Ντιέγκο Γκαρσία ονομάζεται ατόλη του Ινδικού Ωκεανού, η μεγαλύτερη από τις 60 που διαθέτει το Αρχιπελάγος Τσάγκος το οποίο συνιστά αποικιοκρατικό απολίθωμα και ως εκ τούτου βρετανικό έδαφος από το 1814. Σήμερα όλα αυτά τα νησάκια διεκδικούνται από το γειτονικό νησιωτικό κράτος του Μαυρικίου, ωστόσο η απελευθέρωση της περιοχής από τα βρετανικά δεσμά είναι προβληματική υπόθεση διότι επί του Ντιέγκο Γκαρσία λειτουργεί αμερικανική βάση – αυτό είναι το στοιχείο που διαφοροποιεί τα πάντα.

Το εν λόγω Αρχιπέλαγος, στην καρδιά του Ινδικού, θεωρείται μεγάλης στρατηγικής σημασίας, αφού η βάση είναι κομβική στην υποστήριξη των διαφόρων πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ, από τη Μέση Ανατολή μέχρι το Αφγανιστάν. Η πιο πρόσφατη εξέλιξη για το Τσάγκος αναστατώνει περισσότερο τα νερά της περιοχής: ο ΟΗΕ έκρινε παράνομη τη βρετανική κατοχή του Αρχιπελάγους και ζήτησε την επιστροφή του στον Μαυρίκιο. Το Λονδίνο είχε ήδη αρχίσει διαπραγματεύσεις με τον Μαυρίκιο, όμως ανέκρουσε πρύμναν.

Το Φόρεϊν Οφις μιλάει πια για «ανασφαλή και επικίνδυνο κόσμο» και για «ανάγκη διατήρησης» των συμμαχιών της Βρετανίας (με τις ΗΠΑ) με σκοπό την προστασία της. «Πρέπει να σκεφτούμε το Ντιέγκο Γκαρσία σε αυτό το πλαίσιο». Αλλά και το βρετανικό υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε ότι η απόφαση του ΟΗΕ πρέπει να απορριφθεί και το Αρχιπέλαγος να παραμείνει βρετανικό. Υπερθεμάτισε, εννοείται, και ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον: «Θα είναι κολοσσιαίο λάθος να παραιτηθούμε από την κυριαρχία μας εκεί» είπε.

Πίσω από τις ανησυχίες των Βρετανών, σχολίασε η Corriere della Sera, κρύβεται το γεγονός ότι ο Μαυρίκιος έχει στενούς δεσμούς με την Κίνα, αφού για τον Μαυρίκιο το Πεκίνο έχει εκπονήσει τουλάχιστον 47 επενδυτικά σχέδια. Η Κίνα θέλει πρόσβαση και έλεγχο του λιμανιού και της αεροπορικής βάσης, ασκώντας οικονομική εξουσία στον Μαυρίκιο. Οι Βρετανοί φοβούνται ότι τυχόν απελευθέρωση του Αρχιπελάγους θα βλάψει την «ειδική σχέση» τους με τις ΗΠΑ και ότι ενδέχεται να ανοίξει και ο ασκός του Αιόλου για άλλα απολιθώματα, για τα Φόκλαντ ή για το Γιβραλτάρ.

Στη μέση αυτών των γεωπολιτικών διαγκωνισμών βρίσκονται οι ντόπιοι νησιώτες, οι οποίοι τη δεκαετία του ‘60 εκτοπίστηκαν κατά χιλιάδες ώστε να ιδρυθεί και να λειτουργήσει στο νησάκι Ντιέγκο Γκαρσία η αμερικανική βάση. Εδώ και χρόνια εκείνοι οι εκτοπισθέντες και οι απόγονοί τους ζουν διασκορπισμένοι στον Μαυρίκιο, στις Σεϋχέλλες και στη Βρετανία, όμως δεν έπαψαν ποτέ να διεκδικούν την επάνοδό τους στα πατρογονικά εδάφη. Αυτό το όνειρό τους μάλλον απομακρύνεται ξανά, κατέληξε η Corriere.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News