Με την Αράχωβα συμβαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον. Είναι η πρώτη φορά που μια γεωγραφική κοινότητα ανθρώπων, μια κωμόπολη, υφίσταται διαδικτυακό λιντσάρισμα, και μάλιστα με απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου που συγκροτείται καθημερινά στα social media.
Οι 3.000 κάτοικοι κατηγορούνται για συγκάλυψη της άγριας κακοποίησης και δολοφονίας ενός σκύλου. Δεν είναι καθαρό πώς ξεκίνησε όλο αυτό, δηλαδή η απόδοση μομφής σε ολόκληρη την κοινότητα και η σύνταξη κατηγορητηρίου για κάθε κάτοικο που, υποτίθεται, γνωρίζει αλλά συγκαλύπτει τον δράστη. Προφανώς κάποιος το έγραψε και έβαλε τον πρώτο κρίκο στην αλυσίδα.
Στο βουνό ανέβηκε κλιμάκιο του Ανθρωποκτονιών. Το λες και έξυπνο από την πλευρά της Αστυνομίας, που θέλει να δείξει ότι μετράει τη ζωή του σκύλου όπως και την ανθρώπινη. Το κλιμάκιο, επικαλούμενο και τις απόψεις κτηνιάτρων, απεφάνθη, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι το χάσκι κατασπαράχθηκε από αγέλη σκυλιών. Αναμένονται, βέβαια, οι επίσημες ανακοινώσεις. Από την άλλη, η κτηνίατρος που εξέτασε πρώτη το σκυλί επιμένει ότι κακοποιήθηκε από ανθρώπινο χέρι. Συνεπώς, ο καθένας μπορεί να διαλέξει την εκδοχή που τον βολεύει περισσότερο.
Οι πιο μαχητικοί των social media υποστηρίζουν ότι στήνεται ολόκληρη επιχείρηση συγκάλυψης για να «ξεπλυθεί» η Αράχωβα. Ομως, εδώ που τα λέμε, είναι κομματάκι δύσκολο τόσοι άνθρωποι, αστυνομικοί και κτηνίατροι, να συμμετέχουν σε μια επιχείρηση συγκάλυψης. Για ποιον λόγο να το κάνουν; Και ποιος είναι εκείνος που υποχρέωσε τόσους ανθρώπους να ψεύδονται ώστε να μη λερωθεί η φήμη της Αράχωβας; Και αν πράγματι οι κάτοικοι γνωρίζουν τον δράστη, γιατί δεν τον δίνουν στην Αστυνομία ώστε να ησυχάσουν και οι ίδιοι; Είναι και το άλλο: δηλαδή δεν υπάρχει ούτε ένας για να σπάσει την ομερτά και να κάνει το ανώνυμο τηλεφώνημα;
Τέλος πάντων, το ενδιαφέρον βρίσκεται στη συμπεριφορά του διαδικτυακού όχλου που εξέτασε τα στοιχεία, θεωρεί τη μαρτυρία της κτηνιάτρου ως τη μοναδική που αγγίζει την αλήθεια και θέλει να εξαφανίσει την Αράχωβα από τον χάρτη. Είδα και την ανάρτηση ενός κατοίκου που έγραψε ότι δεν έχει ιδέα τι συνέβη στο σκυλί και στα σχόλια άρχισαν να τον «λούζουν» αναλόγως.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, αυτός ο όχλος, που κατ΄ευφημισμό θα αποκαλέσουμε «κομμάτι της κοινωνίας των πολιτών», να καταδικάζει μαζικά 3.000 ανθρώπους; Είναι η οργή που θολώνει την κρίση ή απλώς το σενάριο της συγκάλυψης δίνει την ευκαιρία να εκδηλώσουμε τα επιθετικά μας ένστικτα επικαλούμενοι έναν δίκαιο σκοπό; Ενδεχομένως να παίζει ρόλο και η συγκεκριμένη τοποθεσία ως ταυτισμένη με τους προνομιούχους, τους πλούσιους κ.λπ.
Αν το σκυλί έβρισκε τον θάνατο σε κανένα χωριό των Γρεβενών, δεν νομίζω ότι θα ασχολείτο κανείς. Με τη Μύκονο και την Αράχωβα είναι αλλιώς. Τώρα διοργανώνονται ως και εκδρομές διαμαρτυρίας στην Αράχωβα. Για να κάνουν τι; Για να δείχνουν με το δάχτυλο τους κατοίκους και να τους λένε ότι φταίνε; Δεν έχει σημασία πώς προκύπτει αυτό το συμπέρασμα. Σημασία έχει ότι το πιστεύουν «οι πολλοί».
Φυσικά, είναι και κάτι ακόμα: η ροπή προς την ανακάλυψη συνωμοσιών και η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Στη χώρα όπου ευδοκίμησε η θεωρία για επιτηδευμένη είσοδο στα μνημόνια με αλλοίωση στατιστικών στοιχείων δεν είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι χιλιάδες άνθρωποι συνωμότησαν σιωπηρά για να καλύψουν έναν εγκληματία.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News