Τα μνημόνια ήταν πολύ δύσκολα. Εγώ έχασα το μάτι μου, δεν με ενδιαφέρει. Σημασία έχει ότι με το Βαγγέλη Βενιζέλο παραδώσαμε μια Ελλάδα καλύτερη από αυτή που παραλάβαμε», συνέχισε.

Ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρθηκε και στο τηλεφώνημα του Γιώργου Παπανδρέου, τον Ιούνιο του 2011, να συμπράξουν κυβερνητικά. «Το έχω ξαναπεί, μάλιστα μπροστά υπήρξε ένας από τους κορυφαίους συναδέλφούς σας δημοσιογράφος, την ώρα που με πήρε τηλέφωνο ήταν σπίτι μου, κανονίζαμε συνέντευξη. Ο δημοσιογράφος των “Νέων”,  Χρήστος Μεμής. Ο Παπανδρέου (σ.σ. Πρωθυπουργός τότε) μου είπε ότι “εγώ πια όλο αυτό που συμβαίνει δεν μπορώ να το ζήσω μόνος μου”, ότι πρέπει να γίνει κάποια εξέλιξη, μία σύμπραξη, αναγκαστικά, με τη ΝΔ. Του λέω “εντάξει”, χοντρικά σας το λέω, θα με έπαιρνε στις επτά το βράδυ τηλέφωνο να μου πει τη συνέχεια –πρέπει κι εγώ να το πω στο κόμμα μου, για εμένα. Και δεν με πήρε ποτέ τηλέφωνο. Μετά γίνανε όλες αυτές οι γνωστές καθυστερήσεις», αφηγήθηκε.

Απαντώντας στην ερώτηση αν πρόκειται για «χαμένη ευκαιρία», απάντησε «πιθανώς ναι».

 

Ερωτηθείς αν οι δανειστές του τράβηξαν την πρίζα, είπε ότι «κλωτσήσανε για 900 εκατ. ευρώ» γιατί «είχαν αντιληφθεί ότι ο Φώτης Κουβέλης δεν θα ψήφιζε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άρα θα ερχόταν ο Τσίπρας και δεν ήθελαν από πριν να δώσουν απελευθέρωση από τα μνημόνια για να μην μπορέσει ο Τσίπρας μετά να τους κάνει κουμάντο, το λέω ωμά, αυτή είναι η αλήθεια».

Σε άλλη ερώτηση για τη δυσκολότερη μέρα του ως Πρωθυπουργός στο Μαξίμου απάντησε πως «δεν υπήρξε ούτε μια ημέρα εύκολη» και πως όταν διαφωνούσε με την τρόικα, δεν είχε μετά ποιου την πόρτα να χτυπήσει.

Ερωτηθείς για το μεγαλύτερο μάθημα της Μεταπολίτευσης απάντησε μεταξύ άλλων: «Εχω βαρεθεί να ακούω για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό. Καλά είναι αλλά δεν είναι το ζητούμενο για την καθημερινή επιβίωση του ελληνικού λαού. Δεν αρκεί θεωρώ να γεμίσουμε το πλοίο που λέγεται Ελλάδα με όλα τα απαραίτητα που φέρνει κάθε εκσυγχρονισμός και κάθε αίσθηση μεταρρύθμισης. Είναι απαραίτητα, αλλά αυτό που λείπει είναι η πυξίδα. Χρειάζεται μεγάλη συζήτηση με την κοινωνία για το ποιοι είμαστε και πού θέλουμε να πάμε».

Τέλος, είπε ότι γράφει και θα συνεχίσει να γράφει. «Κοιτάξτε, είναι άλλο πράγμα να γράφεις έχοντας μέσα σου την ελευθερία να παρεμβαίνεις γράφοντας και μιλώντας, να ξεκαθαρίζεις τις θέσεις και τις απόψεις σου δημοσίως και άλλο πράγμα να κάνεις απολογισμό ζωής. Εγώ κάνω το πρώτο και πιστεύω ότι το δεύτερο θα έρθει αργότερα», ανέφερε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News