Μια ερευνητική μελέτη απέδειξε πως οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να καταλάβουν την ψυχολογική κατάσταση των κοτόπουλων. Οι ερευνητές ηχογράφησαν τους ήχους που κάνουν τα κοτόπουλα και στη συνέχεια τους μετέδωσαν στα 200 άτομα που πήραν μέρος στην έρευνα. Αποδείχτηκε ότι οι εθελοντές μπορούσαν να καταλάβουν αν ένα κακάρισμα έδειχνε ικανοποίηση ή απογοήτευση.

Οπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Guardian, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 69% των εθελοντών διέκρινε τη διαφορά μεταξύ των κοτόπουλων που ήταν χαρούμενα για μια επικείμενη λιχουδιά και εκείνων που ενοχλήθηκαν επειδή δεν είχαν ανάλογη  ανταμοιβή.

«Οσοι ασχολούνται με την εκτροφή κοτόπουλων μπορούν να αναγνωρίζουν τη συναισθηματική κατάσταση των πουλιών που φροντίζουν, ακόμα κι αν δεν έχουν μεγάλη εμπειρία» λέει ο Τζόεργκ Χένινγκ. καθηγητής Κτηνιατρικής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία, και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Η μελέτη δείχνει έναν κοινό τρόπο έκφρασης συναισθημάτων για πολλά ζωικά είδη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη ενός συστήματος που με τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης θα παρακολουθεί τα κοτόπουλα στις φάρμες εκτροφής, θα καταγράφει το επίπεδο ικανοποίησής τους και σε περίπτωση που αυτά δεν δείχνουν χαρούμενα, θα ενημερώνουν τον πτηνοτρόφο.

Ενα τέτοιο σύστημα θα παρέχει «έναν βολικό και οικονομικά αποδοτικό τρόπο για τη βελτίωση των μεθόδων αξιολόγησης της ευημερίας των κοτόπουλων στη βιομηχανία παραγωγής τους».

Η εξέλιξη και το πείραμα

Ο Κάρολος Δαρβίνος θεωρούσε ότι πολλά ζώα εκφράζουν τα συναισθήματά τους φωνητικά. Στο βιβλίο του «The Descent of Man», που εκδόθηκε το 1871, ο Δαρβίνος περιέγραψε πώς η ικανότητα συναισθηματικής έκφρασης των ζώων μπορεί να είχε εξελιχθεί μέσω διαδοχικών προσαρμογών στα φωνητικά τους όργανα. Ο Δαρβίνος εκτιμούσε ότι πολλά ζώα, όχι μόνο μοιράζονταν την ικανότητα να παράγουν ήχους φορτωμένους με συναισθήματα, αλλά ότι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν σε συναισθηματικά ηχητικά σήματα άλλων ζώων.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν τη μελέτη αφού προηγουμένως είχαν εκπαιδεύσει τα κοτόπουλα να συσχετίζουν διαφορετικούς ήχους (βόμβους, κουδουνίσματα κ.ά.) με το περιεχόμενο ενός μπολ που κρύβεται πίσω από μια αιωρούμενη πόρτα.

Οι εκπλήξεις κυμαίνονταν από αλευροσκουλήκια και κανονική τροφή κοτόπουλου μέχρι σκόνη για τον καθαρισμό των φτερών τους, αλλά και ένα άδειο μπολ – η αιτία της απογοήτευσής τους.

Οταν τα κοτόπουλα κατάλαβαν ότι πίσω από την πόρτα υπήρχε ένα κέρασμα, άρχισαν να παράγουν έναν καταιγισμό γρήγορων κακαρισμάτων. Αλλά όταν καταλάβαιναν ότι δεν υπήρχε τίποτα ώστε να ενθουσιαστούν, απαντούσαν με πιο αργούς ήχους, που έμοιαζαν με… γκρίνια.

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης βασίζονται σε πρόσφατη έρευνα που υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο μπορούν να ερμηνεύσουν τα συναισθήματα στις κλήσεις μιας μεγάλης γκάμας ζώων, από δεντροβατράχους και αλιγάτορες μέχρι κοράκια και αρκούδες πάντα. Τα αποτελέσματα των δύο μελετών οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι τα επίγεια σπονδυλωτά μοιράζονται ένα σύστημα συναισθηματικής φωνητικής σηματοδότησης, όπως ακριβώς πίστευε και ο Δαρβίνος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News