Δεν ξέρω αν μέτρησα σωστά, μπορεί και να έχασα τον λογαριασμό, όμως μπαίνοντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Porsche μέτρησα 26 –πάρτε το και ολογράφως για να μην έχετε αμφιβολίες, είκοσι έξι– εκδόσεις του 911. Ξεκινάς με το «απλό» Carrera, προχωράς στο Carrera T, στο Carrera Cabriolet, στο Carrera 4, στο Carrera 4 Cabriolet, «ανεβαίνεις» στο Carrera S και τις αντίστοιχες παραλλαγές του και αφού σκρολάρεις ακατάπαυστα, καταλήγεις στη νεότερη εκδοχή, στο εξαιρετικά ακριβό 911 S/T. Δεν σκοπεύω να παραθέσω όλη την γκάμα του 911, γιατί το πιθανότερο είναι ότι θα βαρεθείτε από τις πρώτες αράδες.

Δεν είναι απίστευτο, όμως; Στο ίδιο σασί, ευτυχώς με διάφορες παραλλαγές κινητήρων και μεταδόσεων (άλλες είναι πισωκίνητες, άλλες τετρακίνητες), επίσης ευτυχώς με διαφοροποιήσεις μεταξύ κουπέ, καμπριολέ και τάργκα στα αμαξώματα, υπάρχει και ένα Porsche 911 για κάθε πελάτη.

Αυτό ακούγεται καλό. Μέχρι να το δείτε από μια καθαρά στρατηγική σκοπιά και να δείτε κατάματα την επιχειρηματική αλήθεια: το να έχεις 26 εκδοχές του ίδιου, κατά βάση, αυτοκινήτου είναι ένα εξαιρετικά επικερδές «cash cow», πείτε το και κότα με το χρυσό αυγό, από το οποίο κερδίζεις πάρα πολλά χρήματα ανά μονάδα. Για να μην έχετε απορίες, δεν είναι τυχαίο ότι η γερμανική εταιρεία, κατά προσέγγιση, κερδίζει περί τα 25.000 ευρώ ανά αυτοκίνητο που πουλάει. Μιλάμε για ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία.

Τι σχέση έχει όλο αυτό με τη γαλλική Alpine; Προφανώς, τα μεγέθη μεταξύ των δύο εταιρειών δεν είναι συγκρίσιμα. Η Porsche ως εταιρεία, ως προϋπολογισμός, ως αξία μετοχής είναι μεγαθήριο. Η Alpine βρίσκεται στο άκρο της λεγόμενης «niche» κατηγορίας. Το ένδοξο παρελθόν της γνώρισε παύση δεκαετιών, είναι ευχάριστο ότι επανήλθε, κρίμα που τελειώνουν οι Μ.Ε.Κ.

Ωστόσο, βλέποντας τη νέα γκάμα του υπέροχου Α110, μπορείς να δεις το κοπιάρισμα της γερμανικής στρατηγικής. Λοιπόν, αρχικά έχουμε τη «γνωστή», βασική έκδοση του Α110. Σκέτο Α110. Μετά, το A110 GT. Στη συνέχεια, το Α110 S. «Καπάκι», το Α110 R Turini. Ακολούθως, το A110 R. Του οποίου έπεται το A110 R Le Mans. Και η λίστα κλείνει με το Α110 S Enstone Edition.

Ισως αναρωτηθείτε ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ τους. Σαφώς και υπάρχουν. Σε εξοπλισμό, σε ακόμα πιο σπορ ρυθμίσεις ανάρτησης, ενώ κάποιες εκδόσεις είναι πιο ελαφρωμένες. Α, ναι, μερικές είναι καθαρά επετειακές (λέμε τώρα…), για να δικαιολογούν τα παραπάνω χρήματα που θα δώσεις για να έχεις τη ματαιοδοξία ότι ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους. Βασικά αυτό. Με κάτι ματ χρωματισμούς σε επενδύσεις στο εσωτερικό και, κυρίως, αισθητικές λεπτομέρειες.

Για να έχετε μια εικόνα επί του οικονομικού, σε τιμές Αγγλίας (ως γνωστόν, στην Ελλάδα το Αlpine δεν εισάγεται επισήμως) το Α110 έχει λιανική 54.490 στερλίνες και το ακριβότερο, το πιο σκληροπυρηνικό, το A110 R Le Mans, κοστίζει 121.990 στερλίνες. Παρά την τεράστια διαφορά τιμών στα δύο άκρα της γκάμας, όλες οι παραλλαγές δεν έχουν καν ένα διαφορετικό μοτέρ. Μοιράζονται όλες το γνωστό υπερτροφοδοτούμενο 1,8 λίτρων από τον «στάβλο» της Renault. Επίσης, κανένα δεν προσφέρεται με χειροκίνητο κιβώτιο. Και, βέβαια, δεν υπάρχει καμία παραλλαγή σε αμάξωμα. Είναι όλα διθέσια κουπέ – και τέλος. Μάθημα: έτσι κάνεις οικονομία και βγαίνει χρήμα.

Πριν αρχίσουν κάποιοι να πυροβολούν, εννοείται ότι το Α110 είναι ένα υπέροχο αυτοκίνητο. Εχει αναλυθεί το ζήτημα. Ωστόσο, καλό είναι να θυμάται κανείς πως όταν πρόκειται για το ίδιο, βασικά, αυτοκίνητο, ακόμα και η «απλή» έκδοση την κάνει μια χαρά τη δουλειά. Τα υπόλοιπα, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ένας έξυπνος τρόπος για να χρεώνεις, συχνά και να υπερχρεώνεις, για ένα πρότζεκτ το οποίο ουσιαστικά έχει πολύ περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές.

Τουλάχιστον, όπως προαναφέρθηκε, η Porsche παίρνει το ίδιο σασί (μη γελιέστε από τις παραλλαγές αμαξωμάτων, η γενιά του 992, ως πλαίσιο, είναι εξέλιξη του 991) και, επειδή έχει όντως βρει την κότα με το χρυσό αυγό, του δίνει και καταλαβαίνει σε εκδόσεις με διαφορετικά μοτέρ και μεταδόσεις για να καλύπτει κάθε υποτιθέμενο κενό στις προτιμήσεις των αγοραστών. Αλλά και πάλι, 26 εκδόσεις για το ίδιο σασί; Αυτά βλέπουν οι Ιταλοί με τις Ferrari και, μάλλον δικαιολογημένα, μειδιούν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News