Αν ο Μητσοτάκης έκανε δεκτή την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, που απελευθερώνει για όλους την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή διά παρένθετης μητέρας, το νομοσχέδιο δεν θα περνούσε από τη Βουλή. Για την ακρίβεια, δεν θα περνούσε ούτε έξω από τη Βουλή.

Σε συντριπτικό ποσοστό η κοινωνία αντιτίθεται σε αυτή τη ρύθμιση. Και αν ο Μητσοτάκης αγνοούσε πλήρως το πολιτικό κόστος, θα έχανε ακόμα και τους βουλευτές που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο κόμμα και στο ποίμνιο της εκλογικής τους περιφέρειας. Γι’ αυτό και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν πατάει στην έννοια της ισότητας, ουσιαστικά λειτουργεί υπονομευτικά για την αποδοχή του γάμου των ομοφύλων από το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας.

Αλλά είναι κάτι ακόμα. Το Ευρωπαϊκό Πιστοποιητικό Γονεϊκότητας που έρχεται σύντομα διά σχετικής οδηγίας. Τι σημαίνει αυτό; Οτι αν μία χώρα της Ενωσης σου αναγνωρίζει την ιδιότητα του γονέα, τότε αυτή ισχύει, χωρίς ειδικές διαδικασίες, σε όλες τις χώρες. Πιο απλά, αν ένα ομόφυλο ζευγάρι αποκτήσει παιδί με παρένθετη μητρότητα σε χώρα της Ενωσης που επιτρέπει τη σχετική διαδικασία (π.χ. Γερμανία), τότε αυτομάτως και οι δύο θα θεωρούνται γονείς και στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, η απαγόρευση που ισχύει στην Ελλάδα, θα παρακάμπτεται διά ενός ταξιδιού στην Ευρώπη. Ε, κάποια στιγμή θα πούμε και εμείς εδώ ότι από το να ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι και να αφήνουν τα ωραία τους χρήματα στο εξωτερικό, ας ανοίξουμε και στην Ελλάδα τη διαδικασία. Ετσι θα γίνει, μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό.

Το ενδιαφέρον, λοιπόν, δεν βρίσκεται στο αν και πότε θα γίνει κάτι. Ολα θα γίνουν, έστω με μικρές καθυστερήσεις. Αυτό που αξίζει να παρατηρήσετε είναι οι αντιδράσεις σε ατομικό επίπεδο. Μου κάνει εντύπωση η εκκωφαντική σιωπή καλλιτεχνών που, κατά τα λοιπά, υποτίθεται ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πρωτοπορίας. Αυτοί που, παραδοσιακά, είναι «με τον άνθρωπο», αποφεύγουν να σχολιάσουν. Τους έχουν πάρει φαλάγγι οι μπουζουκόβιοι που δηλώνουν παραδοσιακά αρσενικά. Ισως να τους ενοχλεί που φέρνει ο Μητσοτάκης τον νόμο και δεν πάει στη γλώσσα τους να βγάλει μια θετική κουβέντα.

Επίσης με εντυπωσιάζει, αν και δεν θα έπρεπε, η στάση του ΚΚΕ. Διαβάζουμε στον «Ριζοσπάστη»: «Το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα ανατρέπει το δικαίωμα του παιδιού στη μητρότητα και στην πατρότητα, που στηρίζεται στη συμπληρωματική σχέση ανδρικού και γυναικείου οργανισμού στην τεκνοποίηση». Ούτε η «Νίκη» δεν θα τα έλεγε τόσο ωραία. Είναι να απορείς για ποιο λόγο το ΚΚΕ διατηρεί, διαχρονικά, μία στάση ακραία ομοφοβική, όσο και αν το ίδιο απορρίπτει αυτόν τον ισχυρισμό. Τι είναι, αλήθεια, αυτό που τους ενοχλεί ή τους φοβίζει; Δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι με οικογενειακά προβλήματα, θεσμικού χαρακτήρα, στους κόλπους της εργατικής τάξης; Δεν μπορούν, δηλαδή, να φανταστούν τον οικοδόμο ή τον λιμενεργάτη, τον ξωμάχο που θα πάει στο σπίτι μετά τη δουλειά και θα αγκαλιάσει τον σύντροφο του; Ακατανόητα πράγματα.

Ομως περισσότερο από όλα με εντυπωσιάζουν ο τόνος και το ύφος καθόλα σοβαρών ανθρώπων που, μέσω κοινωνικής δικτύωσης, επιτίθενται με τόση σφοδρότητα στο νομοσχέδιο, ώστε σε κάνουν να απορείς αν πρόκειται για τους ίδιους με τους οποίους διατηρείς μια κάποια διαλογική σχέση.

Εγραψε ο καθηγητής Ρωμανός Γεροδήμος στο Facebook

Ετσι συμβαίνει πάντα με τις αλλαγές που έρχονται ξαφνικά. Πετάγεσαι γυμνός από τον ύπνο και όλοι σε βλέπουν όπως ακριβώς είσαι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News