Ακόμα και ο θάνατός της, στα 90 της χρόνια, είχε κάτι το «φελινικό»: η Σάντρα Μίλο πέθανε στον ύπνο της, στο σπίτι της στη Ρώμη, έχοντας δίπλα της τους συγγενείς της και τα σκυλιά της, τον Τζιμ και τη Λέιντι, ανέφερε η ανακοίνωση που εξέδωσε η οικογένειά της και μεταδόθηκε από την κρατική RAI. H Σάντρα Μίλο δεν είναι πια μαζί μας, άλλο ένα κομμάτι του 20ου αιώνα που μας αποχαιρετά σιγά σιγά.

«Ciao, Diva!», έγραψε το κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας σε μια ανάρτηση στο Instagram.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by La Biennale di Venezia (@labiennale)

Γεννημένη το 1933 ως Ελένα Σαλβατρίτσε Γκρέκο στην Τύνιδα, έκανε τα πρώτα της βήματα υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Αντόνιο Πιετράντζελι –το ταλέντο της ήταν εμφανές και κίνησε το ενδιαφέρον των μεγάλων ευρωπαίων κινηματογραφιστών της εποχής της, από τον Ρομπέρτο Ροσελίνι και τον Ζαν Ρενουάρ, μέχρι τον Κλοντ Σοτέ και φυσικά τον Φεντερίκο Φελίνι, με τον οποίο η ίδια αποκάλυψε στην αυτοβιογραφία της, το «Caro Federico», ότι διατηρούσε για 17 χρόνια μυστική ερωτική σχέση –εκείνος δεν είχε πει τίποτα, ήταν παντρεμένος με τη Τζουλιέτα Μασίνα. Η Σάντρα Μίλο θεωρείται πως ήταν η αληθινή μούσα του.

Η πιο γνωστή ερμηνεία της ήταν, αναμφίβολα, στο έργο «8½» του Φελίνι, το οποίο βραβεύθηκε με Οσκαρ. Επαιζε την «Κάρλα» την ερωμένη του Μαρστέλο Μαστρογιάνι. Το 1965 ο Φελίνι δεν είχε πρόβλημα να της δώσει και πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο του «Η Ιουλιέτα των πνευμάτων», όπου η Μίλο θα έπαιζε δίπλα στη σύζυγό του.

«Αγαπούσα πολύ τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, αλλά χωρίς την έλξη που τόσες γυναίκες ένιωθαν για έναν τόσο όμορφο και γοητευτικό άνδρα. Ο Μαρτσέλο ήταν πιο ελαφρύς, ο Φεντερίκο είχε περισσότερο βάθος, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, είναι σαν ο ένας να συμπλήρωνε τον άλλον, σαν ο ένας να διέθετε τα γνωρίσματα, τα χαρακτηριστικά στα οποία ο άλλος υστερούσε», είχε δηλώσει χρόνια αργότερα η Σάντρα Μίλο.

Η ίδια παρέμεινε δραστήρια και χρόνια μετά την εποχή της δόξας. Στη δεκαετία του 1980 παρουσίασε σειρά εκπομπών στην ιταλική δημόσια τηλεόραση RAI και μάλιστα, όπως υπενθύμισε ο Guardian, είχε βρεθεί άθελά της να πρωταγωνιστεί σε μια πολύ κακιά φάρσα: το 1990, κατά τη διάρκεια του σόου που παρουσίαζε στην κρατική τηλεόραση, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από έναν φαρσέρ που της είπε ότι ο γιος της, Τσίρο, είχε εμπλακεί σε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο και ήταν στο νοσοκομείο –εκείνη τα έχασε και έφυγε από το στούντιο για να πάει να βρει το παιδί της, για να καταλάβει αργότερα ότι ήταν ευτυχώς καλά.

Η Σάντρα Μίλο ήταν και ον πολιτικόν, ο 20ος αιώνας ήταν ο αιώνας της πολιτικής και η πεμπτουσία αυτής υπήρξε η σοσιαλδημοκρατία. Ετσι, τη δεκαετία του ’80 συμμετείχε σε πρωτοβουλίες και συνέδρια του σοσιαλιστικού κόμματος του Μπετίνο Κράξι.

Πριν από τρία χρόνια, όταν ήταν στα 87 της, η Μίλο είχε τιμηθεί με το ιταλικό κινηματογραφικό βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο, για την συνολική τη πορεία στον χώρο της Εβδομης Τέχνης. Οπως γράφει ο Τύπος, «ήταν, αναμφίβολα, μια από τις δημοφιλέστερες ιταλίδες ηθοποιούς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News