Αλμα εις μήκος χωρίς βαλβίδα! Ενα νέο φορμάτ του αγωνίσματος, που είναι από τα αρχαιότερα του στίβου και διατηρείται απαράλλαχτο από τις αρχές του περασμένου αιώνα, θα δοκιμαστεί σε κάποιο από τα προσεχή μίτινγκ της εφετινής σειράς του Ντάιαμοντ Λιγκ: στο Σουζού της Κίνας, στην Ντόχα, στη Λωζάνη, ή στη Ζυρίχη. Και αν το αποτέλεσμα είναι αυτό που προσδοκά η παγκόσμια ομοσπονδία κλασικού αθλητισμού (World Athletics) -μεγάλες επιδόσεις-, θα καθιερωθεί από το 2026.

«Σκοπός μας είναι να κάνουμε αυτό το άθλημα πιο διασκεδαστικό για το κοινό. Θέλουμε, κάθε προσπάθεια (του αθλητή) να μετρά και οι αγώνες να γίνουν ακόμη πιο συναρπαστικοί», τόνισε ο CEO της World Athletics, Τζον Ρίτζον, παρουσιάζοντας την καινοτομία. Παρέλειψε να πει ότι ήταν απαίτηση των χορηγών, που θέλουν τα ρεκόρ… να πέφτουν βροχή (στο μήκος, η επίδοση του Μάικ Πάουελ δεν έχει ξεπεραστεί εδώ και 33 χρόνια, ενώ η προηγούμενη, του Μπομπ Μπίμον, άντεξε άλλα 23), και της TV, που θεωρεί τα άκυρα άλματα χαμένο χρόνο.

Η ιδέα είναι, η βαλβίδα -μια σανίδα πλάτους 20 εκατοστών- την οποία ο αθλητής απαγορεύεται να πατήσει πριν εκτιναχθεί για το άλμα του, να αντικατασταθεί με τη «ζώνη απογείωσης»: ένα λευκό κομμάτι ταρτάν, μήκους ενός μέτρου. Και η επίδοσή του να μετριέται από το σημείο του ταρτάν που πάτησε προτού «απογειωθεί». Με τους σημερινούς κανονισμούς, η μέτρηση γίνεται πάντα από τη βαλβίδα. Που σημαίνει ότι, αν ο αθλητής πάτησε 20 εκατοστά πίσω από τη βαλβίδα, αυτοί οι πόντοι θα χαθούν. Για παράδειγμα, θα έχει πηδήσει 8,30 μέτρα, αλλά το ταμπλό θα γράψει 8,10.

Οι άκυρες προσπάθειες, που σήμερα ανέρχονται στο 30%-35% του συνόλου, θα εκμηδενιστούν. Οι επιδόσεις θα βελτιωθούν σημαντικά. Οποιος πηδά πιο μακριά, θα νικά. Από την άλλη, όμως, η φυσιογνωμία του αγωνίσματος θα αλλάξει δραματικά. Η τεχνική (το να πατάει ο αθλητής στο σωστό σημείο της βαλβίδας), που θέλει ταλέντο και πολλή δουλειά, θα πάψει να είναι βασικό του χαρακτηριστικό.

Είναι καλή ιδέα; Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απαντήσεις στο ερώτημα που έθεσε η εξειδικευμένη ιστοσελίδα, Jumpers World, έδειξαν ότι οι «φαν», οι αθλητές και οι προπονητές του στίβου είναι διχασμένοι. Ο κορυφαίος σύγχρονος άλτης του μήκους, Μίλτος Τεντόγλου, σχολίασε ότι το έγκυρο άλμα είναι ζήτημα ικανότητας. Οι περισσότεροι από τους αθλητές -παλιούς και νέους- που εξέφρασαν την άποψή τους, διαφωνούν με τα σχέδια της World Athletics. Ανάμεσά τους, ο Καρλ Λιούις, τέσσερις φορές «χρυσός» Ολυμπιονίκης στο μήκος, ο Λιν Ντέιβις, που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες του 1964, και ο Ντάλεϊ Τόμπσον, δις πρωταθλητής στο δέκαθλο.

«Μοιάζει με πρωταπριλιάτικο αστείο», έγραψε σε ανάρτησή του στα social media ο 62χρονος Λιούις, τονίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο αφαιρείται από το πιο δύσκολο αγώνισμα του στίβου η μεγαλύτερη δυσκολία του. «Ας μεγαλώσουμε, λοιπόν, και τα καλάθια στο μπάσκετ επειδή οι παίκτες έχουν μεγάλη αστοχία στα σουτ τριών πόντων», πρόσθεσε, και έκανε την πρόβλεψη ότι αυτή η αλλαγή δεν θα βελτιώσει τις επιδόσεις στο μήκος.

«Είναι η μόνη επιδεξιότητα που απαιτεί αυτό το αγώνισμα: να πατάς σωστά τη λευκή βαλβίδα στο τέλος του διαδρόμου. Αλλιώς, τις περισσότερες φορές ο πιο γρήγορος αθλητής θα κάνει και το καλύτερο άλμα», παρατήρησε ο Τόμπσον. Μιλώντας στους Times, ο 81χρονος Ντέιβις σχολίασε με χιούμορ: «Μόλις άκουσα για αυτόν τον νέο κανονισμό, άρχισα να προπονούμαι για το Παρίσι (τους Ολυμπιακούς Αγώνες). Στην εποχή μου βασανιζόμουν να βρω το σωστό πάτημα, αλλά τώρα τα πράγματα θα είναι πολύ πιο απλά».

Παρά τη (σχεδόν) γενική κατακραυγή, η World Athletics είναι αποφασισμένη να μην κάνει πίσω. Ο στίβος είναι ο «βασιλιάς» των Ολυμπιακών Αγώνων και το Νο 2 άθλημα παγκοσμίως σε πληθυσμό αθλητών, όμως το status του αυτό δεν το εξαργυρώνει σε έσοδα, στον βαθμό που θα περίμενε κανείς. Οπως παραδέχτηκε ο Ρίτζον, στο τραπέζι της ομοσπονδίας έχουν πέσει κι άλλες ιδέες, για αλλαγές και σε άλλα αγωνίσματα. Οι αποφάσεις για το ποιες από αυτές θα προχωρήσουν και ποιες όχι, θα έχουν ληφθεί μέχρι τα τέλη του 2025.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News