«Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου εφαρμόζει μια πολιτική που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις σαφείς προτεραιότητες του κύριου ευεργέτη του, Τζο Μπάιντεν, και του δείχνει επανειλημμένα το μεσαίο δάχτυλο»: αυτό γράφει σε newsletter των Financial Times o διακεκριμένος αρθρογράφος, Εντουαρντ Λους.

Ο ίδιος κάνει λόγο για ένα ναυάγιο που πλησιάζει εδώ και καιρό και που, «δυστυχώς, θα χρειαστούν ακόμη περισσότερες άσκοπες και δαπανηρές εβδομάδες μέχρι να συμβεί». Στο ίδιο πνεύμα, ο Λους παραπέμπει σε προηγούμενο άρθρο του στους FT την 1η Νοεμβρίου, στο οποίο εξηγούσε πως «ο Νετανιάχου είναι ένα άλμπατρος γύρω από τον λαιμό του Μπάιντεν», σημειώνοντας πως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ στέκεται εμπόδιο στη λύση των δύο κρατών που είναι ο στόχος του αμερικανού προέδρου.

«Αυτό που με προβληματίζει» γράφει ο Λους —προσθέτοντας ότι «ενοχλεί και πολλούς ανθρώπους στην κυβέρνηση Μπάιντεν»—, είναι το γιατί ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν επισπεύδει τον διαχωρισμό της θέσης της Αμερικής από το Ισραήλ κάνοντας ορισμένα πράγματα που τα ίδια τα γεγονότα θα τον αναγκάσουν ούτως ή άλλως να κάνει.

Αυτά που θα έπρεπε κατά τη γνώμη του να κάνουν οι ΗΠΑ, αρχίζουν από το εξής:

Να αποφασίσει ο Μπάιντεν -αντί να υπαινίσσεται ευγενικά- την επιβολή όρων στην αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ. Αυτό σημαίνει ότι η Αμερική θα επιμείνει ώστε να υποστηρίξει ο Νετανιάχου τη λύση των δύο κρατών και να λάβει μέτρα για την προετοιμασία των συνομιλιών της «επόμενης ημέρας» με μια ισχυροποιημένη Παλαιστινιακή Αρχή.

«Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρακρατήσουμε τη βοήθεια όσο οι έποικοι στη Δυτική Οχθη συνεχίζουν να ριζοσπαστικοποιούν τον παλαιστινιακό πληθυσμό με συνεχείς εξώσεις, πυροβολισμούς και επεκτάσεις των οικισμών» τονίζει ο αρθρογράφος των Financial Times.

Παρατηρεί επίσης ως προς αυτό ότι τα ποσοστά της Χαμάς συνέχισαν να αυξάνονται στη Δυτική Οχθη, όπου ένας αβοήθητος τοπικός πληθυσμός «έχει φορτωθεί μια άβουλη Παλαιστινιακή Αρχή» η οποία δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του.

«Αυτή είναι η πολιτική του Νετανιάχου εδώ και 15 χρόνια. Συνέβαλε στη δημιουργία των συνθηκών για τη βάρβαρη σφαγή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Ωστόσο, δεν αλλάζει πορεία» τονίζει ο Εντουαρντ Λους.

Το σκεπτικό του είναι ότι ο Μπάιντεν που «έχει μια θέση στην καρδιά του για το Ισραήλ» λειτουργεί με συναισθηματισμό που συχνά εμποδίζει την καθαρή σκέψη.

Την περασμένη εβδομάδα, σε μια εκδήλωση με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την εκστρατεία του στην Ουάσινγκτον, ο Μπάιντεν προειδοποίησε το Ισραήλ ότι βρίσκεται σε επικίνδυνη πορεία. «Αυτό ήταν κάτι, αλλά θα έπρεπε να είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο» σχολιάζει ο Λους και εξηγεί:

♦ Το Ισραήλ βρίσκεται σε μια αυτοκαταστροφική πορεία, η οποία θα γεννήσει περισσότερη αστάθεια και λιγότερη ασφάλεια κατά τις επόμενες δεκαετίες.

♦ Οπως ανέφερε ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Οστιν, την περασμένη εβδομάδα «το κέντρο βάρους είναι ο άμαχος πληθυσμός και αν τον οδηγήσεις στην αγκαλιά του εχθρού, αντικαθιστάς μια τακτική νίκη με μια στρατηγική ήττα».

Κατά τον Λους, για να τιμήσει ο Μπάιντεν «το προστατευτικό του ένστικτο έναντι του Ισραήλ» θα πρέπει «να κάνει ό,τι χρειαστεί για να διώξει τον Νετανιάχου».

Οι λόγος που παραθέτει είναι συγκεκριμένος:

-Ο ηγέτης του Ισραήλ ενδιαφέρεται μόνο για ένα πράγμα: την επανεκλογή του. Το σχέδιο του Νετανιάχου είναι να κάνει προεκλογική εκστρατεία -για τις πιθανές εκλογές του επόμενου έτους- πάνω στη λογική ότι μόνο αυτός μπορεί να αποτρέψει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Αυτό σημαίνει ότι θα προβάλει πως μόνο αυτός μπορεί να σταθεί απέναντι στον Μπάιντεν, χρησιμοποιώντας τον αμερικανό πρόεδρο ως «χρήσιμο αντίπαλο δέος» στην προσπάθειά του να κρατηθεί στην εξουσία.

«Ο Χουντίνι του Ισραήλ έχει γλιτώσει τον πολιτικό θάνατο πάρα πολλές φορές για να πιστεύουμε ότι δεν θα τα καταφέρει και πάλι. Θέλει πραγματικά ο Μπάιντεν να τον βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια;» αναρωτιέται ο Λους.

Κλείνοντας, ο αρθρογράφος των Financial Times θυμίζει ότι μόνον δύο αμερικανικές κυβερνήσεις έχουν επιβάλει όρους στην αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ. Αυτές του Τζίμι Κάρτερ και του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου.

Η πρώτη παρέμβαση από πλευράς Κάρτερ οδήγησε το 1978 στη συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ που οδήγησε το επόμενο έτος στη συνθήκη ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ. Η δεύτερη παρέμβαση από τον Μπους δρομολόγησε τις συμφωνίες του Οσλο (1993) ανάμεσα στο κράτος του Ισραήλ και την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), «που ο Νετανιάχου ξόδεψε ολόκληρη την πολιτική του καριέρα καταστρέφοντας τις», συνεχίζει ο Λους.

«Το ηθικό δίδαγμα» που υπογραμμίζει ο Εντουαρντ Λους στους Financial Times «είναι πως η “σκληρή αγάπη” (tough love) λειτουργεί» και πώς για το καλό του Μπάιντεν αλλά και του Ισραήλ ο αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να το κατανοήσει αυτό «νωρίτερα παρά αργότερα».

Ο Μπάιντεν χάνει την ψήφο της νεολαίας 

Στη συνέχεια, πάντα στο πλαίσιο του Newsletter των Financial Times, ο Λους ρωτά την αρθρογράφο και συνεργάτη της εφημερίδας, Ράνα Φαρούχαρ, αν βλέπει κάποιο θετικό αποτέλεσμα από τη συνέχιση της διπλωματίας του Μπάιντεν που δίνει «λευκή επιταγή» στο Ισραήλ.

Η Φαρούχαρ, που είναι παράλληλα και οικονομική αναλύτρια διεθνών θεμάτων στο CNN, συμφωνεί ότι η επιβολή όρων στο Ισραήλ υπήρξε ο μόνος τρόπος για την επίτευξη συμβιβασμών στο παρελθόν.

Σε ό,τι αφορά τον Μπάιντεν σημειώνει ότι «ο πρόεδρος κινδυνεύει να χάσει την ψήφο της νεολαίας αν συνεχίσει με την τρέχουσα γραμμή». Φοιτητές ανά τις ΗΠΑ οργανώνουν φιλοπαλαιστινιακές διαδηλώσεις που όμοιές τους δεν έχουν σημειωθεί ξανά, ενώ το προσωπικό της κυβέρνησης του Μπάιντεν, καθώς και πολλοί στο Κογκρέσο ανησυχούν για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ επιτρέπουν τις υπερβάσεις του Νετανιάχου.

«Παρά την κατανοητή εβραϊκή ανησυχία για τον αντισημιτισμό σε ορισμένες από τις πρόσφατες διαδηλώσεις, υπάρχει μια νεότερη γενιά αμερικανο-εβραίων που δεν μεγάλωσε με την Γκόλντα Μέιρ (σ.σ.: την πρωθυπουργό του Ισραήλ από το 1969 ως το 1974), τη Σιδηρά Κυρία και ιδρυτική φυσιογνωμία του κράτους του Ισραήλ, αλλά με έναν επικίνδυνο, δεξιό, οπαδό του Τραμπ, όπως ο Νετανιάχου» υπογραμμίζει.

Η γενιά αυτή, σημειώνει κλείνοντας η αρθρογράφος των Financial Times, έχει τρομοκρατηθεί από πολλά από όσα έχει δει από την κυβέρνησή της και είναι έτοιμη για μια νέα προσέγγιση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ.

«Ας ελπίσουμε ότι αυτή θα έρθει νωρίτερα παρά αργότερα» εύχεται με τη σειρά της η Ράνα Φαρούχαρ συμφωνώντας με τον Εντουαρντ Λους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News