Στο αθλητικό κέντρο της Ρόμα το κλίμα ήταν βαρύ το πρωί της Τρίτης. Ο Ζοσέ Μουρίνιο μάζευε τα πράγματά του ανάμεσα σε συγκινητικούς αποχαιρετισμούς και θερμούς εναγκαλισμούς με τους συνεργάτες του στον ιταλικό σύλλογο, που ένας ένας περνούσαν από το γραφείο του. Κάποιοι έβγαιναν βουρκωμένοι. Εξω από τα τείχη της Τριγκόρια ένα πλήθος οπαδών, τον περίμενε για να του εκφράσει την αγάπη του και να διαδηλώσει κατά της απόλυσής του. Μερικοί κρατούσαν πλακάτ, που έγραφαν «Friedkin maiale» (Φρίντκιν γουρούνι).

Ο δισεκατομμυριούχος από το Τέξας, Νταν Φρίντκιν, και ο γιος του, Ράιαν, ιδιοκτήτες του ιταλικού club, αποφάσισαν να διώξουν τον πορτογάλο σούπερ-σταρ των πάγκων μερικούς μήνες πριν από τη λήξη του συμβολαίου του, απογοητευμένοι από τις επιδόσεις της ομάδας τους. Μετά την ήττα της (3-1) από τη Μίλαν, την Κυριακή στο Μιλάνο, η Ρόμα βρίσκεται στην 9η θέση της κατάταξης, 22 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο της Serie A, Ιντερ. Την περασμένη εβδομάδα αποκλείστηκε στο Κύπελλο Ιταλίας από τη μισητή της συμπολίτισσα, Λάτσιο.

Οι Φρίντκιν έκαναν τους λογαριασμούς τους ως επιχειρηματίες. Το μισθολογικό κόστος του ρόστερ της Ρόμα είναι το τρίτο υψηλότερο στο εφετινό ιταλικό πρωτάθλημα. Ο Μουρίνιο ήταν ο πιο καλοπληρωμένος προπονητής στη χώρα. Ο Ρομέλου Λουκάκου, ένας από τους παίκτες που αποκτήθηκαν με δική του επιμονή, εισπράττει τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλον στη Serie A. Περίμεναν, τουλάχιστον, η ομάδα τους να παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά οι προσδοκίες τους διαψεύστηκαν.

Οι οπαδοί τα μετράνε αλλιώς. Ο «Mou» τους έφερε το Κόνφερενς Λιγκ του 2022 -το πρώτο τρόπαιο που κατέκτησε η Ρόμα μετά το Κύπελλο Ιταλίας του 2008- και τους έκανε να νιώσουν περήφανοι ξανά. Την επόμενη σεζόν, λίγο έλειψε να πάρει και το Γιουρόπα Λιγκ (το έχασε από τη Σεβίλλη στη διαδικασία των πέναλτι). Δύο διαδοχικούς ευρωπαϊκούς τελικούς, η Ρόμα δεν είχε παίξει ποτέ στο παρελθόν. Ούτε επί των ημερών του Φραντσέσκο Τότι και του Ντανιέλε ντε Ρόσι, των δυο ποδοσφαιριστών – θρύλων της.

Είδαν τον Μουρίνιο να ξεσπά σε κλάματα, αμέσως μετά την κατάκτηση του Κόνφερενς Λιγκ. Να οδηγεί το πούλμαν της ομάδας στα επινίκια, κι έπειτα να ανεβαίνει στην οροφή, μπροστά στο Κολοσσαίο, για να τους χαιρετήσει σαν ρωμαίος αυτοκράτορας μετά τον θρίαμβο. Είδαν το «Ολίμπικο» ασφυκτικά γεμάτο και πάλι – στα δυόμισι χρόνια του Πορτογάλου στη Ρώμη η ομάδα τους κατέγραψε τα περισσότερα sold-out από κάθε άλλη στην Ιταλία. Είδαν στον αγωνιστικό χώρο μια ντουζίνα νέα παιδιά, που προέρχονταν από τις ακαδημίες του συλλόγου. Ακουσαν τον προπονητή να ορκίζεται πίστη στη Ρόμα, παρά τον αδιανόητο μισθό που του έταξε το καλοκαίρι σύλλογος της Σαουδικής Αραβίας. Τον λάτρεψαν. Τον περίμεναν για να τον αποθεώσουν. Κι εκείνος, συγκινημένος, σταμάτησε με το αυτοκίνητό του για να τους χαιρετήσει.

Από τις έξι απολύσεις της καριέρας του ο 60χρονος τεχνικός έχει αποκομίσει πάνω από 90 εκατομμύρια ευρώ. Ο Αντόνιο Κόντε, Νο 2 στη λίστα με τις μεγαλύτερες αποζημιώσεις, δεν έχει εισπράξει ούτε τα μισά. Αυτή ήταν η πέμπτη φορά την τελευταία δεκαετία, που του έδειξαν την πόρτα της εξόδου. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Στην αρχή οι ομάδες του βελτιώνονται θεαματικά, κατακτούν τρόπαια (με άδεια χέρια έφυγε μόνο από την Τότεναμ, που τον έδιωξε λίγο πριν από τον τελικό του Λιγκ Καπ) και ύστερα παθαίνουν μια θεαματική καθίζηση. Συνήθως, στη διάρκεια της «καταραμένης» τρίτης σεζόν. Τότε αρχίζουν οι παρενέργειες της τοξικότητας που κουβαλάει στις βαλίτσες του.

Με τον δικό του, μοναδικό τρόπο -τις εντάσεις, τα mind games, τα «καρφιά», τη συνωμοσιολογία και τις αλαζονικές δηλώσεις- ο Μουρίνιο εξακολουθεί να… συλλέγει ασημικά. Αλλά, όπως αποδεικνύεται μετά τη (δεύτερη) θητεία του στην Τσέλσι, αυτή η συνταγή δεν προσφέρει στις ομάδες του παρά μόνο κάποιους περιστασιακούς θριάμβους. Τον τελευταίο του τίτλο πρωταθλήματος τον κατέκτησε το 2015. Δική του ομάδα δεν έχει βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά το 2018. Αφησε την Τσέλσι 16η, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 6η, την Τότεναμ 7η και, τώρα, τη Ρόμα 9η. Από όλους τους τεχνικούς που καθοδήγησαν την ιταλική ομάδα σε περισσότερα από 50 παιχνίδια μετά το 1995, ο Μουρίνιο κατέγραψε τη χειρότερη βαθμολογική συγκομιδή.

Τους αμερικανούς ιδιοκτήτες της Ρόμα, που κάποτε… τον ερωτεύθηκαν κεραυνοβόλα, τους κούρασε και η συμπεριφορά του. Οι διαρκείς επιθέσεις του κατά πάντων. Τα άλλοθι που αναζητούσε έπειτα από κάθε κακό αποτέλεσμα, επαναλαμβάνοντας συχνά αυτό το «ναι, αλλά η Ρόμα έπαιξε σε δύο διαδοχικούς ευρωπαϊκούς τελικούς». Η γκρίνια του για έλλειψη σωστής οργάνωσης στον σύλλογο. Το ότι θεωρούσε τον εαυτό του μέγεθος μεγαλύτερο από εκείνο της ομάδας του (σε αυτό δεν είχε άδικο…). Πρώτα άρχισαν να μειώνουν τις μεταγραφικές δαπάνες. Και μετά, τον έδιωξαν. Θα πρέπει να θύμωσαν πολύ, όταν στην τελευταία συνέντευξη Τύπου τον άκουσαν να λέει: «Οι δυνατότητες των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων της Ιταλίας δεν συγκρίνονται με τις δικές μας. Παλεύουμε για κάτι που είναι πολύ δύσκολο. Είμαι προπονητής, όχι ο Χάρι Πότερ».

Σίγουρα, ο «Special One» δεν είναι τόσο… Special, όσο παλιά. Δύσκολα, όμως, θα μείνει χωρίς δουλειά για πολύ καιρό. Υπάρχουν πολλοί, ακόμη, που τον εκτιμούν. Ανάμεσά τους ο Φλορεντίνο Πέρεθ, που τον περασμένο Οκτώβριο τον λογάριαζε ως πιθανό διάδοχο του Αντσελότι, σύμφωνα με ισπανικά media. Οι οπαδοί της Τσέλσι θα ήθελαν να τον ξαναδούν στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα του Athletic. Αν και η αλήθεια είναι, ότι στην Αγγλία οι μετοχές του έχουν πέσει αρκετά.

Ο ίδιος έχει εκφράσει την επιθυμία να κοουτσάρει, κάποτε, την εθνική ομάδα της χώρας του. Ισως, να το επιδιώξει όταν θα πλησιάζει το 2030, που η Πορτογαλία θα είναι συνδιοργανώτρια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εχει δηλώσει ότι μια μέρα θα δουλέψει στη Σαουδική Αραβία – εκεί θα βρει συμβόλαιο με αποδοχές που άλλος προπονητής δεν έχει, καν, ονειρευτεί. Προς το παρόν, όμως, αυτό που θα ήθελε περισσότερο από κάθε τι, είναι να αποδείξει στους επικριτές του ότι δεν «ξόφλησε». Θα βρεθεί, άραγε, κάποιο μεγάλο ευρωπαϊκό club να τον εμπιστευθεί;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News