Αυτή ήταν Βουλή. Αυτό ήταν χειρισμός, αποτελεσματικά, δυναμικά, αποφασιστικά βελούδινα. Από την πρώτη-πρώτη στιγμή «ορατότητας» του θέματος, πριν από την οριστική επίλυσή του.

Από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπερψήφισε το Σύμφωνο Συμβίωσης πριν καν στεφθεί αρχηγός του κόμματός του, άρα δηλώνοντας καθαρά, ξάστερα και απερίφραστα τη συνειδησιακή του τοποθέτηση. Στη συνέχεια, ως Πρωθυπουργός, θέτοντας το ζήτημα ισότητας του γάμου των ομοφύλων στο πρόγραμμά του αλλά και με πολλά σημειολογικά στοιχεία.

Για παράδειγμα, την παρουσία του Αλέξη Πατέλη, τον οποίο τιμώ για τον διπλό, απολύτως ξεκάθαρα εκφρασμένο, πιο «ορατό» δεν έχει, όρο-στόχο του: Και προϊστάμενος του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, αλλά και διεκδικητής της ορατότητας, της ισότητας και μέσω του γάμου των ομοφύλων, συστήνοντάς μας τον σύζυγό του από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του.

Ο Αλέξης Πατέλης μας συνόδευσε στην νέα εποχή. Ο ομοφυλόφιλος εκτός επιθεωρησιακής «μανιέρας», ο ομοφυλόφιλος εκτός καλλιτεχνικού κάδρου ως διευκόλυνση στην κοινωνική αποδοχή του.

Αυτή ήταν Βουλή. Οχι, δεν άργησε η ψήφιση, όπως διατείνονταν δήθεν από αγωνία. Οφείλαμε «χρήσιμο» χρόνο. Τονίζω το χρήσιμο ως εποικοδομητικό. Για παράδειγμα, αναφέρομαι, πέραν της εξαιρετικής ομιλίας του Ακη Σκέρτσου στη Βουλή, λίγο πριν από την ψήφιση, κυρίως και πρωτίστως στο πώς επέλεξε να ενημερώσει, με ήσυχο τρόπο (με σύμμαχο σίγουρα και τον χαρακτήρα του όπως διαφαίνεται) εκμεταλλευόμενος την «ορατότητα» της τηλεόρασης και όλων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να εξηγεί, να βοηθάει τον «απέναντι» να αντιληφθεί.

Αυτή ήταν Βουλή. Προσέξατε; Χωρίς οχλαγωγία και σαματάδες. Πολλοί, δια της αποχής, ήταν σαν να έπαιζαν κρυφτό και με τον εαυτό τους. Αν το καταδέχονται… Με γεια τους με χαρά τους. Οι κρυμμένοι στρουθοκάμηλοι είναι το πιο αστείο! Τις βλέπουν όλοι!

Οι λοιποί; Αχ το ΚΚΕ!.. Μα ούτε η Κανέλλη; Οι άλλοι «λοιποί»; Σε βλέπω να επιμένεις. Ε, δεν θα υπήρχαν και λοιποί; Ξεκαλωδιωμένοι, εν τέλει. Η κοινωνία δεν αλλάζει διά του αυτοματισμού. Ετσι όπως έμειναν μειοψηφία, άρα ο τελικός σκοπός μιας υγιούς συμπεριληπτικής κοινωνίας ευεργετικά επετεύχθη!..

Ωστόσο, είχαν τον χρόνο να αναπτύξουν τον φόβο τους, με όποια αγωνία ενείχαν. Μεγάλη υπόθεση να ακούς τους φόβους των ανθρώπων. Να τους δίνεται η δυνατότητα να τους εκφράσουν. Τι άλλο από φόβοι είναι; Δικαιούνται να υπάρχουν και φοβισμένοι.

Και να θυμάσαι… Τους φόβους που τους φιμώνεις, τους πετρελαιοδοτείς να γίνουν φωτιά. Οταν τους συζητάς, σιγά σιγά, τους σβήνεις. Στην τελική, όλους, για όλα θα μας ξεφοβίσει η ζωή! Τα έχει αυτά η ζωή! Πάμε γι’ άλλα! Και πλέον, την κάθε είδους οικογένεια και τα μάτια μας! (Αλλά αυτά θα τα πούμε στο επόμενο χρονογράφημα).

ΥΓ. Το πιο ευφυές και κωμικοτραγικά ξεμπροστιαστικό που ακούστηκε ήταν από τα χείλη του Ακη Σκέρτσου με την αναφορά σε μια γελοιογραφία που δείχνει έναν νέο άνδρα που λέει: «Αφήστε με σας παρακαλώ να παντρευτώ τον άνδρα που αγαπώ, για να μην παντρευτώ την κόρη σας». Το λάτρεψα!

ΥΓ. 1 Τιμώ τον έναν-έναν για τον αγώνα που έδωσε στα χρόνια. Είχε αγώνα. Πολλά-πολλά χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News