Να ξεκινήσω αυτό το κείμενο με το απαραίτητο disclaimer. Είμαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και των ιδιωτικών νοσοκομείων και του ιδιωτικού αέρα που αναπνέουμε. Κανένα πρόβλημα δεν έχω. Καθένας κάνει ό,τι θέλει στην ελεύθερη αγορά. Εάν κρίνει ότι υπάρχει πελατεία να πουλάει αέρα κοπανιστό και να κονομάει, με τις ευχές μου. Πολλοί το κάνουν ήδη, εξάλλου, και όντως κονομάνε. 

Είμαι υπέρ όλων αυτών με μια προϋπόθεση. Οτι τα βασικά αγαθά, όχι επειδή τα λέω εγώ βασικά, αλλά επειδή τα λέει το Σύνταγμα της χώρας, θα πρέπει πρωτίστως να είναι διαθέσιμα σε όλους δωρεάν. Και κυρίως, όπως τους αξίζει. Ή μάλλον, όπως μας αξίζει. 

Διαβάζω τις προϋποθέσεις εγγραφής ενός μαθητή στα μη κρατικά πανεπιστήμια που θα λειτουργήσουν αν, ή μάλλον όταν περάσει το νομοσχέδιο. Ο μαθητής θα πρέπει να έχει απολυτήριο Λυκείου. Πάλι καλά. Κατά τα λοιπά, λέει, «οι προϋποθέσεις εγγραφής όσων θέλουν να σπουδάσουν στα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια, θα ορίζονται από τον κανονισμό σπουδών του κάθε Ιδρύματος. Για παράδειγμα, σε σχολές με μεγάλη ζήτηση, όπως οι Ιατρικές Σχολές, προϋπόθεση θα είναι η υψηλή βαθμολογία σε συγκεκριμένα μαθήματα. Σε σχολές που δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για φοίτηση, συζητείται να τεθεί ως προϋπόθεση η βαθμολογία σε κάποια μαθήματα, αλλά θα είναι χαμηλή».

Το οποίο από μόνο του δεν βγάζει νόημα, διότι αν οι προϋποθέσεις θα ορίζονται από το κάθε ίδρυμα, μπορεί να έρθει το ίδρυμα και να πει, παιδιά φέτος έχω κέφια και κερνάω, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής το 5 στα Μαθηματικά. Θα επιβάλει το ελληνικό κράτος αδιαπραγμάτευτες Ελάχιστες Βάσεις Εισαγωγής, αντίστοιχες με αυτές που εισήγαγε στα δημόσια πανεπιστήμια; Στο ιδιωτικό ίδρυμα; Εάν του επιβάλει, θα χάσει πελατάκια το ιδιωτικό ίδρυμα. Διότι εάν έχεις τους βαθμούς γιατί να μην πας στο Πάντειο; Α, δεν είναι καλό το Πάντειο. Και ποιος φταίει που δεν είναι καλό το Πάντειο και είναι καλύτερο το τάδε νεόκοπο ίδρυμα; Ποιανού είναι το Πάντειο; Δικό μου;  

Πάμε παρακάτω. Τι εννοείτε αν θα δίνουν εξετάσεις τα παιδιά για να μπουν στο τάδε ίδρυμα; Γιατί να δώσουν, αφού θα πληρώνουν. Και τι εννοείτε γιατί το δικό σας το παιδί να δίνει πανελλαδικές; Επειδή είστε φτωχοί, βρε κουτά, ή επειδή πιστεύετε στη δημόσια παιδεία. 

Κακώς είστε φτωχοί και κάκιστα πιστεύετε στη δημόσια παιδεία, να τιμωρείται το παιδί σας γι αυτό.

Εσύ, ας πούμε, που δεν έχεις να πληρώσεις το ρεύμα (μολις προχθές η ετήσια έρευνα του του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ, που διεξήχθη από τη Marc, διαπίστωσε ότι το 61% των νοικοκυριών δεν βγάζουν τον μήνα), αποκλείεται να το πας το παιδί στο ίδρυμα, διότι δεν έχεις μια για το ίδρυμα, με το ζόρι πλήρωσες να μάθει αγγλικά και να πάει φροντιστήριο για να δώσει πανελλαδικές. 

Θα σκιστεί, λοιπόν και το παιδί κι εσύ —εκείνο να διαβάζει κι εσύ να βρεις τα 500άρια για τα φροντιστήρια— θα καταρρεύεστε σωματικά και ψυχολογικά, διότι για σένα και το παιδί σου η δημόσια παιδεία είναι μονόδρομος. Ασε που είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Και θα έρθει μετά το άλλο παιδί, που ούτε σκίστηκε, ούτε καν κοπίασε, ούτε τίποτε δεν έκανε και θα σου πει «τσα, κοροϊδάκι, κοίτα ένα ισότιμο πτυχίο». 

Θέλετε ιδιωτικά ιδρύματα με ισότιμα πτυχία και χωρίς εξετάσεις εισαγωγής; Βεβαίως. 

Να ανοίξουν, λοιπόν, για όλους τα δημόσια πανεπιστήμια. Ούτε Πανελλαδικές, ούτε φροντιστήρια, ούτε παραπαιδεία που την καλλιεργούν μια χαρά οι κυβερνήσεις διαχρονικά, ούτε τίποτε. 

Τι προαπαιτούμενο έχει το ιδιωτικό ίδρυμα για να μπεις; Πέντε στα Μαθηματικά; Πέντε και στο δημόσιο. Οριζόντια. 

Ολοι μέσα. Και από το πρώτο εξάμηνο ψαλίδια. Οποιος δεν πατάει, ψαλίδι. Οποιος δεν διαβάζει, ψαλίδι. Οποιος δεν μπορεί, ψαλίδι. Και πορειακά όλο και περισσότερο ψαλίδι. Ψαλίδι και στους καθηγητές που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Υπάρχουν υποδείγματα παγκοσμίως, δεν θ΄ανακαλύψουμε την πυρίτιδα εμείς. Να δω μετά, αν φτιάξεις καλά και προσβάσιμα δημόσια πανεπιστήμια, ποιος θα πηγαίνει στα ιδρύματα. 

Ναι, το ξέρω ότι θέλει υποδομές και κόσμο και χρήματα αυτό για να γίνει. Και θέλει και ελέγχους. Αφού, όμως, το κράτος μας μάς λέει ότι έχει τη δυνατότητα να κάνει πάρα πολύ αυστηρούς ποιοτικούς ελέγχους στα ιδιωτικά ιδρύματα. Στα δημόσια γιατί δεν έχει; 

Κι εδώ έρχεται η απαξίωση της δημόσιας παιδείας, λες και η δημόσια παιδεία δεν είναι ευθύνη του κράτους και άρα δεν είναι υπόλογο αποκλειστικά το ίδιο για την κατάστασή της. Κι αφού το αφήνεις να γίνει ρημαδιό το ίδιο σου το σπίτι, σπρώχνεις τους ανθρώπους να πάνε στα ξένα σπίτια, που τα έχεις επιχορηγήσει αντί να φτιάχνεις το δικό σου —και να πληρώνουν. Για να εισπράττεις μερίδιο από τα κέρδη. Τόσο απλό είναι. 

Και θα έρθει κάποιος —είναι βέβαιον αυτό— να μου πει για τους «αιώνιους φοιτητές» και άλλα τέτοια, αγνοώντας φυσικά ότι δεν υπάρχουν πια αιώνιοι φοιτητές, από πρόπερσι έχει ψηφιστεί νόμος που προβλέπει τη διαγραφή των φοιτητών μετά την κατά 50% επέκταση του προβλεπόμενου χρόνου σπουδών. Παρότι τα περισσότερα παιδιά πρέπει να δουλεύουν, διότι δεν υπάρχει επαρκής σίτιση και στέγαση. 

Φτιάξε, λοιπόν, τη δημόσια παιδεία σου όπως πρέπει, από την πρωτοβάθμια κιόλας, και μετά άνοιξε όσα ιδρύματα θες. Χιλιάδες προτάσεις υπάρχουν, ας μας φωνάξουν οι αρμόδιοι να τους τις πούμε. Αν και τις λένε οι ειδικοί, αλλά δεν τους ακούει κανείς. 

Ο γιος μου που σπουδάζει Κοινωνική και Εκπαιδευτική Πολιτική στο δημόσιο πανεπιστήμιο, μου το ανέλυσε πολύ συνοπτικά, είναι που έπρεπε να γράψω κείμενο, αλλιώς θα αρκούσε μόνο η παρακάτω φράση: 

«Ζορίζουν πιο πολύ τους ήδη ζορισμένους και διευκολύνουν περισσότερο αυτούς που έτσι κι αλλιώς έχουν δυνατότητες. Αυτό δεν είναι ούτε Κοινωνική, ούτε Εκπαιδευτική πολιτική».  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News