Ενα από τα πιο σουρεαλιστικά τετραήμερα της Μεταπολίτευσης έληξε με τον τρόπο που του άρμοζε: τελικά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνουν εκλογές. Ποιος να το πίστευε. Τέλος καλό, όλα καλά; Μάλλον το εντελώς αντίθετο. Από τη μία πλευρά της σκηνής ο Κασσελάκης, οι συν και πέριξ αυτόν, πανηγυρίζουν, αν και δεν θα έπρεπε. Λένε ότι ο πρόεδρος βγαίνει νικητής, ισχυρός και μπαρουτοκαπνισμένος, έπειτα μάλιστα από έναν πόλεμο με αντίπαλο τον άνθρωπο που έκανε την παράταξη μεγάλη.

Απέναντι, όσοι αμφισβήτησαν τον Κασσελάκη αλλά δεν τους βγήκε – και τώρα είναι υποχρεωμένοι, κατά τραγική ειρωνεία, να τρέξουν στον προεκλογικό αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της 9ης Ιουνίου. Και τέλος, όσοι εντός και εκτός του κόμματος βάλθηκαν από σήμερα να τελειώσουν τον Αλέξη Τσίπρα, χρεώνοντάς του ακόμα μία προσωπική ήττα. Ωραία και εύλογα όλα αυτά. Αυτό, όμως, που μένει πίσω μετά το συνέδριο, και από αύριο θα έρθει ξανά στο προσκήνιο, είναι ένα απλό ερώτημα: τι δουλειά έχει τελικά ο Κασσελάκης στον ΣΥΡΙΖΑ;

Οι ρίζες δεν φυτρώνουν με το ζόρι. Οσο ο Στέφανος Κασσελάκης συνεχίζει να λέει ότι οι ρίζες του είναι «τα μέλη και ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ», τόσο θα φαντάζει και πιο ουρανοκατέβατος στο κόμμα. Για να αποκτήσεις ρίζες, δεν αρκεί να στήσεις ένα σχεδόν λούμπεν σώμα συνέδρων, το οποίο εν είδει ρωμαϊκής αρένας θα αποθεώνει τις κοινοτοπίες σου, γιουχάροντας όποιον σε αμφισβητεί.

Δεν έχει περάσει λίγος καιρός από τότε που ο Κασσελάκης ανέλαβε τα ηνία του κόμματος. Εκτοτε, η πιο πολιτική τοποθέτησή του, στο ΣΕΒ και το LSE είναι πως, παρότι αριστερός, τάσσεται και υπέρ της ελεύθερης αγοράς. Ενας μαρξιστής συμπλέει με το κεφάλαιο. Α, ναι, και φυσικά ότι η Αριστερά που οραματίζεται είναι η πατριωτική. Σχεδόν τρεις ώρες μίλησε στο συνέδριο –στο πλέον πολιτικό όργανο του κόμματος– και από πολιτική ουσία τίποτα. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που οραματίζονται οι «ρίζες» του κόμματος; Αν είναι έτσι, τότε τα μαντάτα που θα έρθουν από την ευρωκάλπη δεν θα είναι καλά.

Στον Στέφανο Κασσελάκη ταιριάζει γάντι το «είδε φως και μπήκε». Θα μπορούσε να είναι υποψήφιος πρόεδρος οποιουδήποτε ελληνικού κοινοβουλευτικού κόμματος. Αρκεί το περασμένο καλοκαίρι να υπήρχε ανοικτή εσωκομματική διαδικασία. Εχει το προφίλ του χαμαιλέοντα. Πολλή εικόνα, ακόμα περισσότερη φασαρία, πάντα «αδιαμεσολάβητα», αλλά από πολιτική ουσία τίποτα. Πιστεύει κανείς άραγε ότι αυτό θα αλλάξει τις επόμενες εβδομάδες ή συγκεκριμένα έως και τις ευρωεκλογές;

Ο ίδιος λέει ότι θα λιώσει τα παπούτσια του, εγκαλώντας την πρώτη σειρά του συνεδρίου, δηλαδή την παλαιά φρουρά, ότι κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Πρώτα, βέβαια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι διαπρύσιοι υποστηρικτές του, θα πρέπει να μας πουν ποιος τελικά είναι ο στόχος: Πρώτο κόμμα, όπως είπε ο Κασσελάκης σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του στην Ελλάδα; Διατήρηση της δεύτερης θέσης; Να είναι πέριξ του 17%; Τι από όλα αυτά ισχύει τελικά;

Είναι παραπάνω από φανερό ότι ο Κασσελάκης ασφυκτιά στο κοστούμι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι του προέδρου. Αλλά του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι δεν έχει την παραμικρή επαφή –ιδεολογική ή άλλη– με το κόμμα. Γι’ αυτό και δεν κρύβει ότι θέλει να τα αλλάξει όλα. Εξ ου, άλλωστε, και το σχετικό ερώτημα στο περιβόητο ερωτηματολόγιο.

Ομως πόση άλλη αντιπαράθεση και πόσες εκκαθαρίσεις αντέχει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποια είναι σήμερα η συγκολλητική ουσία του κόμματος; Η ανύπαρκτη προοπτική για την εξουσία; Και αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, γιατί να υπάρχει γενικώς ο ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί πολλοί να βολεύονται με την εκτροπή που βρίσκεται σε εξέλιξη στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτό που αναδεικνύεται περισσότερο από όλα είναι η ένδεια: σε πολιτική, αλλά και προσωπικό. Κυρίως στο κόμμα, αλλά και γενικότερα στην Κεντροαριστερά.

Αν πριν από όλα αυτά οι ευρωεκλογές ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη μια κάλπη επιβίωσης, τώρα είναι μια μάχη ζωής ή θανάτου. Οσο και αν ο αναβαπτισμένος πρόεδρος επιχείρησε από σκηνής να αγοράσει περισσότερο χρόνο – έως δηλαδή τις επόμενες εθνικές εκλογές– τόσο αυτός, όσο και ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ θα κριθούν το βράδυ της 9ης Ιουνίου. Αφού ο Κασσελάκης είναι ο κυρίαρχος, αυτός είναι που κερδίζει, αυτός είναι και που χάνει. Και μαζί του όλοι όσοι τον στήριξαν: Παππάς, Φάμελλος, Πολάκης και Σία.

Αλήθεια, είναι ο Τσίπρας αυτός που έχασε από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως, βήμα-βήμα, όλα γίνονται πιο εύκολα για την επιστροφή του;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News