Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα σύμπλεγμα χαμένων πόλεων στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Στις πόλεις αυτές υπολογίζουν ότι πριν από περίπου 2.500 χρόνια ζούσαν τουλάχιστον 10.000 αγρότες.

Πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες ο αρχαιολόγος Στεφέν Ροστέν παρατήρησε για πρώτη φορά μια σειρά από χωμάτινους λόφους και θαμμένους δρόμους κοντά στον Ισημερινό. Αλλά εκείνη την εποχή «δεν ήμουν σίγουρος ότι όλα αυτά μαζί είχαν κάποια συνάφεια και σχέση» είπε ο Ροστέν στο περιοδικό Science την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου.

Η πρόσφατη χαρτογράφηση, με τεχνολογία αισθητήρων λέιζερ, αποκάλυψε ότι αυτές οι τοποθεσίες αποτελούν μέρος ενός πυκνού δικτύου οικισμών και συνδεόμενων δρόμων, κρυμμένων στους δασώδεις πρόποδες των Ανδεων. Οι οικισμοί κατοικήθηκαν για περίπου 1.000 χρόνια.

«Ηταν μια χαμένη κοιλάδα πόλεων» είπε ο Ροστέν, ο οποίος διευθύνει τις έρευνες εκ μέρους του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας της Γαλλίας. «Είναι απίστευτο» σχολίασε.

Οι οικισμοί δημιουργήθηκαν από τους πληθυσμούς Ουπάνο περίπου το 500 π.Χ. Τα οικιστικά και τελετουργικά κτίρια που ανεγέρθηκαν σε περισσότερους από 6.000 χωμάτινους τύμβους περιβάλλονταν από γεωργικά χωράφια με αποχετευτικά κανάλια. Οι μεγαλύτεροι δρόμοι είχαν πλάτος 10 μέτρων και εκτείνονταν για 10-20 χιλιόμετρα.

Αν και είναι δύσκολο να υπολογιστούν οι πληθυσμοί, η τοποθεσία φιλοξενούσε τουλάχιστον 10.000 κατοίκους, ίσως έως και 15.000 ή 30.000 κατά την ακμή της, δήλωσε ο αρχαιολόγος Αντουάν Ντορισόν, συν-συγγραφέας της μελέτης, από το ίδιο γαλλικό ινστιτούτο. Ο πληθυσμός αυτός είναι συγκρίσιμος με τον εκτιμώμενο πληθυσμό του Λονδίνου της Ρωμαϊκής εποχής, που τότε ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Βρετανίας.

«Αυτό δείχνει μια πολύ πυκνή και εξαιρετικά περίπλοκη κοινωνία» είπε στον Guardian ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Φλόριντα Μάικλ Χέκενμπεργκερ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Για την περιοχή αποτελεί πραγματικά μια κατηγορία από μόνη της όσον αφορά το πόσο παλιά είναι τα ευρήματα».

Ο Χοσέ Ιριάρτε, αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Εξετερ, είπε ότι θα χρειαζόταν ένα περίπλοκο σύστημα οργανωμένης εργασίας για να κατασκευαστούν οι δρόμοι και οι χιλιάδες χωμάτινοι τύμβοι. «Οι Ινκας και οι Μάγια έχτιζαν με πέτρα, αλλά οι άνθρωποι στην Αμαζονία συνήθως δεν είχαν διαθέσιμη πέτρα για να χτίσουν, οπότε έχτιζαν με λάσπη. Είναι ένας τεράστιος όγκος εργασίας».

Ο Αμαζόνιος θεωρείται συχνά μια «παρθένα περιοχή που κατοικείται μόνο από μικρές ομάδες ανθρώπων. Αλλά οι πρόσφατες ανακαλύψεις μάς έδειξαν πόσο πιο περίπλοκο είναι στην πραγματικότητα το παρελθόν» συμπλήρωσε.

Οι επιστήμονες βρήκαν πρόσφατα στοιχεία περίπλοκων κοινωνιών που προϋπήρχαν της επαφής με τους Eυρωπαίους και αλλού στον Αμαζόνιο, συμπεριλαμβανομένης της Βολιβίας και της Βραζιλίας.

«Υπήρχε πάντα μια απίστευτη ποικιλία ανθρώπων και οικισμών στον Αμαζόνιο, όχι μόνο ένας τρόπος ζωής» είπε ο Ροστέν. «Τώρα αρχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για αυτούς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News